ſanctorum Simonis ⁊ Iude. qd̓ cum vardach princeps regis babiloniorum aduerſus regem indorum bello decertare vellet. magos ⁊ Ariolos conſuluit. vt ſuper euentu belli.reſponſa ab ydolis et demonibus reciperet. ac demones reſponderunt et predixerunt grande bellum futurum fore. etex vtraqꝫ parte interfici preliantes. Poſtquā itaqꝫ ardachhec audiuit in triſticiam incidit. Apoſtolis auteꝫ Simonis ⁊ Iuda in riſum excitatis. ait dux me timor inuaſit: vosautem ridetis Dicunt apoſtoli ceſſet timor tuus: nobiſcumpax intrauit iſtam prouintiam. hodie intermitte profectionem. et cras hora tercia venient. quos premiſiſtrcum legatis indorum qui pace veſtre ad quaſcunqꝫ condictiōes gratanter conſentientes pactum firmiſſimum ſtabilient. Simili modo arioli riſerunt dicentes duci Noli domīe hominibus illis credere mendacibus aduenis ⁊ ignotis qui ideoaliqua loquuntur ne exploratores teneantur Iſti dij qui nūquā fallunt. dederunt tibi reſponſum. vt cautus et ſolicitusſis quid multa craſtino die venerūt nuncij qui miſſi fuerātet nunciauerunt ita eſſe prout apoſtoli dixerunt: Ecce ꝙdemones falſi extiterunt. et mendacia predixerunt. et ꝓculdubio ipſi demones. ſi potuiſſent. et ſciuiſſent libenter verareſponſa dediſſent. cum illud mendacium eiſdem demonibus in preiudicium tetendit Sed quia futura ignorabant.ideo ſeipſos fefellerunt: Sic itaqꝫ habes ꝙ etiam ipſi demones met falluuntur. Sed iſtud notandum eſt. qd̓ cum ip̄i demones dubitant de euentu eorum que predicunt. quid igit̉faciunt cum dubitant. ait Auguſtinus in dicto capitulo ſciēdum Sed ne inquit aput cultores ſuos pondus auctoritatis amittant. id agunt vt interpretibus ſuis ſignorum ſuorum coniectatoribus culpa tribuatur. quādo ipſi decepti fuerint vel mentiti Hec Auguſtinus ☞ SigmundusPone exemplum ☞ Ulricus Legitur dequodam prtcipe qui aduerſus romanos pugnare volens deos ſuos. ideſt demones ⁊ ariolos ſuꝑ victoria cōſuluit qui euentū belliignorātes vt tn̄ aliqͥd rn̄derēt ne futura ignorare arbitrarēt̉
