![]()
ductus pueriliter. vel ſuꝑbꝰ aut clarus aut malignꝰ aut fatuꝰ aut euocatus ex alienis malis. qꝛ ſꝑ talis riſus facit hominē odioſuꝫ. Unde riſus d̓r puerilis. qn̄ qͥs ſolus ridet ſine moꝝ maturitate. ſine cauſa. ſine oportunitate. Un̄ Moralis. Nō ride ſolus nā riſus vniꝰ oris. Fatuus vel ſtultꝰ reputat̉ om̄ibꝰ horis. Et riſus d̓r muliebris qn̄ quis ridet ſine cauſa legitima. vt mulieres q̄ excitamento laſciuie vel leuitatis ridere ſolēt. Riſus d̓r ſuꝑbꝰ quā do qͥs ridet ſubſannādo. ⁊ ille generat rancorē ⁊ odiū. Un̄ Salu ſtius. Odiū querere extreme demētie.i. ſtulticie eſt. Riſus dicitur malignꝰ qn̄ quis ridet de malefactis ſuis ꝑpetratꝭ. vt Prouerb̓. iij. Qui letātur cum malefecerint ꝯdēnant̉. Riſus dr̄ fatuus quādo quis ſemꝑ ridet. Un̄. Per multū riſum debes cognoſcere ſtultū. Dicit̉ aūt ꝓuocatus ex alienis malis. qn̄ quis ri det in aduerſitatibꝰ proximi quē tamē diligere ſicut ſeip̄m debet. Ideo peccat cōtra ꝟtutem charitatis. Si ergo tempꝰ iocos exigit hos qͦꝫ cū dignitate ſapiēter gere vt te nō grauet quiſpiā tāqͣꝫ aſperū nec te cōtemnet tāqͣꝫ vileꝫ. Nec ſit tibi ſcurrilitas ſꝫ grata vrbanitas. Sa les tui ſint ſine dēte. ioci ſine vilitate. riſus ſine cachinno. Uox ſine clamore. Inceſſus ſine tumultū. Quies tibi ſi ne deſidia erit. Et cū ab alijs ludit̉ tu ſancti aliquid honeſtiqꝫ tractabis: ¶ Hic Seneca cōcludit ꝓpoſitū ſuū de riſibꝰ ⁊ iocis. oſtendens qualis debet eſſe riſus ⁊ iocus ⁊ vnde primo. ꝙ dꝫ fieri ſcd̓m exigentiam tꝑis. cū om̄ia ſuū tēpus habent. ⁊ ſuis ſpacijs tranſeant vniuerſa ſub celo. vt dicit̉ Eccleſiaſtici ſic videlicet ꝙ ſit virilis ⁊ bonis moribꝰ euocatus. ⁊ nō pueriliter nec muliebriter. Deinde excludit vanitatē dicēs ꝙ ſcurrilitas nō debet eſſe grata vrbanitas. Dicit̉ em̄ quis ſcurrilis. qui truſis ⁊ nequitijs intēdit. hinc inde currēs ad ꝯgregationes ⁊ cōuiuia hominum. vt eis poſſit ſe oſtendere in ſua ſcurrilitate hoc eſt neqͥtia. Deinde ponit documenta dicens ꝙ tui ſales debent eſſe ſine dente. hoc eſt tue reprehenſiones fieri debēt ſine mordacitate inuidie. Unde ſales dicun tur in plurali nūero v̓ba amara ſeu rep̄henſiōes. Duplex eſt rep̄ henſio. quedā ſit cauſa amicitie. videlicet q̄ ꝓcedit a fonte charita tis. quēadmodū pater rep̄hendit filiū. amicus amicū. ⁊ illa ē lau dabilis. Alia eſt que ſit cauſa odij vel inimicitie. ⁊ illā autor hic re 