![]()
¶ De bello iuſto Fo. lij. ¶ Quāqͣꝫ ſepedicte expugnappō vi. tiones iuſtam habent cām ex parte ipſoꝝ patientiū. ipſoruꝫ tamē pugna nō habet forma le iuſtū ex parte ipſorum actiue pugnantium ¶ Huius ꝓpōnis pͥma pars videlicet ꝙ ex parte ipſoꝝ qui puniūtur ſubſit legittima cā pꝫ Nā qualis ſit animus reſpectu alicuius boni adipiſcendi. arguit̉ ex vijs ⁊ medijs ac modis ꝓſequēdi. Cū igit̉ tales mū di amatores nō vereātur turbatio nes boni cōis nō ſtrages hoīꝫ. nō cō menta ꝑnicioſaꝝ aſtutiarum. ꝯſtat aꝑte ꝙ tales ꝑuerſi homīes habeāt appetitū inordinatiſſimum ex ꝯdi gno ad ꝯdemnādū ad mortis ſuꝑpliciū. ⁊ hoc qͣꝫtuꝫ ad primā pugnaQn̄ aūt pͥma pugna ꝯmiſſa eſt. tūc malicia cōpleta eſt in exteriori foro. ita vt iuſticia ipſa humana iuſtā q̄relā poſſet ꝓponere ꝯtra tales homi cidas ⁊ reipublice inimicos. ⁊ velut mēbra putrida reſecare. ⁊ qͣꝫto plures ꝯmittūtur hmōi tumultuoſe pugne tāto magis accumulāt plures cauſas qͥbꝰ conuincerētur tanqͣꝫ digni vt puniātur a iuſta lege. igit̉ ⁊c̄. Scd̓a ꝟo ꝑs declarat̉ vtpote ꝙ nō ſit formale iuſtuꝫ ex ꝑte ip̄oꝝ actiue pugnantiū. Un̄ ẜm doctrinaꝫ ph̓i in libro Ethicoꝝ. Aliqͥd eſt iuſtum vel iniuſtū ꝑ acens ſeu materialiter. Aliud ē iuſtū vel iniuſtū ꝑ ſe ⁊ formaliter. vt ſi aliqͥs acciꝑet alterius vas argenteū ⁊ crederet ꝙ reportaret ꝓpriū vas ſtanneū. talis ꝯmitteret iniuſtū material̓r. nō aūt forma liter. Cuiꝰ rō eſt. qꝛ actꝰ morales cō ſtituūt̉ in ſpecie ⁊ formā ſuſcipiūt ꝓ ut volūtas ꝑ ſe fert̉ ⁊ tendit ad obiectū. Quia igit̉ p̄memorati tubato res nō incitant̉ zelo iuſticie ꝯſeruan de ſed affectione ꝓprij boni aſſequē di. p̄ter eoꝝ intentioneꝫ euenit ꝙ illi quos puniūt ſint digni puniri. ⁊ ꝙ iuſta cā ſubſit ex ꝑte ip̄oꝝ patientium. vt ipſi talibꝰ penis ſubiaceāt. cū ad hoc ſuas intentiones non diriguntipſi punientes. ſed vt iam dictum eſt potius agitantur affectōe priuati boni obtinendi vel vindicte infligende. Huius propoſitōnis fa miliaria exempla occurrunt ex canonica ſcriptura. Siquidem mira ſuperni conſilij diſpenſatione peragitur. vt hi quos deus ſuorum demeritoruꝫ iuſta cauſa exigente vult puniri aliquem offendant per queꝫ eis deus debitaꝫ penam infligit. qͣꝫ uis dei intentioni animus percutiē tis ꝯformis nō ſit. ita vt deus intē dat culpā pena condigna corrigere. Ipſe vero miniſter voluntatem dei exequens intendit proprie concupi ſcentie ſatiſfacere. vnde Eſaie decimo dicitur. Ue Aſſur. virga furoris mei et baculus ipſe eſt. In manū eorum mea indignatio ad gentem fallacē mittam eam. ⁊ ꝯtra populū furoris mei mādabo illi vt au ferat ſpolia ⁊ diuidat predam ⁊ po nat illū in cōculcatōem qͣſi lutū pla tearū. Dein̄ ſeqͥtur. Ipſe aūt non ſic arbitrabitur ⁊ cor eius non eſtuabit. ſed ad ꝯterēdum erit cor eius. ⁊ ad interuentōem gentiū nō paucaꝝ Sil̓iter Pharo rex Egypti. vt habet̉ ij. Eſdre. pͥ. Dixit ad Ioſiam. ſupra Eufratem mihi belluꝫ eſt. circa qd̓ dicit gloſa quedam Eufrates frugifer interpretatur ⁊ ẜcat iſta bona trāſitoria quoꝝ ītuitu ip̄e rex egypti ſcꝫ pͥnceps huiꝰ ſeculi neqͣꝫ ꝓuocabat̉ ad bellādū Quēadmodū gͦ At ſur ⁊ rex egypti fuerūt p̄ter eoꝝ ītētionē miniſtri dīne iuſticie puniēdo il los vbi ex ꝑte patiētiū ſuberat pene iuſta cā. Neqꝫ tamē ipſi laudantur 