Seite
Sed pro intelligētia arboris vel figure p̄cedentis Sciendū eſt/ ꝙ viginti ſunt ꝑſone que ꝓhibent̉ ex hac cognatiōe ſpūali inter ſe matrimoniū cōtrahere/ et ſi de facto cōtraxerint matrimoniū dirimet̉ ⁊ nō tenet Et ſic ſunt vigīti caſus ꝓhibiti ex hac cognatiōe ſpūali vt notat̉ in c. i. de cogna. ſpiri. li. vi. Et enūerat Io. an. ī ſūmula ſua ſuꝑ qͣrto decretaliū Nā qͥnqꝫ ꝑſone ⁊ caſus ꝓhibent̉ ex ꝑſona leuātis ī bap tiſmate Et qͥnqꝫ ex ꝑſona baptiſantꝭ Quinqꝫ ex ꝑſona ꝯfirmātis Et qͥnqꝫ ex ꝑſona tenētis in cōfirma tione Et cognite quinqꝫ ex p̄dictis reliqui caſus erūt noti qꝛ ſunt oīno ſimiles. Et primo ꝓhibentur quinqꝫ ꝑſone ex ꝑſona leuantis in baptiſmate. Primo em̄ cōtrahit̉ hec cognatio ſpūalis inter leuantē et leuatū qꝛ leuās ꝑ ip̄m actū leuādi in baptiſ mo reddit̉ et efficit̉ pater ſpūalis ip̄ius leuati. Et ecōtra ip̄e leuatus efficit̉ ſpūalis filius ipſiꝰ leuantis Et dicitur ꝓprie hec cognatio paternitas. Secūdo cōtrahit̉ hec cognatio ſpūalis inter leuantē et parētes leuati qꝛ leuans ꝑ iſtū actū leuādi effi­citur et reddit̉ verus cōpater ſpūalis parētibus ipſiꝰ leuati. ⁊ ecōtra parētes leuati efficiūtur cōpatres ip̄i leuanti. Et iſta cognatio ſpūalis ꝓprie appellatur cōpaternitas. Tertio cōtrahit̉ hec cognatio ſpūalis inter leuatū et filios leuantis qꝛ leuatus ꝑ actū leuandi reddit̉ et efficit̉ verus frater ſpūalis vel leuata vera ſoror ſpūalis filijs ipſiꝰ leuantis et ecōtra. et talis vocat̉ ꝓprie cōfraternitas. Pro huiꝰ intelligētia eſt ſciendū ꝙ triplices poſſunt eſſe filij duoꝝ cōpatrū. Primi ſunt ꝑ quoꝝ vtrūqꝫ deuētū eſt ad cōpaternitatē vtputa vbi q̄libet ſuſcepit filiū alteriꝰ de ſacro fonte qꝛ ego leuaui tuū filiū de baptiſmate ⁊ tu leuaſti meū tali caſu ꝑ vtrūqꝫ iſtoꝝ filioꝝ cōpaternitas ſiue ꝯgna tio ſpūalis eſt inter nos cōtracta. Ex qͦ dicto nota. ꝙ ſi ego tenui filiū tuū in baptiſmate/ tu licite pote ris etiā tenere ſiue leuare meū. vt c. ſuꝑ eo de cogna. ſpiri. Secūdi pn̄t eſſe filij duoꝝ cōpatrū ꝑ quoꝝ al terū tm̄ deuētū eſt ad ꝯpaternitatē vtputa ſi tu leuaſti filiū meū de ſacro fonte ſꝫ ego tuū nō leuauerim Tercij ſunt filij duoꝝ cōpatrū ꝑ quoꝝ neutrū deuentū eſt ad cōpaternitatē Exm̄/ ponamꝰ ꝙ tu habeas duos filios ſcꝫ Iohannē et Henricū Ego ꝟo vnicū filiū ſcꝫ Petrū. Ego leuaui de ſacro fonte filiū tuū ſcꝫ Iohannē hoc caſu Henricus ⁊ petrꝰ ſunt filij duoꝝ compatꝝ ꝑ quoꝝ neutrū eſt deuētū ad cōpater­nitatē. Iſtis ſic premiſſis cōcludendū eſt ꝙ inter primos et ſcd̓os filios et ſic inter filios duoꝝ cōpatrū ꝑ quoꝝ vtrūqꝫ vel alterū tm̄ deuentū eſt ad cōpaternitatē oritur et cauſat̉ cognatio ſpūalis impediens et dirimens matrimoniū/ ita ꝙ inter