![]()
——— ſolutam oꝛationem amabat.⁊ pꝛecepta dicendi auidiſſime pſequebatur. ¶ Qui mira ingenij daritate pollebat ⁊ oꝑa ſua multos ſaluabat.⁊ incredibili ſuauitate peroꝛabat. Dic fer actus vni dantur ſuwoſito.qui hoc pacto venuſti us oꝛdinantur.pꝛimum in participio.ſedm in vᷣbo.tercium in gerundio ponatur.Et interponendo nec non alios tres eodem modo oꝛdinentur. ¶ O ꝛatoꝛ pulchꝛe dicit · Harcus Cicero puerilibus annis poetice vacãs voluenti bus annis ſolutam oꝛationẽ amabat pꝛecepta dicendi aui⸗ diſſime ꝓſequendo · Hecnon mira claritate ingenij pollens oꝑa ſua muitos ſaluabat incredibili ſuauitate ꝑoꝛando. Petauũ pꝛeceptum eſt de gerundijs. ¶ Serundia multo venuſtius ſine regimĩe qᷓ; ũ regimiĩe yonunt᷑ſub ↄuenientia triũ ſicut adiectiuũ ⁊ ſubſtã tiuũ. ¶ Elegantius dicit᷑.Ueni pariſius ſtudendi iuris cau ſa. Audiende poetice grã.UMado ad ſcribendos libꝛos Ad ſcribendas lrãs.Ad ſcribẽda vlumina.qᷓ; ſi diceret᷑. ¶ Uleni pariſius cauſa ſtudẽdi ius. Brã audiendi poeticam. ¶ Ua⸗ do ad ſcribendũ libꝛos.ad ſcribendum litteras.⁊t᷑. ¶ Ita oꝛ natius dicitur. Herendoꝝ belloꝝ grã venit pꝛinceps.qᷓ; ge rendi bella gratia venit.Sic audiendarum fabulaꝝ locus non eſt eccleſia pulcrius dicitur.qᷓ; audiendi fabulas locus non eſt eccleſia. ¶ Pꝛobatur autoꝛitate. Eiceronis. Tu faccupidus mei videndi ſis. Non dicit cupidus me videndi. ¶ Pꝛobatur auctoꝛitate Scripture. Ad currendam viam.et non ad currendum. Item ad dandam ſcientiam ſalutis.et non ad dandum.: ¶ Voc inloco perutile eſt ↄmemoꝛare dꝛãm gerundioꝝ in di do et dum. Et ꝙ gerundia nullũ caſum regant ante ſe et hũt oẽs caſus pᷣter vocat̃ in ſingulari ⁊ plurali.et ideo pũt ↄſtrui cũ caſibus a ꝑte poſt ſine regimĩe ſub ↄuenientia triũ ſcz vt adiectiuũ et ſubſtantiuũ. ¶ Poſita ſunt exempla dege rundijs in di.In quibus clare vides conſtructionem eoꝝ 