P edagogus cū. æ. diphthongo ſcribit̉: īterpretaturqꝫ apud nos pueri ductor. Nā ϖαίς a noſtris puer tradi­cit̉:& αγογοσ ductor.& ſimiliter oīa quæ ab ea dictione pas deducūtur: cuꝫ. æ. diphthongo ſcribunt̉: ut pedotriues. i. ludi litterarii præceptor. P ædico cū. æ. diphthongo&. i. latino: atqꝫ. c. exili ſcribitur:& ſimiliter a ϖαισ: qui eſt puer deducitur. At­apud nos puerarius interpretatur. is eſt: ꝗ pueros ad libidinem aſſectatur. P ran cū. æ. diphthongo: ꝓprie laus eſt Apollinis: quæ in illiꝰ honore canitur: Virgilius in. vi. æneid. Latūqꝫ choro peana canētes. Et libro. ii. de arte amandi Ouidius: Dicite io paan.& iobis dicite pean Decidit in caſſes præda petita meos. Et abuſiue oīum deorū laus dicitur. unde Pindarus opus ſuum: quod & hoīum& deorum cōtinet laudes: pana inſcripſit. Ponitur etiā& pro ip̄o Apolline. unde& carminis nō men tractum putant:& nunc quoqꝫ a ϖαίω: quod eſt ferio deducitur: iuxta quod Iuuenalis in ſatyra Cre­do pudiciciam inquit: Parce precor paan.& tu depone ſagittas. Nil pueri faciunt: ipſam configite matrem: Amphion clamat: ſed pean cōtrahit arcum. Nam cū primo phythonē ſerpentem: ꝗ matrem inſequebat̉ ſa gittis cōfecerit: fuit laudibus:& carminibꝰ a populis ſublimatꝰ: quæ(ꝗa a feriendo& ſagittatione cauſan aſumpſerūt) peana ſunt uocitata. Itaqꝫ genus eſt pedis pean: ex quo carmē cōficiebat̉: ꝗ duplex eſſe dicit̉ Nam aūt cōſtat ex lōga: quā tres breues ſubſequūtur: aut ex tribꝰ breuibꝰ:& lōga poſtrema. Quoꝝ alterū Ariſtoteles ip̄e principiis: alteꝝ clauſulis aſſignauit. Nāqꝫ pedes& numeros uir ille clariſſimꝰ nō ī uerſu mō uerū etiā ſoluta in oratiōe ſeruādos cēſuit:& in ſcriptis ſuis dactylū& tribrachū reiecit: qͣſi nimiū elatos po des:& altiꝰ exaggeratā orationē reddētes. Rurſuſqꝫ iābos& trocheos qͣſi nimiū dep̄ſſos renuit.& peana: ut diximꝰ cōprobauit. Nec ab hoc peantiꝰ. i. Philoctētes deducit̉: qͣꝫuis ſagittaria artis fuerit ꝑitiſſimꝰ: ut oſt­dit Homerꝰ ī. ii. iliados: ne ſcꝫ excellētia Apollinis deroget̉. Et ob hoc alio mō a græcis ſcribit̉: uidelꝫ cū. œ diphthongo:& non cum. æ. quemadmodum qum pro Apolline: aut eius carmine accipitur: ut in ea dictio ne uidebimus. P ron cū. æ. diphthongo ſcribitur. at uero græci alterū. e. poſt diphthongū:& ante ultimā interponūt: ac ſcri bunt pæcon. fuit medicina artis ꝑitiſſimus: quē Homerus in. v. iliados: dixit curaſſe Plutōnem in celo gra­uiter in terra ab Hercule uulneratū: appoſitis ſcꝫ uulneri mitigatoriis medicamentis. Ab hoc proniam her bam compertam:& cognominatam aſſerunt. P ronia cū. æ. diphthongo&. i. latino ſcribit̉: dudum fuit regio: ut ferūt ab herba paonia(quæ in illa abūda