tales matrimoniū cōſiſtere nō poteſt. Et ſi de facto contraxerint ſeꝑabitur nō obſtante in cōtrariū aliqua cōſuetudine cōtraria vt in c. i. et in c. Suꝑ eo de cogna. ſpiri­Sed inter tertios filios duoꝝ compatꝝ ceſſante cōſuetudine nō contrahit̉ cognatio ſpūalis. Et ſic filij duoꝝ compatꝝ per quoꝝ neutrū deuentū eſt ad compaternitatē poſſunt matrimoniū adinuicē cōtrahe re/ niſi conſuetudo ſit in contrariū. An autē hec cognatio ſpiritualis extendat̉ ad filios illegittimos ſicut ad legittimos: Et dicitur ꝙ ſic vt dicit Inno. ſuꝑ Rubricā de cogna. ſpiri. Idem tenet gloſa ſumme xxx. q. iij. Et hoc ip̄m cōmuniter tenent docto. in c. fi. de ꝯgna. ſpiri. vbi eſt ar. et quaſi expreſ­ſum ꝙ hec cognatio ad filios illegittimos extendit̉ ſꝫm Abb. ibi Et ſic ſicut filia mea ſpiritualis nō po­teſt contrahere matrimoniū cum filio meo naturali et legittimo ſic nec cum illegittimo. Similiter hec cognatio ſpūalis contrahit̉ cū parentibus illegittimis ipſius leuati de baptiſmo. vt in c. f. de cogna. ſpiritu. li. vi. Et ſic leuans puerum illegittimū nō poteſt cōtrahere matrimoniū cum ſua matre. An autē filia ſpiritualis cōtrahere poſſit matrimoniū cum nepote meo/ et ſic cum filio filij mei carnalis vel econtra filia filie mee ſpūalis poſſit contrahere cum filio meo naturali. Et glo. in c. ita diligere. xxx. q. iij. tenet ꝙ ſic. qꝛ hec cognatio ſpūalis ad nepotes nō extenditur. Et ſic licet quis fiat pater vel mater vel filius ſpūalis/ non tamen nepos ſpūalis. vt notatur ꝑ glo. ſumme ea. ca. ⁊ queſt. Ob id cōcludūt doct. tenentes ꝙ filia mea ſpiritualis cū filio meo adoptiuo pōt cōtrahere matrimoniū cum hoc nō re­periatur prohibitū. Edictū em̄ de matrimonio cōtrahendo eſt prohibitoriū c. cum apud de ſponſa. qd̓ eſt menti tenendū. Item pater ſpūalis cōtrahere poteſt matrimoniū cuꝫ ſorore filie ſue ſpiritualis. Et etiā cum filia filie ſpūalis Hec em̄ cognatio ad iſtas ꝑſonas nō extenditur. vt. xxx. q. iij. c. fi. vbi de hoc bo. glo. Et vide bo. glo. in c. j. in verbo cōtractū de cogna. ſpiri. li. vi. An autē pater leuantis poſ ſit cōtrahere cum filia ſpūali ſui filij carnalis: Et dicendū ꝙ ſic. nam licet hec cognatio ſpūalis deſcen dat de patre ad filiū nō tamen aſcendit de filio ad patrē vt notat̉ in dic. c. fi. xxx. q. iij. Et in dic. c. i. de cogna. ſpiri. li. vi. Itē frater patris ſpūalis poteſt ducere in vxorem filiam ſpiritualē ſui fratris de quo ꝑ glo. in dic. c. ita diligere. xxx. q. iij. Quarto contrahit̉ hec cognatio ſpūalis inter leuatum et vxorē leuantis prius carnaliter cognitam qꝛ vxor leuantis ꝑ actū leuandi ſui mariti efficit̉ cōmater ſpūalis ipſius filij leuati/ et ip̄e leuatus filius