monibus per tam longum tempus. quo eorum vita protenditur rerum longe maior exꝑientia. quā poteſt hominibuspropter breuitatem vite peruenire. per has efficacias. quasaerij corporis natura ſortita eſt. non ſolum multa futura p̄dicunt demones verum etiam multa faciunt. que qm̄ homines dicere aut facere non poſſunt: eos dignos quibus ſeruiant. et quibus honores diuinos deferant arbitrantur. inſtigāte maxime vicō curioſitatis ꝓpter amorem felicitatis falſe atqꝫ terrene. ⁊ excellentie temporalis Nunc quia de diuinatione demonum queſtio eſt. Primum ſciendum eſt illosea plerumqꝫ prenunciare que ipſi facturi ſunt Accipiūt em̄ſepe poteſtatem et morbos immittere et ipſum aerem viciādo morbidum reddere et peruerſis ⁊ amatoribus terrenorūcōmodorum malefacta ſuadere de quorum moribus certiſunt. qd̓ eis talia ſuadentibus conſenſuri ſunt Suadentibꝰmiris ⁊ inuiſibilibus modis. per illam ſubtilitatem corporahominum non ſentientium penetrando. ⁊ ſe cogitationibuseorum per quedam ymaginaria iuſſa miſcendo. ſiue vigilantium ſiue dormientium Aliquādo autē non nunquā ipi faciunt Sed que naturalibus ſignis futura prenoſcunt. que inhoīm ſenſū venire non poſſunt ante predicunt. neqꝫ enim qꝛpreuidet medicus: qd̓ preuidere neſcit. huius artis ignarꝰIdeo tn̄ diuinus habendus eſt. Quid autē mirum Si quēad modū ille corꝑis humani ꝑturbata vel mortificata temperie ſeu bonas ſeu malas futuras p̄uidet valitudines. Sicdemones in aeris affectione ſibi notas. nobis ignotas futuras preuident tempeſtates Aliquādo etiam hominum diſpoſitiones non ſolum voce prolatas. verū etiam cogitatiōecum ſignis quedam ex animo exprimuntur. in corpore totafacilitate predicūt. atqꝫ hinc etiam multa futura ꝓnunciātalijs vicꝫ mira qͥ iſta diſpoſita ignorarūt Hec Auguſtinus☞ Sigmundꝰ Eſt igit̉ne ip̄is credendū ☞ Ulricꝰprorſus nō ☞ Sigmūdꝰ Quare Ulricꝰ qm̄ ip̄i etiādemōes qn̄ꝫ fallūt̉ ⁊ ecc̄ hoīes fallūt ⁊ d̓cipiūt ☞ Sigmūdus Da exēplū vbi fallūt̉. ☞ Ulri. Legit̉ in legēda
