CALAMITATVM LIBERContra iura frui credam ſi iuſſa pigeretIſta pati: mea membra Deus melioribus aurisImbuet: interea donec noua venerit ætasPace fruarplacida patrum cū mitibus umbrisTe expectans: tua nanqꝫ iterū pater ora videbo:His pater in fletum dictis prorupit:& ibantOra per& barbam lachrymæ: cecidere trementiArma manu: cum ſic iterum puer ora reſoluit:quid patris& nati tantum te nomina terrent?quid te falſa ligat ſtultæ pietatis imago.Eſt pietas ſuprema Deo parere: nec ullumGracius eſt ſacrum nec victima ſanctiorulla.An ne doles tua qͦd Superis ſit& æthere dignaProgēies? ꝗd adhuc trepidas abraamē ꝗd hęres?quid tam fœlici fraudas tua pignora ſorte?Redde Deo precor hanc anima terrena peroſamEripe me tenebris: aditumqꝫ ad ſidera pande:Funera ſi ꝗd habent pœne. Mors em̄ eſt malum pœne. i. īpunicionem primę culpę inuentū.Ergo dei ſortem interrogatiue& eſt ęgreferentis. ſicut illudAug. Ergo ne ſup̄mis potuit vox improba verbis Tam dirūmandare nephas? ergo ibit in ignes&c.Quid adhuc trepidas Abraame? Prudēter nomē Patris ſubticuit. uti ſaluator in cruce. Mulier Ecce filius tuus: ne materninominis mencio grauius affligerēt viſcera materna.Proſpicit ex alto Deus hæc ſpectacula cœlo:Haſqꝫ moras dudum:& dextrā miratur inertē.Sic ait:& molli denudans guttura veſtePoſt patrem rutilos puer accedebat ad ignes.lam pater ardentes plorans aſcenderat aras:Nudatoqꝫ pium nati caput enſe petebat:uom Deus amboꝝ motus pietate miniſtro:Erg
