¶ Tractatꝰ mgr̄i Herici. Gorychū in eadē arte ſponte offerūt emendā das. ſic veſtri aliorūqꝫ examini acutiori q̄ a me auolāt velut inculta hu mil̓r ſubmitto corrigēda. qꝛ ꝟo materia de vr̄o arcū tenſa mihi trāſmiſa res ꝯcernit hūanas. ncc̄e ē nō diſſimulare quādā regulā ph̓i.ix. ethicorū. qua d̓r ꝙ ſentētiererū hūanaꝝ ꝓpter multiplicē ſuā dr̄n̄am vl̓iter et ꝑ certitudinē nequeūt determinari. qua regula memoriter p̄miſſa accedo ad ꝓpoſitōes veſtras. in quaruꝫ pͥma d̓r Si ponat̉ ſtatutuꝫ. quicūqꝫ elemoſyna dederit duoꝝ vel triū flo renoꝝ eccl̓ie. ꝙ illi exhibeat̉ honor ta lis ꝙ in eccl̓ia ſepeliat̉ nō eſt ſymoniacū nec illicitū probaſtis ꝑ doctorem ſctm̄ in ſcd̓a ſcd̓e Et ꝑ rōneꝫ ex eo ꝙ definitio ſymonie in tali ſtatuto non inuenit̉. nulla em̄ ibi eſt emptio aūt venditio. ſꝫ habet ſpēm gracuite cōpēſatiōis. neqꝫ precludit̉ via aliqͥbꝰ ſepulturam gratis impendē di. ¶ Circa huius ꝓpoſitōnis mate riā cauſa excercitij duas pono propoſitiones. Prima eſt. qͣꝫuis hmōi ſtatutum nō habeat ex forma ſua vi ciuꝫ ſymonie. qͣꝫtum ad ſtatuētis tamen intentionē poteſt tali vicio ſubiacere. Huius ꝓpoſitionis pͥma ꝑs ſupponit̉ ex allegatꝭ ꝑ veſtre ꝓpoſiti onis ꝓbatōem. Secūda vero pars apparet qꝛ nihil repugnat quinimo forte ſepius contingit ꝙ condentes talia ſtatuta permutandi ſpūalia ⁊ res ſacras per hmōi inſtitutōes ha ceant intentionem. ſed qꝛ dei eſt intueri cor hominis relinquatur ad p̄ſens. Secūda ꝯtingit hmōi ſtatuti vniuerſaliter emiſſi practicam nonnūqͣꝫ fore illicitam. ⁊ ledere infirmo rum ꝯſcientiā. Hec ꝓpoſitio primo apparet ꝑ venerabilē Albertuꝫ magnū ſuꝑ illud euāgelij. dimitte mor tuos ſepelire mortuos ſuos. Dicit ꝙ ſaluator ꝑ hoc ꝙ voluit innuere ꝙ in peccatis ſuis decedētes indigni ſunt vt in eoruꝫ ſepultura boni occupent̉. Quid igit̉ dicet̉ de notorijs fornicatoribꝰ. vſurarijs raptori bus. ſil̓ibuſqꝫ deteſtabilē vitā ꝯtinu antibꝰ vſqꝫ ad finē. eſt ne iuſtu ꝙ hu iuſmodi in fames intuitu duorum vel triū florenoꝝ gaudeant tāto ho nore eccl̓iaſtico qͥ ſepultura aſini me ruerūt potius tumulari Sane hoc fore illicitū confirmat beati Gregorij autoritas quarto dialogoꝝ hūc in modū inquientis. Iohannes vin magnificus in hac vrbe locum p̄fectoris ſeruans cuius veritatꝭ ⁊ grauitatis ſit nouimus. qui mihi teſta tus eſt Ualerianū Patritiū in ciui tate q̄ brixa dicit̉ filiſſe defunctum. cui eiuſdē ciuitatis ep̄us accepto p̄cio locum in eccleſia prebuit in quo ſepeliri debuiſſet qui ſcꝫ Ualerianꝰ vſqꝫ ad etatem decrepitā leuis ⁊ lu bricus extitit. ⁊ modū ſue prauitatis ponere ꝯtempſit. ſed eadeꝫ qua ſepultus eſt nocte beatus Fauſtinꝰ martyr in cuius eccl̓ia corpꝰ fuerat inhumatū cuſtodi apparuit dicēs. Uade ⁊ dic ep̄o vt hinc proijciat has fetentes carnes quas hic poſu it. qd̓ ſi nō fecerit die triceſimo mori etur. Hāc viſionē cuſtos timuit cō fiteri. et rurſus admonitus declina uit. die vero triceſimo ep̄us eiuſdē ciuitatis cū hora veſꝑtina ſanus ⁊ incolumis ad lectuꝫ redijſſet ſubita et inopinata morte defunctus eſt. li. quet igitur practicā huiꝰ ſtatuti nō vniuerſaliter fore licitā ac obſeruādā. Qn̄ aūt doctor ſanctus allegat̉ hec ſunt eius verba. Magis auteꝫ licita eſſet ordinatio ſi ſtatueretur ꝙ omnibus certam elemoſynam dan tibus talis honor exhiberet̉ ⁊c̄. Si quidem philoſophus quinto ethicorum dicit ꝙ minus malum cōparatū maiori malo habet rōnē boni.
