Seite
Tractatꝰ mgr̄i hērici Gorythū poris corpore patiente et diſpoſito ad ſeparationem ab anima. Etiaꝫ tota anima patiebatur ẜ om̄es ſu as vires que fundautur in eſſentia anime. non tamen proprijs paſſio­nibus niſi ẜm vires inferiores. Si militer quia portio ſuperior tempo re paſſionis fuit in gaudio fruitio­nis beatifice. et etiam illud gaudiuꝫ attribuitur eſſentie anime. ſicut do­lor ratione eſſentie attribuitur ſuꝑe riori portiōi anime Neqꝫ hec in chri ſto mutuo repugnabant ꝓpter cau ſam ſuperius p̄memorataꝫ. Ex qui bus poteſt ſollers lector perpende­re quos ſermones catholicos debe at proferre. ſcilicet conſurgentes ra tione incarnatōnis ſalutifere. quod fuit tercium peragendum in hac cō pilatione. Grās age ei ꝯtinue cui di­cendum cenſemus iure. Nomē tu­um ⁊ memoriale tuum domine in deſiderio anime mee. que ſunt ꝟba paſſumpta in capitali themate Explicit tractatus de diuinis nominibꝰ mirifice congeſtus a vene rando et eximio viro Artium ⁊ ſa­cre Theologie profeſſore celeberri­mo. magiſtro Henrico de Gorychū quem animo proficiēdi primuꝫ edi­dit. ac tandem nouitioruꝫ in Theo logia vehementiſſima poſtulatione compulſus alijs legenduꝫ tradidit. vt eo confidētius. eo deniqꝫ ſalubri us de diuinis inoffenſo ſermone lo qui valeant. Ad laudem ſuperbene dicte trinitatꝭ. cui ſit honor ⁊ gloria in ſeculorum ſecula Amen Tractatꝰ magiſtri Hen rici Gorychum de predeſtinatiōe et reprobatione diuina. ad laudem be dicte trinitatis beateqꝫ Marie ſem per virginis ac totius curie celeſtis. Altitu­do diuitiaruꝫ ſapi entie ⁊ ſcientie dei Huius exelama­tionis verba ſunt apoſtoli ad Ro. xi. que antea ad Romanos nono pre miſerat. Nō eſt volentis neqꝫ currē tis ſed dei miſerentis. et ſtatim poſt in eodē. Igit̉ cuius deus vult miſe ret̉. ⁊ que vult indurat. determinās ꝙ deus quoſdam elegit ad grām ⁊ gloriā qd̓ eſt ſaluari. Alios ꝟo a tā ti boni cōicatōe reiecit ꝓponens nō ꝯferre eis grām finalē ⁊ futurā glo­riam qd̓ eſt reprobari. O apoſtole doctor gentium abſqꝫ anxio timore nemo audit poſt huius ſeculi mo­mentaneū curſum quoſdā in eterne vite gaudia. quoſdā in eterni ignis ituros ſupplicia Uerū p̄memorata tua verba vident̉ in deſperatōnem hoīes p̄cipitare. vident̉ quoqꝫ iuſti iudicis iuſticiaꝫ inculpare. quis em̄ apud ſe nō eſt dicturus. Ecce non eſt ꝯſtitutum in poteſtate volūtatis mee obtinere gr̄am ⁊ gloriā qd̓ ē ſa­uari. qꝛ nō eſt volentis neqꝫ curren­tis ſed dei miſerentis. ⁊ cuius vult deus miſeret̉. ⁊ quem vult indurat. Quinimo in alto dei examine īmu tabiliter ab eterno ipſa predeſtina­tio vel reprobatio p̄definiuit meam ſaluatōem ſeu dānatōem. Et ꝙ ne­qꝫ eſt volētis aut currentis non erit in poteſtate mea ſaluari. Si em̄ pre deſtinatus fuero ſaluabor. ſi repro­batus dānabor. nec in poteſtate vo