Seite
Io. IIIITBRANT AD LECTOREM. Habes candide lector opuſculū hoc de maleficis pul chrum, utile acre, ſublime. in quo cernis, nō uenuſtatē. non lucem, non deniqꝫ uerborum mundiciam, ſed rem ipſam ſtilo perquā plano& perinde quaſi uulgario. ſci­te ſubtiliterqꝫ in medium eſſe productam. Maluit enim doctus ille theologus Martinus Plantſch ipſius illius author, multis& pręcipue ſacerdotibus, quam paucis utpote diſertis, facilem oſtendere uiam, qua poſſent in­ers ac errabundum uulgus a uana iſta ſagarum credu­litate auertere. Ceterum nec uncis naribus indulgeas rogo, ſi forte fortuna errores quoſdam pauculos ex li­terarum ac ſyllabarum inuerſiōe tranſmutationeue in­ueneris. Nam huic malo nec noſtrum nec hominis eſt remediū adhibere, quippe uix fieri poteſt ut non inter­ueniant huiuſmodi labeculę. Neqꝫ uolumus nos ab in­duſtria quempiam ita remouere, ne quid ipſe quęrat, dū illi omnia parata quęſitaqꝫ ex officina noſtra depro mamus. Proinde hoc te non moueat, ſi cetera non refra gantur, ſed equo aīo cōmunē ſortē feramus,& offendi­cula quę effudit librarius, ipſe tibi caſtiga. Nos aliquot infra notauimus, cętera tute deprehendes. Vale. Folio primo in epiſtola Henrici Bebelij male ponit̉ uer bum mereri cum diphthongo c. cum inquit. prīcipem locum mereri uiſus eſt Fo. iij. hanc ueritatē clare ꝑdicauerint pro p̄dicauerint Fo. iiij. ſi auerſio eſt auerteritis uos&cͣ. pro. ſi auerſione auerteritis Fo. xv. ſed hęc eſſe laqueos& inſidię antiqui hoſtis, ꝓ inſidias Fo. xxiij. ut palam fuit an diligatis eum. pro palam fiat