Practica eijciēdi demōes f. lxiiij det illis cibū in tēpore. beatꝰ ille ſer uꝰ ⁊c̄. Deinde ſequit̉ Si āt dixerit malꝰ ille ſeruꝰ ī corde ſuo morā facit dn̄s meꝰ venire ⁊ ceꝑit ꝑcutere ꝯſeruos ſuos veniet dn̄s ẜui illꝰ ⁊c̄ In hac em̄ ſaluatorꝭ ſentētia īnuit ꝙ īter miniſtros ſuos qͥ p̄ſtꝭ fideli bꝰ aliq̄ ſtꝭ bone qͦs vocat btōs ⁊ ali qͥ ſtꝭ mali qͥbꝰ penā ꝯminat̉ Qui ite rū d̓t ſuꝑ cathedrā. moiſi ſedēt ſcri be ⁊ phariſei q̄cūqꝫ dixerint vob̓ fa cite ẜm oꝑa eoꝝ nolite facere qͥbꝰ ꝟb̓ p̄ceptiue nob̓ iniūgit ne dū ſcribis ⁊ phariſeis mal̓ obtēꝑādū qͥnni mo qd̓ plꝰ ē ſubdēs q̄cūqꝫ dixerint vob̓ facite. obligat īferiores debere obedire ſuꝑioribꝰ. nec p̄ſumere ſuꝑi orū p̄cepta diſcutere vl̓ examinare. huiꝰ rei Iohānes euāgeliſta euidēs ꝓponit exēplū de Caipha dicēs Cū eēt pōtifex āni illiꝰ ꝓpphetauit Ecce caiphas malꝰ ⁊ tn̄ pōtifex. ⁊ rōe di gnitatꝭ pōtificalis inſtinctū ꝓphetico mouebat̉ ad ꝓpphetādū. Apl̓s etiā pͥº ad Cori. iiij. Nihil inqͥt mi hi ꝯſciꝰ ſuꝫ. ſꝫ nō ī hͦ iuſtificatꝰ ſum qͥ pͥꝰ dixit Sic nos exiſtimet hō ſic̄ miniſtros xp̄i. Erat gͦ certꝰ ꝙ eſſet miniſter xp̄i ⁊ īcertꝰ ſi eē iuſtꝰ. No teſt igit̉ aliqͥs eēt miniſter xp̄i qͣꝫuis iuſtꝰ nō ſit. Et hͦ ad excellētiā xp̄i ꝑ tinet cui ſicut ꝟo deo ſeruiūt nō ſolū bona ſꝫ etiā mala. mala q̄ ꝑ ip̄i ꝓuidētiā ī eiꝰ gl̓am ordinant̉ Et ita p̄lati pctōres poſſunt diuīe ordina tōis fore mīſtri ⁊ exequutores quē admodū ſacerdotes mali veraciter ꝯficiūt ⁊ miniſtrāt ſacr̄a. Alid̓ huiꝰ exēplū de pilato habemus Ioa. xix. vbi pilato ſe iactāte de ſua ptāte reſ pōdit ſaluator Nō haberes in me ptātē niſi datū eēt tibi deſuꝑ. Cōſen ſit gͦ ſaluator ꝙ pilatꝰ haberet ptātē a deo ſibi collatā. Petrꝰ qͦꝫ Apl̓s admonet xp̄ifideles obedire ſuis dn̄is ne dū bonis ⁊ modeſtꝭ. ſꝫ etiā diſcolis ſcribēs ꝯuerſis ad fidē ī pri mitiua eccl̓ia vt obedirēt pͥncipibꝰ īfidelibꝰ tāqͣꝫ dei auctoritatē hn̄tibꝰ Sic igit̉ nec ſctātitas vite ꝯfert ptā tē regitiuā nec pctm̄ hn̄ti eā aufert. Quippe ioānes baptiſta baptizauit ⁊ rebaptizabant̉. Iudas ꝟo ba ptizauit nec rebaptizabant̉. ¶ Por ro ſi ꝯſideratōeꝫ p̄ſentē tēdamꝰ ad vetꝰ teſtamētū p̄miſſoꝝ occurrit cō ſonātia. Nā ſapiētie. vi. d̓r Prebete aures vrās vos qͥ ꝯtinetꝭ multitudines. ⁊ placetꝭ vob̓ ī turbis natio nū qͦniā data ē a dn̄o vob̓ ptās ⁊ vir tus ab altiſſimo. qͥ īterrogabit oꝑa vr̄a ⁊ cogitatōes ſcrutabit̉ qm̄ cū eſ ſetꝭ miniſtri regni illiꝰ nō recte iudicaſtꝭ nec cuſtodiſtꝭ legē iuſticie neqꝫ ẜm volūtatē dei ambulaſtꝭ Exēpla riter qͦꝫ idē ꝯſtāt. Nā ioſeph Dani el ⁊ plures alij ſctīſſimi regibꝰ īfideli bꝰ erāt ſubditebo ⁊ oꝑe eos reges ꝓteſtātes. Sil̓r dauid ſaulē eē regē aſſerit Poſtqͣꝫ deprauatꝰ mādatū dei ꝯtēpſiſſet. Un̄ pͥmi regū. xviij. ait dauid Nō parū vob̓ videt̉ eē gn̄e rū regꝭ. Et deinde placuit ẜmo in ocul̓ dauid vt fieret gener regꝭ item primi regū. xxvi. dauid ſaulē ſepiſſi me vocat regē qͣꝫuis ī malicia eēt ob ſtinatꝰ Un̄ ip̄e dauid ſuccedēs ſau li ī regē ꝯſtituit Ioab pͥncipē malicie fore malū nō tn̄ ab eo ꝯceſſaꝫ ſibi re uocauit ptātē Sepiꝰ etiā ꝑ ꝓph̓as dn̄s īuehit ꝯtra malos ſacerdotes ex eo ꝙ male vite ſue exēplo eēt cā ruine ppl̓i. attn̄ eos vocat ſacerdotes recognoſcēs eos hr̄e ptātē ſacerdo talē Un̄ decē le ꝓſos mūdatos dn̄s remiſit ad ſacerdotes veteris legis qͣꝫuis malos. Cuiꝰ ſignū doctores aſſignāt qꝛ noue nō redierūt deo grārū actōes referētes ſeducti ꝑ ſacerdo tes qͣſi ꝟtute cerimoniaꝝ ſuaꝝ nō āt dono xp̄i ſanati eēt. Quāplurima buiꝰ ꝟitatꝭ alia poſſent adduci teſtini.
