Ad dei laudem eruditionemqꝫ ſim pliciū multipliciter ob maleficia incātatorū atqꝫ phyto­niſſarū cæteraqꝫ incidentia damna errantiū, contra deū murmurantiū, ac ſæpe in ꝑditionē animarū ſuarū agen­tium. Necnō in periculoſas dubitationes incidentium. Sequūtur quędā catholicę ueritates ex ſcriptura ſācta, determinatōibus ſāctę matris eccleſię eiuſdemqꝫ docto beatorū deo fauēte collectę atqꝫ in eccleſia parrochi ali ſancti Georgiij Tubingæ per plebanum eiuſdē pu­blice populo inſinuatę. Anno dn̄i. M. D. V. quo malefica quędam illic ignis ſupplicio fuit conſumpta. Rima ueritas catholica hęc ē. Nulla creatura poteſt alteri lęſionem inferre, ſeu quemcūqꝫ effectum poſitiuū adextra ꝓducere, niſi deo uolente, cōſentiente, poteſtatē ad hoc dante, atqꝫ cooperante. Hęc ueritas, multis minus in lege dn̄i peritis uidetur abſurda, ideo probationibus aꝑtis mu­niēda eſt,& primo ꝓbanda ratiōe, deinde ſentētiis ſcrip turaꝝ. ratio ſic format̉. nulla creatura poteſt aliā lędere ſeu effectū poſitiuū adextra ꝓducere. abſqꝫ illius con­ſenſu, uolūtate accepta poteſtate, atqꝫ cooꝑatiōe, a quo dependet ipſa talis creatura agens, in eſſe, ꝑmanere& oꝑatione ſua,& ita dependet abſqꝫ eo poteſt per­manere, neqꝫ abſqꝫ eius cooperatione agere. Sed omnis creatura in eſſe& permanere atqꝫ operatiōe ſua ſic de­pendet a deo, igitur abſqꝫ dei uolūtate, cōſenſu, poteſta­te accepta atqꝫ cooꝑatiōe, nulla creatura poteſt aliā lę­dere ſeu effectū poſitiuū adextra ꝓducere. Cōſequētia formalis eſt in Ceſare. Maior nota eſt. Nam ſi is, a quo oīs creatura agēs depēdet in eſſe& ꝑmanere atqꝫ ope­ratione ſua, talē operationē creaturę ſimpliciter& effi­caciter nollet, tunc ſi agens liberū eſſet, ſicut deus eſt, ul̓ a conſeruatione creaturę ſic agentis abſtineret, facto