Seite
In glo. rubrice in fine. Eſt autem iudicium actus trium ꝑ ſonaꝝ iudicis actoris ⁊ rei. cōuenientia ſunt ſiue accidētalia locus ⁊ tp̄s ip̄ius iudicij exercendi. Et ideo poſtꝙͣ dixit de iudicijs quo ad ſuam ſubſtantiā ſubnectit ⁊ vbi ꝗs ager̄ ⁊c̄. quod ſignificat accidētalia. Nam illud poteſt poni localiter ⁊ tp̄ralr̄. vt. jͣ. e. l. ſi ꝗs ī legatōne ⁊ ibi noͣ. x. Per conſen Iſe ſubiciant̉ quꝫ ptiū pōt ꝓrogari iuriſdictio tam ordinaria ꝙͣ de legata. h. d. Noͣ. ꝙ pro fundamēto iuriſ dictionis requirit̉ exiſtens iuriſdictio. 2º. noͣ. ꝙ ꝓrogatio fit ſubmittēdo ſe ⁊ cō ſentiendo ⁊ ſtatim fit. ſed reuocabilit̓ vſ quequo lis conteſtet̉ alias nō tenerēt geſta inter. m. ſed per lit. cōt. fit ꝓrogatio irreuocabilis. vt. l. cōuenerit. sͣ. de iur. om. iu. Iteꝫ noͣ. ꝙ per ꝓrogatione ampliat̉ iuriſdictio tā ordinaria ꝙ delegata. Item mixtū imperiū. Item noͣ. ꝙ iudices delegati non dn̄tur p̄eſſe tribunali. ſed ordinarij ſic In glo. in ipſum iudicē ibi p̄ſentem hoc nō eſt de ſubſtā tia ꝓrogationis. vt. jͣ. e. l. ij.§. cōuenire. In. e. gl. ibi ⁊ lit. cont. eſt de ſubſtātia ꝓrogationis ſed de cōfirmatione eius vt poſt lit. cōt. non habeat locū pnīa. vt. l. ſi conuenerit. sͣ. de iur. om. iu. alias ſequeret̉ ꝙ actus p̄paratorij facti an̄ lit. cō te. eſſent facti a iudice incōpetēti. Itē ſequeret̉ ꝙ ex quo n̄ tenerēt p̄paratoria nō teneret lit. cōt. vt in aut̓. offerat qd̓ ē flm̄. Iī glo. ibi ſi cōuenerit īnuit iſta glo. ꝙ. l. ſi cōuenerit debeat intelligi qn̄ ꝓrogatio eſt fcā in iudice abn̄tem. ſecus ſi p̄ſentem. ⁊ acceptante. Facit. sͣ. de iu. o. iudi. l. eſt receptū ⁊ de materia huius vide plene ꝑ cy. C. de ep̄i. audi. l. ſi qui ex cōſenſu. In eadē ibi ſi diligāti tu dic in clericis ꝙ aut cōſentiunt in no ſuū iudicē ꝑ viam cōpromiſſi aut ꝑ viam prorogationis primo caſu ſiquidem in iudicem eccleſiaſticū tenet promiſſam indiſtincte ſi autem in iudicem ſecularem vel in priuatam perſonaꝫ laycā ſi ꝯpromittunt de re ſpuali n̄ valꝫ ſi de tēporali valꝫ vt ī ſpe. de ar.§. reſtat. v̓. ſꝫ nunꝗd ſi aūt ꝑ viā ꝓrogatōis aūt in iud cem laycum ⁊ tunc iſtud eſt impoſſibilie ꝑꝑ eius incapacitatem naꝫ ad hoc vt tenear ꝓrogatio requiritur quedam poten ialitas.ſ. ꝙ i le in queꝫ ꝓrogatur iurdictō poſſit eſſe iudex ꝓrogatōis quod hic no eſt vt de foro ꝯpe. c. ſi diligenti. Si autē in eccleſiaſt cū puta clericus ꝑuſinus in ep̄m aſſiſinatus ⁊ tūc aut de licentia ep̄i ⁊ poteſt aūt ſine licentia. ⁊ nō poteſt ſubmittendo ſe exp̄ſſe ſꝫ tacite ꝓcedēdo ī cā vn̄ ītelligitur fieri quedam ꝓrogatō ⁊ vꝫ iſta tacita ꝓrogatio vt extra de foro cōpe. c. ſignificaſti ſecundum gloſa. hic poſitam. Quid ſi clericus eſſet exem ptus. dic vt nota in mercuriali. in regula ſcienti. ⁊ adde in ſpec. de ꝯpe. iudi. adi.