Seite
P reneſis habet accentum in penultima: ut in ſua dictione ꝓbauimus. P roceres ſubſtantiuū eſt:& in omnibus quos habet caſibus acutum detinet in antepenultima: ut huius ꝓce­ris:& hi proceres:& ſemel comperi hūc ꝓcerem. Iuue. in ſatyra Stemmata quid faciunt. Agnoſco procereꝫ. ſalue gætulice ſeu tu. At uero ꝓcerus ꝓcera ꝓcerum adiectiuum eſt:& habet accētū ſemper in penultima: ut corpora ꝓcera. Virgilius in ſileno: ꝓceras erigit alnos. Quando dupliciter poni conſueuit:& pro ꝗa:& pro temporis aduerbio. Siquidem pro ꝗa ponitur: teſte fe ſto actū habet ī ultima: quod pluribus exēplis monſtrare poſſumꝰ. Virgiliꝰ ī primo æneidos: Hic tibi fabo­enim quādo hæc te cura remordet. i. ſiquidem ſeu ꝗa. Idem in bucolico: Dicite quādoqdem in molli conſe dimus herba. i. ꝗa ſedimus. Iuue. in ſatyra Omnibus in terris: Diſcutiēda ualent ſterilis mala robora ficus: Quādoꝗdem data ſunt ipſis quoqꝫ fata ſepulchris. i. ꝗa data ſunt. At cum ꝓ aduerbio tēporis ponit̉ accen­tum habet in penultima. Ouidius in heroidibꝰ: Quando ego non timui grauiora pericula ueris; R ecido ſi a cado deducitur accētum habet in prima: ſi uero a cædo in penultima. R hetorica acuit ātepenultimā: lꝫ penultīa lōga ſit. Iuue. i. vii. ſaty. Ad pugnā ꝗ rhetorica deſcēdit ab umbra­S erpedon ſecundū duplicem declinationē: duplicem habet accētum. Nam ſi in ultima ſyllaba habet accētū: facit in genitiuo huius ſerpedontis: ſi uero in penultima facit ſerpedonis. T ribulis habet penultimam ꝓductam:& ſuper illa accētum. Horatius: ut cum pilleolo ſoleas cōuiua tribu­lis. Martialis in. viii. Nunc anus& tremulo uix accipienda tribuli. T orcular etiam ſuper penultima habet accentum. T heodorus habet accentum: ut uidimus in dictione Heliodorus. P roſtheſis cum. s. ſequēte. th. aſpirato:& in ultima cum. i. latino ſcribitur: dici pōt appoſitio uel additamētū ut in principio dictionis alicuius additur littera uel ſyllaba: ut cum dicimus gnatum ꝓ natum: aſtans ꝓ ſtās. Virgilius in ſecūdo æneidos. Arduus armatos mediis in mœnibus aſtans Fundit equus uictorqꝫ ſinon.& componit̉ ex pros: quod eſt ad& θσισ poſitio. P rotagoras cum. t. exili ſcribit̉: fuit teſte Apollodoro Abderites& Mæandri filius: ſiue Artemonis ut alii di­cunt. at uero Eupolis illum fuiſſe teium rettulit.& fuit teſte Apulegio in. iiii. Floridori cū primis rhetorica inuētoribus ꝑfacūdus. hunc teſte Gellio li. v. noctium atticarū: in ſtudiis doctrinarum egregius cuiꝰ nomine Plato libros ſuos illi inclyto ſcripſit adoleſcentem aiunt uictus quærendi gratia in mercede miſſum: uectu­raſqꝫ onerum corpore ſuo factitauiſſe: quod genus græci ἀχθοφορουσ uocant: latine baiulos appellam Et late deinde ꝓſequit̉ quēadmodum Democritus Abderites ex eo genere oneris animi illius aciem ſolerti­amqꝫ cognouerit: ſecūqꝫ abduxit: ut