Seite
Ad arborem affinitatis. D arborē affinitatis et eius materiā tranſea. mus. Et primo videndū eſt qͥd ſit affinitas. et vnde dicat̉. quō ipſiꝰ genera inſurgūt ⁊ gra­dus ꝯputent̉. Deinde arborē formemꝰ. poſtea ponemꝰ quedā notabilia. et quaſdā queſtiōes Eſt aūt affinitas ꝑſonarū ꝓximitas ex coitu ꝓueniēs om̄i carens parētela. hoc ẜm canōes? Sed ẜm leges eſt ꝓximitas ex nuptijs ꝓ ueniēs legittimis Et requirit̉ ẜm leges ꝙ legittime ſint nuptie. nō interdicte vt cōtrahat̉ affinitas. ff. de gra. l. Nō facile.§. ſciēdū Et dicit̉ affinitas quaſi duoꝝ ad vnū finē vnitas/ eo ꝙ duo cogna tiones diuerſe ꝑ nuptias ẜm leges vel ꝑ coitū ẜm canōes copulant̉ et alter ad alterius cognatiōis finē accedit vt ī eadē. l.§. Affines Sed ꝙ ꝑ fornicariū et inceſtuoſum coitū ẜm nos canoniſtas cōtra hatur affinitas. patet de eo qui cogno. conſang. vxo. ſue c. Diſcre tionem et c. penul. Sed conſideratio legis fuit circa hereditates. Ad arborē affinitatis et eius materiā trāſeamus ⁊cͣ. Ex p̄cedenti arbore patet ratio ordinis ꝑ l. H facile. ff. de gradi. Qualiter aūt Io. an. velit procedere in hac arbore ponit ſufficienter in lectura. Eſt aūt affinitas ꝓximitas ꝑſonarū ex coitu ꝓueniens ⁊cͣ. hoc intellige de coitu ſiue fiat dormiente ſe ue ignorāte. Coacte ſiue ſpōte/ dūmodo tamē debito ordine et modo naturali fiat ſcꝫ inter vaſa geni­talia.i. per naturā ad hoc ordi­nata ⁊ ſic intra clauſtra pudorē Secus ſi fieret pollutiōe q̄ fit ex­tra vaſa naturalis ⁊ clauſtra pu doris vt infra in lec. Dicitur etiā om̄i carens parentela.i. cōi ſtipite. in hoc em̄ differunt affi nes et cōſanguinei qꝛ cōſangui­nei ab eodē ſtipite deſcēdūt Affi ones nō ẜm Archi. in c. Cōiūctio nes. xxxiij. q. iij. Et in hoc Io. an. reſpicit ea q̄ in plurimū fiūt iuxta. l. Nā ad ea. ff. de legi. Si em̄ cōſanguineꝰ cōſanguineā in fra quartū gradū ꝯſanguītatis carnaliter cognoſceret tunc ibi nō deeſſet cōis parētela Sed iu­ra adaptant̉ ad ea que vt in plu rimū fiūt dic. l. Nā ad ea. Sed ẜm li. eſt ꝓximitas ex nuptijs ꝓ ueniēs legittimis ⁊cͣ. Scias aūt ꝙ iuſte nuptie ſunt quas ciues romani inter ſe ꝯtrahūt inſti. de nup. ī prin. Et ciues romani di cūtur liberi hoīes nō ſerui. ſꝫ gl. in prin. inſti. eo. ti. al. Serui em̄ a ſeruādo dicti non faciūt matrimoniū ſed cōtuberniū. l. cū ancillis. C. de inceſ. nup. de iure tn̄ canōico qd̓ preualet inter ſeruos ꝯtrahit̉ matrimoniū vt ptꝫ de ꝯiu. ſetuo. quaſi ꝑ totū. Et debēt nuptie eſſe legittime ⁊ nō interdicte ẜm leges vt ꝯtrahat̉ affinitas. l. nō facile. §. Sciēdū. ff. de gradi. Nuptie aūt interdicte ẜm li. colligunt̉ ꝑ glo. notabilē in.§. Sūt ⁊ alie Inſti. de nup. vbi ponūtur qͣtuordecim caſus. Et d̓r affinitas qͣſi duoꝝ ad vnū finē vnitas ⁊c̄. Et alter ad ſalteriꝰ cognatiōis finē accedit Iſto mō ꝙ cognoſcēs vxorē talis ꝑ coitū oēs cognatos vxoris vſqꝫ ad quartū gradū cōſanguītate fecit ſibi affines Et ſil̓r mulier cognita a viro ꝑ hmōi copulā reddidit oēs cōſanguineos viri ſibi affines vſqꝫ ad quartū gradū Ex hoc ptꝫ Qd̓ de iure canōico affinitas eſt pro­ueniēs ex coitu nō diſtinguēdo an ſit vxorius vel fornicariꝰ. verūtamē eſt ꝙ requirit̉ ꝑfectꝰ coitus ſic ꝙ fiat viri et mulierꝭ ſeminū cōmixtio. Vnde ſi qͥs clauſtra pudoris feīne fregerit ſꝫ nō ſemē emiſerit nō eſt cōtracta affinitas. ꝓpinquitas em̄ affinitatꝭ ſanguīe nō v̓bis efficit̉. Nō em̄ oſculū parit ꝓpinqͥtatē qꝛ nullā facit ſanguīs cōmixtionē. c. lex diuine cōſtitutiōis. xxxij. q. ij. Et de hoc ꝑ Archi. xxxv. q. ij. ⁊ iij. in c. Extraordinaria Itē Inno. in c. fraternitati de eo qui cogno. ꝯſang. vxo. ſue dicit ꝙ ad hoc vt cōtrahat̉ affinitas neceſſe eſt ſanguīs vtriuſqꝫ tā viri qͣꝫ mulierꝭ fieri ꝯmixtionē ar. xxxv. q. x. fraterni­tatis. Vn̄ ẜm eūdē Inno. Licet mulier ſemē emittat ſi vir nō emittit nō ꝯtrahit̉ affinitas. Multa alia ſingl̓aria ponit Archi. ī dic. c. extraordīaria. xxxv. q. ij. ⁊ iiij. q̄ vide ibi Nec debet bonꝰ doctor iſta(qͣꝫuis ꝑtim pias aures offendāt) obticere qꝛ nō agit̉ de lana ſꝫ de aīa Nec ſunt talia a medici aīarū ignorāda ẜm Oſti. ī ſum. de fri. ⁊ male.§. i. Sed ibi ꝯſideratio legi fuit circa hereditates ⁊ tutelas deferēdas Et ne affinis cogat̉ aduerſus affinē teſtimoniū dicere ⁊cͣ. Al. lectura noſtra ſua iura. Tex. ī. l. iuriſcōſul tus ī prin. ff. de gradi. dicit Cōtra affines ⁊ agnatos teſtimoniū inuiti dicere nō cogūt̉ Et inqͣꝫtū Io. an. dicit ī lectura ꝙ ꝯſideratio legi fuit circa hereditates Nō eſt hoc dictū ſic intelligēdū. ꝙ hereditas in caſu deberet deuolui ad affines qꝛ ad tales nō defert̉. l. Affinitatē et ibi bar. ⁊ bal. C. cōi de ſucceſ. īmo