§. i. v̓. in clericis. ⁊ ꝑ archi. iij. q. vj. c. non lꝫ. ſi aūt dubitat̉ vtꝝ ꝑ modū cōpromiſſi. vel per modū iurdcōis. glo. hic non diſtinguit vtrū ſit inſerta pena vel nō. ⁊ idē noͣ. C. de ep̄i. audi. l. ii. ꝗ ex ꝯſenſu. ⁊. l. iij. C. de dot̄. promiſſi ⁊ ꝑ inno. extra de arbi. c. innotuit. In. e. ibi ad uniuerſitate. qꝛ iur̄dictō uniuerſalis de facili extēditur ar­eius ꝙ noͣ de fundo inſtrue. l. lutius. ⁊ qꝛ talis delegatō ht̄ inſtar ordinarij. In glo.ſ. ordinarie ibi delegatam iurdic tōem que eſt ſpes īurdictōis ꝑ ſe. ⁊ ſubalternatur ordinarie iurdictōi alias eēt dicere ꝙ delegata differt in hoc ab ordi naria. qꝛ nō pōt prorogari de ꝑſona ad ꝑſonam. vt extra de offi. de ſe. c. p. et. g. Ieꝫ poſtꝙͣ delegatus pronunciauit ſe noͣ iudiceꝫ totaliter abdiciauit a ſe iurdictōem nec poteſt ꝓro gari extra de offi. dele. c. ſignificantibus.ſ cus in iudice ordi nario ꝗ ht̄ iur̄dictōem inſeꝑabileꝫ vt sͣ. de offi. p̄to. l. lega tus ceſaris. occurit tamen hic dubiū utrum iurdictō ꝓro gata in delegatum ſit ordinaria vel delegata naͣm vr̄ eiuſdē qualitatꝭ cū principali iuriſdictōe. vt. jͣ. de pac. do. l. inter.§. cū inter ecōtra ꝙ ordinaria qꝛ cōfirmat̉ ꝑ. l. ⁊ qꝛ de iuriſd. om. iu. ⁊ dic de hoc in ſpec. de cōpe. iudi. addi.§. i. v̓. ſꝫ qua le vbi videt̉ ſentire ꝙ ſit ordinaria. Alij intelligunt ꝙ ſi d̓le gata quod vr̄ verius. qꝛ prorogatio ē de ſimilibꝰ ad ſimilia ⁊ qꝛ requirit fundamētū eiuſdē qͣlitatꝭ vt in gl. ſe facit ꝙ no extra de offō dele. c. P. ⁊. G. ergo vr̄ ꝙ ſi ꝗd facit virtute ꝓrogationis appellet̉ ad delegantē. Itē ꝙ delegatus poſſit vetare. vt. l. iudiciū ſoluit̉. jͣ. e. facit. j. l. ꝓxi.§. ſed ſi iudex. In eadē ibi cartularij.i. tabelliones ꝗ ſunt iudices ordīa rij habitu ſed nō actu ꝑ formā ſui priuilegij ē ergo mirabi lis effectus ꝓrogationis. qꝛ dat vſum iuriſdictionis non ba hēti. Quero ſuꝑ. l. ſe ſubiciāt illato in iudicē iudex ipſe ꝓ nunciauit cōtra me an ſnīa ſit ip̄o iure nulla de hoc fuit qō inter me. ⁊ dn̄m ſimonē cardinalē de Mediolano. dicebam ego baldus ꝙ ſnīa erat ip̄o iure nulla. qꝛ metus illatus ī iu riſdictōne facit aciū ip̄o iure nullū vt hic rn̄debat p̄dict̉. d. ſimon cardinalis ꝙ hoc erat verū in iuriſdictōe cōcedenda ſecus in iuriſdictione exercita. vt noͣ. Inno. in ſimili extra d̓ co qui fur. or. ſu. c. īnotuit. Itē ꝓbabā ego. qꝛ coactio facta ad ſic ꝓnunciādum facit ſnīam ip̄o iure nullā cū videbat̉ abeſſe cōſenſus. vt. l. qualē. sͣ. de arbi. dicebat ip̄e ꝙ illud ī arbitro ſecus in iudice ꝗ cōpulſus ad ſic ꝓnunciādum ſnīa tꝫ vt noͣ. glo. xj. q. i. c. iiij. ⁊ vr̄ textus a cōtrario ſenſu exͣ de ſen. excō. c. i. li. vj. Didet̉ dicendum aut petis an ſuīa va eat adeo ꝙ ſit neceſſe appellare. ⁊ dic ꝙ nō