bat) cognominata: poſtea a rege dicta emathia:& peones populi: qui teſte Herodoto ī. vii. niſto. libro iuxta pangæū ꝓmontorium emathiæ cōterminum ex latere ſeptētrionis inhabitāt: ſed eam iam eſſe partem ma cedonia dixit Iuſtinus in. vii. P ægma cū. æ. diphthongo ſcribit̉: dicitur a noſtris ludus: nā deſcendit a ϖαίξω uerbo græco: qd̓ apud nos ē ludo: quo uocabulo uſus eſt Plinius li. xxxiii. cū ait. C. princeps in circo pagma duxit: in quo fuere argent pondo. cxxiiii. Iuue. ſimiliter ī ſatyra Criſpini: Et pagma& pueros inde ad uelaria raptos. Nā cū ludis pue­ri īmiſcerent̉: inde ad uelaria& loca tecta ac ſecretiora nōnunqͣꝫ raptabant̉ ad ſtuprū. Ponunt̉& nonnunqͣ pagmata ꝓ āphitheatris ⁊ locis ubi pagmata agitabant̉. Martialis li. primo: Hic ubi ſidereus ꝓpius uide­aſtra coloſſus. Et creſcūt media pagmata cælſa uia. Et a pagma deducit̉ pagnia ꝑ diuiſionē olim de. m. fa ctam in. n.&. i. quæ ludibria dicuntur. P æſtum cū. æ. diphthongo&. t. exili ſcribitur: oppidū eſt lucania tanta cæli indulgentia redimitū: quāta īte­alias delitias ſufficit fructus quoſdā bis ī āno ꝓducere: de quo Virgi. ī. iiii. georgicoꝝ: Biferiqꝫ roſaria peſt & Ouidius: Caltaqꝫ peſtanas uincat odore roſas. P aganus cū unico. n. ſcribit̉: dici pōt uillanus: hoc eſt in uilla natus. Nam cū iuxta fontem: ꝗ græce ϖηγή di­citur: uilla fieri cōſueuerit: deductum eſt uocabulū paganus. i. uillanꝰ. Iuue. ī ſatyra. Quis numerare queat inquit: Citius falſum ꝓducere teſtem Cōtra paganum poſſis. Et Perſius. Ipſe ſemipaganus. P agus ꝓ uilla a latinis ſcribit̉:& ꝓfertur:& a ϖυγή: qui eſt fons deducit̉: eo ꝙ iuxta fontē uilla ſemperfieri cōſueuerat. Virgiliꝰ li. georgi. iii. Præmiaqꝫ ingentes pagos:& cōpita circum Theſide poſuere. P aleſtina ſecūda cū. æ. diphthongo penultima cū. t. exili&. i. latino ſcribit̉: ē teſte Plinio in. v. naturalis hiſto­ꝓuincia in ſyria arabia cōtermina: dictaqꝫ eſt a phileſtin urbe: quæ in eo eſt metropolis. P alamedes cum unico. I.&. e. ante. d. ſcribit̉: fuit Naupli euboiæ regis filius: forma elegans& facūdia: atque grandi aīo præditus: ꝗ cum alijs græcoꝝ principibus ueniſſet ad troiam: Vlyxis fraude necatus fuit: ut oſtē dit Virgilius in. ii. æneidos:& Plinius de illo in. vii. naturalis hiſtoriæ ait. P aleſtra ſecūda cū. æ. diphthongo: ultima cum. t. exili ſcribitur: dici poteſt latine luctatio. Nam nudi palmis ſe homines depalmabant. Virgilius in. vi. æneidos: Pars in gramineis exercent membra paleſtris. Itaqꝫ com­ponitur ex ϖαγιν: quod eſt iterum:& ϖαια ferio: uel percutio:& ut teſtis eſt Seruiꝰ ſuper. iii. æneidos: pri­mum apud athenienſes: paleſtre ludus compertus fuit. Palamon