habuit: atqꝫ ſumptū miniſtrauit:& philoſophias docuit:& eū eſſe fecit quātus poſtea fuit. Idem teſte fauorino uocatus ē ſapientia: dixitqꝫ de diis non poſſe ſtatuere an ſint an non ſint: ob qd̓ pulſus fuit ab atheniēſibꝰ:& eiꝰ libri ī foro cōcremati fuere. Idē teſte Heraclito thuris leges de­dit. Et cū iam nonagenariꝰ ſiciliam nauigaſſꝫ obit. fuit alius aſtrologus:& alius ſtoicus philoſophus. P roteſilaus cum. t. exili&. i. latino: atqꝫ unico. s. ſcribit̉: ut oſtendit Ouidius in heroidibꝰ: ꝗ ait: Bella gerant alij: proteſilaus amet. Homerus uero nōnunqͣꝫ cum duplicato. ſ. ratōne metri ſcripſit: fuit ex phylace oppi­do theſſaliæ Iſiphyli filius: habuitqꝫ uxorē Laodomiam filiam Acaſti: ip̄a dicēte apud Ouidiū ī. xiii. epiſto. heroidū: Vix ſocer iſiphylus: uix me grandauꝰ acaſtꝰ: Vix mater gelida meſta refecit aqua. Et cū unꝰ eēt ex græcoꝝ ducibus ꝗ ad troiā iuerunt:& primus ex nauibus ī litus ꝓſiliret: ab Hectore interfectus fuit. roteus cum. t. exili ſcribit̉: fuit teſte Heſiodo in theogonia Oceani& Tethyos filius: habuitqꝫ patriam pal­lenem in theſſalia: qua relicta regnauit in carpatho inſula. Imperauitqꝫ etiā ægyptiis:& fuit uates Maximus de quo plura Virgilius in. iiii. georgicoꝝ ſcripſit: alijqꝫ poetæ diuerſi græci& latini. Vnde Theocritus ω. ροτευσ φοκασκαι θοσ ων ἐνεμε: hoc eſt uti ꝓteus deus exiſtens etiam phocas pauit. P rothoue cum. th. aſpirato ſequente. o. ſcribit̉. fuit teſte Homero libro. ii. iliados: unus ex ducibus græcis: ꝗ ex magneſia uenit ad troiam. P rotogenes cum. t. exili ſcribitur: nomen ē ſignificans aliquem primi generis:& ut plurimū ꝓ eo ponit̉ a po­tis: ꝗ ſe talem cōfingit: ut Iuue. in. iii. ſatyra: Non eſt romano cuiqͣꝫ locus: hic ubi regnat Protogenes aliquis Fuit etiam nomen cuiuſdam pictoris illuſtris: ꝗ teſte Gellio in fine libri. xv. noctiuꝫ atticarum: memoratiſſi­mam illam imaginem Hyliſi apud rhodios in ædibus ꝗbuſdam publice factis extra muros urbis pinxit. P rotogenia cum. t. exili ſcribit̉: fuit teſte Ariſtarcho ſuper decimū odiſſeæ: Deucalionis filia ex Pyrrha. P rothœnor cū. th. aſpirato ſequente. œ. diphthongo ſcribit̉: fuit teſte Homero in. ii. iliados: unus ex quinqꝫ boetiorum ducibus: ꝗ ad troiam uenerunt. P toto collum cum. c.&. t. exilibus atqꝫ duplicato. l. ſcribit̉. Dicunt nōnulli poſſe hoc quoqꝫ uerbum interpre tari ꝓ prima cōglutinatione: hoc eſt ꝓ prima illa& raptim confecta ſcriptura: quæ aliam magis compoſitaꝫ deſiderat. Et ꝗa in cæræ glutino quæ ꝑ tabulas extenſa erat: ꝓtocollum ideſt prima conglutinatio uocata ē ita ut ϖροτον primum dicat:& κολλησισ glutinatio. Alii uero non cū duplicato. l. ſed cum ſimplo ꝓto­colum. i. primū ſcꝫ ſcriptura membrum: κολον enim membrum dicit interpretari uolunt. Protomarti­P rotologia cum. t. exili ſcribit̉:& quaſi prima locutio.