$ We Ayi copiokNeshtoaetanngun,tS,ismugrcepfine verhAut ↄpl9sEgo callidioꝛem hominem vidi neminem.¶ Exemplum de ↄparatino.Ut pauco tꝑe petrus factus ẽ multis laboꝛibus eloquẽtioꝛ¶ Exemplum de ſuplatiuo.Longe alijs plato euaſit doctiſſimus.Item que nobis pꝛecepta ſunt faciamus diligentiſſime.Decimumnonum eſt in releta. vᷣbis triſtibus. Et in retriſti vᷣbis letis minime vtamur¶ Hatura em̃ non patitur.vt cũ graui aliquo meroꝛe pꝛemlomur. verboꝝ oblectationi vocare poſſit animus. Rem igit᷑triſtem ðᷣba triſtia.⁊ rem lerã leta decent.Poc elegantiſſimeteſtat᷑ oꝛatius dicẽs. Triſtia meſtũ. vultum vᷣba decẽt. Jratum plena minaꝝ. Ludentem laſciua ſeuerum ſeria dicta.Miceſimum eſt declauſulafinali materie noſtre. ¶ In fine noſtreoꝛationis aut epiſtoleponendum eſt aliquid.quod auditoꝛibus rem gratã efficiateoꝛumq; animos vehementius(ad id quod petimus) alliciat. ¶ Curandum eſt vt epiſtola noſtra aliquo egregio dictoↄcludat᷑.quo facto nequaq́; vlterius ꝓcedat᷑ ne grã illa(quãbñ ſcribendo nacti ſumus)ꝑdatur. ¶ Exemplum.Quod ſi feceris polliceoꝛ me foꝛe nõmodo patum vey pctpidũ placere obtemperare.moꝛemq; gerere tidi ſi añ erit ꝙpotero tuis votis ↄplacere.Quodſi meaꝝ pꝛecũ gratia effeceris.nũq; me inuenies facti fauoꝛiſq; immemoꝛẽ. ¶ Quodſi feceris cogita nullam rem tam arduamquã ꝓ te non putabo leuiſſimam modo in aliquo intelligo officium meum tibiꝓfuturũ. ¶ Si quid erit in quo poſſim meo officio tibi placere.cognoſces me tibi rebus tuis amicumeſſe.vt beniuolentia neminituoꝝ cedam. ¶ Hec et multa ſimilia ex epiſtolisfamilaribus tullij colligipoſſunt.Elegantiaꝝ pꝛecepta viginti finiunt