ita intelligātur alle gationes mee. aut petis an valeat quantū ad alium effectuꝫ ⁊ dic ꝙ valet tn̄ obſtat exceptio ſeu replicatio arg. l. ſi dolo sͣ. de dolo ita intelligant̉ allegationes dn̄i cardinalis. Baldꝰ padue ⁊cͣ. Iariſdictio āt pōt dari non habēti. Item habere iuriſdictionē dupliciter dr̄ vel habere cā ad radica tā vt in ordinario vel non radicatā vt in delegato. In. e. glo. ibi merū īperium. h. d. vt in glo. ſe. vel expone quarto vt colligit̉. jͣ. de excu. tu. l. ſi duas.§. x. nā vt ibi pꝫ ēt quidā ordinarij reperiunt̉ qui non habent tribunal. nā quedā ciui tates reꝑiunt̉ q̄ n̄ habent forum cārum. In glo.ſ. ciuili cā in prin. nam. l. noſtra loꝗtur ꝑ verbum iuriſdictionis vt hic ⁊. jͣ. ad munici. l. inter ꝯueīentes ⁊ ſic videtur loꝗ ſolum de mera iuriſdictione. In eadem glo. ibi. l. i. vbi dicit̉ ꝙ in tribus locis cognoſcitur de crimine in vno rōne ꝑſone qꝛ ſubdita in alio rōne ꝓbatōis qꝛ ꝓceſſit ad ꝯteſtādum lite ⁊ ꝑꝑ hoc ſepe vidi ꝙ ꝗ alias cognitōem non habent faciūt in ſe ꝓrogari ſꝫ ſpec. dicit ꝙ in cais criminalibus non habet locum ꝓrogatō in non ſuū iudicem vt ipſe nō de ꝯpe. iudi. adi.§. i. v̓. ſꝫ nunꝗd. non ob. dc̄a. l. i. qꝛ non intelligitur in iur̄ dictōe ꝓroganda ſꝫ in declināda vel intelligitur d̓ ꝓrogatōe legali quando ē dubium de iure vt. jͣ. l. ex aliena non in ꝓro gatōe hoīs de iſta materia no. C. ad. l. cor. de ſicca. l. i. C. de plagia. l. n̄ va et ⁊ ꝑ cy. C. de penis. l. ꝓcurator ⁊ ꝑ inn. ex tra de offi. c ele. c. in cāis. Oltimo vide ꝙ hic noͣ ꝑ odofr. ⁊ ꝑ archi. lxx. di. primates ⁊.i. q. vij. c. quotiens cordis ocu lus. bal. Extra noͣ ꝙ materia ꝓrogatōis ꝓcedit ſoluꝫ ī hijs que iuri dictionem ſapiunt non in alijs officijs vt in tabellio natu cuius offin̄ nō poteſt ꝓrogari vnde tabellio in ꝯpetēs non poſſet ſcribere in cā etiam de partium voluntate ⁊ vid̓ per. G. ī. l. repetita. C. de ep̄i. ⁊ cle. ⁊ vide que dixi in. l. fa. .sͣ. de officio. p̄to. j. Proroga Onſenſiſſe auteNtuo imiſi ctionis non poteſt fieri niſi ex certa ſcīa hominū .i. partium ⁊ requirit conſenſum libeꝝ non coa ctum ſcīa autem vel cōſenſus iudicis non requiritur niſi in prorogatione de tempore ad tempus. Item prorogatio de tempore ad tempus non poteſt fieri ſi delegans ꝓhibet hoc. d. vſqꝫ ad.§. legatus. ⁊ ſunt iſta rn̄ſa noͣbilia ⁊ menti te nēda. In tex. ibi putent.ſ. per errorē iur̄ franc. ac. In tex. ibi putauerit.ſ. ꝑ errorē facti fran. ac. Noͣ. ꝙ ꝓroga tio dꝫ fieri ex certa ſcia iuris ⁊ facti ⁊ hoc in qͣlibet ꝓroga tione 2º noͣ. ꝙ coacta ꝓrogatio iuriſdictionis eſt nulla ip̄o. iure ⁊ eſt contra iudices qui faciunt talia quia per talem prorogationem non poteſt proceſſus iuſtificari. Item eſt contra tyrannos ꝙ non poſſunt habere vllam iuriſdic