Seite
ergo gradꝰ affinitatꝭ et genus tā ex forma arboris qͣꝫ ex prius dicto Tolle hāc ſolā magiſtralē regulā ꝑ carna ē copulā viri et mulieris. inter cōſanguineos mulierꝭ et virū. ⁊ cōſanguineos viri et mulierꝭ cōtrahit̉ affinitas primi generis ⁊ eiuſdē gradꝰ cuiꝰ eſt ꝯſanguītas qͣre dicat̉ ꝑ carnalē copulā in regula viri ⁊ mulierꝭ. et nō viri ⁊ vxo ris. collige ex his que prius dixi ī principio Inter ꝯſanguineos mu lieris ⁊ virū ⁊ cōſanguineos viri ⁊ mulierē. ideo dixi qꝛ inter virū et mulierē nō cōtrahit̉ affinitas ꝓprie ſed ipſi ſunt affinitatis cauſa cōtrahēde. Itē inter cōſanguineos viri et mulierꝭ nulla eſt affini­tas. Vnde duo fratres cōtrahūt cū duabꝰ ſororibꝰ pater et filiꝰ cū matre et filia Sed eſt affinitas inter cōſanguineos mulierꝭ et ip̄m virū. et cōſanguineos viri et ip̄am mulierē ſupra de cōſang. et affi. c. qd̓ ſuꝑ his Primi genere quare dixerim etiā ex ſuperioribꝰ patuit et eiuſdē gradus. cuiꝰ eſt cōſanguinitas. Vide hec in arbore Nam frater et ſoror ſunt in primo gradu cōſanguinitatis maritus ſoro ris eſt fratri in primo gradu affinitatis ⁊ ſic etiā vxor fratris ſoro­ri. et ſic filia ſororis eſt filio fratris ex ipſi fratri in ſecūdo gradū con ſanguinitatis. maritus eius in ſcd̓o gradū affinitatis et ecōuerſo. et ſic de reliquis. vnde vir ꝓneptis ſororis attinet fratri ⁊ oībus de ſcendētibus qui ſunt ī arbore quarto gradu affinitati. et hoc ideo qꝛ toto gradu cōſanguītatis attinet predictꝭ ipſa ꝓneptis ſororis qui ſunt in arbore Ideo dixi qꝛ ſi pronepos fratris haberet filiū ille excederet lineā equalitate. et ſic attinet quinto gradu ẜm regulas traditas in arbore ꝯſanguītatis Poſt hoc notādū ꝙ iſtud p̄ciſe nō ſequit̉ Ego ⁊ tu ſumꝰ affines. ergo ⁊ filia quē ego ꝓcreo eſt tibi affi nis Nā interdū filiꝰ me mutat genꝰ attinētie qꝛ ego ſum tibi affi­nis et ip̄e ꝯſanguine. Interdū nil attinet tibi. interdū mutat gra­dū. interdū nec mutat genꝰ nec gradū. Exm̄ Si ego et tu affines ſumus ꝑ appoſitionē mei. qꝛ ego cōtraxi cū cōſanguinea tua/ ſi ex dicta cōſanguinea tua filiū ꝓereo ille eſt tibi ꝯſanguineus nō affi nis/ et ſic mutat genꝰ attinētie. Sed ſi ego maritꝰ cōſanguinee tue ex alia muliere filiū ꝓcreo. ille nec eſt tibi ꝯſanguine nec affinis Si vero tu ꝯſanguineꝰ vxoris mee filiū ꝓcres filiꝰ ille nō mutat genꝰ attinētie qꝛ tu pater eſt mihi affinis ⁊ ipſe affinis Sed ſi tu et vxo­mea eratis in equali linea vel inequali ſed tu eras remotior puta qꝛ tu eras in tertio. ipſa in ſecūdo et in primo/ et tūc ipſe filius mutat gradū. qꝛ tu pater es mihi in tertio gradu affinitatꝭ et ip̄e in qua­to. Si v̓o tu et vxor mea eratis ꝯſanguinei in linea inequali. ſꝫ vxor erat remotior vt qꝛ in tertio/ tu in ſcd̓o/ tunc filius tuus nec mutat genus nec gradū/ qꝛ tu mihi affinis et ip̄e affinis tu in tertio et ipſe tertio gradū. Item nota ꝙ illud etiā nō ſequitur. ego et eū ſumus ſanguinitatis et ecōtra oēs con ſanguinei mei ſunt ei affines in primo genere ſed in diuerſis gra dibus. Sed cōſanguinei mei nō ſunt affines conſanguineis vxo ris mee. nec cōſanguinei vxoris mee ſunt meis cōſanguineis af­fines. Hinc eſt ꝙ pater et filius cōtrahere poſſunt cū matre ⁊ fi lia. Et duo cognati vt duo fra tres cū duabus ſororibus. hec ꝓ bantur in c. i. et c. qd̓ ſuꝑ his de conſang. et affi. et in.§. mariti inſti. de nup.