Seite
Verum altera Lotos in uulcanali: quod Romulus conſtituit ex uictoria de cunis. Fa æqueua urbi intelligit̉ ut teſtis eſt Maſſurius. radices eius in foro uſqꝫ ad cæſaris præſtationes municipioꝝ penetrant. Et ut pergit fuit cū ea Cupreſſus equalis ætatis circa ſup̄ma Neronis principis ꝓlapſa atqꝫ neglecta. Ex hac arbore teſte Iulio Polluce de uocabulis reꝝ ad Commodū cæſarē optime cōficiunt̉ tibiæ. Sane teſte Plinio libro. xxii. Qui lorum arborē tantum putant: Homero auctore argui poſſunt. Is enim inter herbas ſubnaſcētes: deo­rum uoluptati Lotum primū nominauit. T otophagi cū. t. exili&. ph. aſpirato ſcribit̉: populi ſunt libyci: quoꝝ quidā littora libyæ iuxta ſyrtes inhabi­tant: quidā uero magis ad auſtrū tendētes uſqꝫ ad fluuiū Tritona ꝓtendunt̉. Hi teſte Herodo. li. hiſtori. iii. uiuunt ex fructibus arboris loti: qui dulciores ſunt dactylis: ex quibꝰ etiā uinū eos cōficere dixit. Ad hos te­ſte Homero in odiſſea: tēpeſtate maris ꝑductus acceſſit Vlyres: a quibꝰ in ficiliā nauigauit. L ucani cum. c. exili ſcribit̉: populi ſunt inter campaniā& aprutiū: ſiue inter appulos& calabros. Hi teſte Pli. lib. iii. naturalis hiſtoriæ: in ſannitibus originē habuerunt. Lucrinus cum. c. exili ſcribitur:& eſt dictio latina denotans lacum campanis: a lucro deducta. ut uidimus in dictione locrinus. L uthum ꝓ colore. Et inde lutheus thea theum: cum. th. aſpirato ſcribit̉. Nam a υρον quod eſt ſanguino­lentū traductū eſt. Eſt enim color rubeus ſanguini conſimilis. Perſius: lam chlamydes regū: iam luthea cau­ſapa captis.& inde lutheolus la luꝫ. Virgi. in bucolico: Mollia lutheola pingit uaccinia caltha. habetqꝫ pri­mam longā. At cū ꝓ cœno ponit̉& ſorde: abſqꝫ aſpiratōe ſcribit̉:& habet primā breuē. Iuuenalis in ſatyra: Credo pudiciciā: Dum reddit: terrāqͣꝫ luto ferit inteſtino. Verū& pro colore nonnulli latinum putant:& a luce nomen aſſumpſiſſe. Gellius libro. ii. noctiū atticaꝝ: Lutheus cōtra ruffus color eſt dillucidior. unde eiꝰ nomē quoqꝫ eſſe factū uidet̉. Sed magis placet græcū eſſe:& cū. th. aſpirato ſcribit̉. Acarius cum. c. exili&. i. latino ſcribit̉: fuit nomen uiri ꝓpriū:& interp̄tat̉ beatꝰ. Machaon cum. ch. aſpirato ſcribitur: fuit teſte Homero libro. ii. iliados: filius Aeſcu lapi:& frater Polydarii: ut in ea dictiōe uidebimꝰ. Hic ob ſolertiam medicina artis cum alijs heroibus græcorū ad troiam ē creta conuocatus fuit: a quo Mochaonius deducit̉. ut Ouidius libro primo de ponto: Vtqꝫ machaonis peantius artibꝰ heros Lenito medicam uulnere ſenſit opem. Maceria cū. c. exili&. i. latino ſcribit̉: græcū multi eē uolūt:& a. u.: qd̓ ē lōgi­deriuari. Nam parietes ſunt ex lapidibus abſqꝫ cemento: quibus ſepiri cōſueuit ui­nea: qui non niſi longi eſſe poſſunt. Machera cū. ch. aſpirato&. æ. diphthōgo in penultima ſcribit̉: dicit̉ a noſtris ſica culter cultellꝰ gladiꝰ. Iuue. in ſatyra: Et ſpes& ratio ait: Nam ſi pieria quadrās tibi nullꝰ in arca Oſtēdat̉ ames nomē uictūqꝫ machara. Maccabeꝰ cū duplici. c.& ī penultīa cū. æ. diphthōgo ſcribit̉: nomē ē barbaꝝ: ſed a græcis ſic cōſcriptū. Macedonia cū. c. exili& abſqꝫ aliqͣ diphthongo ſcribit̉: ꝓuincia eſt in europa a Macedone filio Oſiridis teſte Diodoro ſiculo libro hiſturiaꝝ. i. cognominata. Hæc anguſtos primitꝰ terminos habuit: ſed uirtute ſuoruꝫ regū ⁊ gētis induſtria ſubactis finitimis ita ampliata ē ꝙ de ea ſic Solinꝰ ſcripſerit: Qui edoni olim populi: quæqꝫ mygdonia erat terra: aut emathiū theſſalicūqꝫ erat ſolū: nūc oē uniformi uocabulo macedonica res eſt: factūqꝫ corpꝰ unū. Nāqꝫ teſte Pli. li. iiii. naturalis hiſtoriæ: centū quinqͣginta populos tenuit. Quod ſane facit ad auctoꝝ quorūdā cōcordiā qui in eiuſmodi ꝓuintis deſcribēdis diſcordare uident̉. At teſte Solino macedoniā ab oriente præcingit thracius limes: meridiana theſſalia epirota tenent: ab occidente dardani ſunt& illyri. Qua in ſeptentrionem tendit: paonia paphlagonia protenditur. Macyberna cum. c. exili&. y. græco ſcribitur: fuit teſte Herodoto urbs ſithonia: ut in ea dictione uidebimus. Machina cum. ch. aſpirato&. i. latino ſcribitur. nam græce dicitur μηχαν: quod apud nos inuentionem in­dicat.& inde mechanicus cum. e. abſqꝫ diphthongo deducitur. Macrocoſmus abſqꝫ aliqua aſpiratione ſcribitur.& dicitur a noſtris lōgus mūdus. Nā cōponitur ex μακρός quod eſt longus:& κοσμος mundus. Macrologia ſimiliter abſqꝫ aſpiratione ſcribitur:& dicitur longus ſermo. Macrobius ſimiliter ſcribitur:& dicitur longæuus. Nam βιοσ quoqꝫ uita nuncupatur. Mactrochir ſecunda cum. c. exili: penultima cum. ch. aſpirato ſcribitur:&. i. latino. dicitur a noſtris longima­nus. Nam componitur ex macros: quod eſt longa:& chir manus. Mander cum. æ. diphthongo ſcribitur: fluuius eſt phrygiæ. ut Qui. libro. viiii. metamorphoſeos: Non ſecu­ac liquidis phrygius meander in undis Ludit.& reliqua quæ de eodem ſcribit.& inde Meandrius: qui etiā pro nomine proprio ab Herodoto ponitur:& Polycratis amicus. Menalus cuꝫ. æ. diphthōgo ſcribit̉: mons ē arcadiæ teſte Pli. li. iiii. naturalis hiſtoriæ: altiſſimꝰ& amœniſſimꝰ propinquiſqꝫ ad argos: ut dixit Liuius lib. iii. de bello macedonico:& refertus pinis: ut oſtendit Virgilius in bucolico cum ait: Menalus argutumqꝫ nemus pinoſqꝫ loquētes Semper habet. ſemper paſtorum ille au­dit amores. Sed in plurali facit menala in neutro genere: atqꝫ idem quod ſingulare ſignificat.