Seite
tionem qꝛ metus non cōfert iuriſdictionē ex hoc tex. arguit Pͣ. de cū. ꝙ non iꝫ cōteſtatio facta metu pretoriſ ⁊ ipſe noͣ. ī. .i. i. de lit̓. cōtē. Sꝫ hoc nō eſt veꝝ qꝛ ibi metus habꝫ funda mentum iuriſdictionis ⁊ eſt metus probabiliter. illatus vt. .C. quomodo ⁊ ꝙͣdo in. l. cōſentaneū ſic nos dicimus d̓ cō feſſione extorta per tormēta que ē valida ſi debuit adhibe ri ſecus ſi nō debuit adhiberi. vt. l. maritus. jͣ. de qō. . In ter. ibi ipſius Conuenire autemt gcoris in que fit ꝓ rogatio. ⁊ iſte. v̓. ẜm doc. nō reꝑit̉ alibi. v̓. cōuenire. Nō ēt ꝙ ignorāti pōt iuriſcictio ampliari ꝑ ꝓrogationē. ſed re uoco in dubium dato ꝙ teneat prorogatio nunquid tenebit proceſſus factus ab ignorāte ſpec. vr̄ dicere ꝙ nō d̓ cōpe. iudi. addi.§. i. v̓. ſed nunꝗd. Ad idē facit qꝛ lꝫ ignorāti acꝗ rat̉ iuri dictio in habitu tn̄ non in actu an̄qͣſciat ſe iudiceꝫ vt nō extra de reſti. ſpo. c. aud ta. ⁊ ꝑ hoſt. ⁊ per Inno. ī. c. ex cōqueſſione ad idē qd̓ noͣ. archi. de procur. c. is ꝗ lib. vj. facit. l. quero de eo ꝗ pro tutoribus. ⁊ qd̓ notatur. sͣ. de pro curatoribus. l. ſi procur. abſente facit. sͣ. de arbi. l. qualeꝫ fo rn̄ſo. In contrariū videt̉ expreſſum hic. qꝛ ex quo putat ſeſe iudicē. ⁊ eſt valet proceſſus lꝫ erret in ca iuriſdictionis qꝛ error cāe nō viciat actū ⁊ ad hoc facit qd̓ noͣ. Innoc. exͣ de pͦ cri. c. cū ex offi. Preterea lꝫ iudex erret de expreſſa ꝓ rogatione ſcit tn̄ de tacita que ſit ꝑ proceſſum cāc ergo va let proceſſus ad hoc facit. jͣ. eo. l. ſed ſi ſuſceperit qd̓ credo verius. In glo. ſed ꝗd ſi iſto ibi ſuꝰ iudex valet ergo pro ceſſus nō vi prorogationis ſed vi principalis iuriſdictionis vt. C. de except. l. fi. . I tex. ibi datuſ.i. delegatꝰ Sed et iudex cū prefininiōe tꝑis vt extra de offō dele. c. in cāis. In tex. ibi cōſentiant ante lapſum tꝑis. In tex. ibi pͥncipalis.i. delegantis nō ītellige in ſolo principe. ⁊ vide ꝙ nō. exͣ de foro cope. c. i. in cle. vt in. c.. d̓ cā poſſeſſionis eadē cōpillatione. Nō. ꝙ meta p̄fixa iudici ꝑ hoīem pōt prorogari ſecus in meta p̄fixa ꝑ. l. ſcriptā īſtā tie. qꝛ illa non pōt prorogari vt hic. ⁊ in. l. vt hic. ⁊ in. l. ꝓpe randū in prin. 2º. noͣ. ꝙ inhibitio ſuperioris impedit pro rogationē de iuriſdictione delegata. ſed an idē in iuriſdictio ne ordinaria noͣ. odo. sͣ. e. l. i. ia. de vſuf. lega. l. heres cy. C. de ep̄i. audi. l. ſi qui ex cōſenſu ī ꝗnta qōne vbi vide. Itē noͣ. ꝙ in prorogatione de tꝑe ad tēpus requirit̉ cōſenſus iu dicis p̄ſtat ⁊ facit argumentū ad idē. sͣ. de arbi. l. ſi cū dics in prin. ⁊. l. labeo. C. locati. l. ſi cū hermes. In glo. ſed ad de ibi rn̄deo nō facit. sͣ. de dolo. l. arbitrio.§. pe. puta cōſen tiunt ꝑtes qd̓ iudex qui habebat terminū duoꝝ menſiuꝫ ha bebat terminum quattuor menſiū. Sed quero ꝗd ſi ꝑ ſta tutū eſt limitatū tp̄s arbitro vtrū poſſit ꝓrogari videt̉ ꝙ n̄ qꝛ eſt terminus legalis. vt. sͣ. in p̄cedenti rn̄ſo vide in. l. ſi de meis.§. fi. sͣ. de arbi. In ea. glo. ibi ad ꝑſonas vt ſi muti nenſis ſubmittit ſe bononienẜ. ẜm odofre. ⁊ in eadeꝫ ibi ad rem vt ſi iudex habebat iuriſdictionē vſqꝫ ad. x. libras. ⁊ ꝓ rogat̉ vſqꝫ ad. xx. vel ad mille. vt. jͣ. ad municip. l. inter con ueniētes. In eadē ibi de qua re ⁊ eſt quarta ſpēs ꝓroga tionis.ſ. de loco ad locū ⁊ hoc pōt eſſe duobus modis vno modo in eodē territorio puta cōſentiunt ꝑtes ꝙ iudex poſ ſit ferre ſnīam in alio loco ꝙͣ in loco maioris iſta ꝓrogatio valet. vt. l. ſi vt ꝓponis p̄ſes eſt certum locuꝫ. C. qūo ⁊ qn̄ iu. Alio mō pōt fieri extra fines territtorij vt duo ꝑuſini ꝯ ſentiunt ꝙ iudex peruſinus iudicet inter eos aſſiſſij an iſta ꝓrogatio valeat noͣ. cy. in. l. extra territoriū in cōmento In no. in. c. innotuit exͣ de offō dele. G. hic ⁊. d. Ia. de vſufr. le ga. l. heres in fine vbi dicit ꝙ valet ꝓrogatio niſi prohibea tur ꝑ iudicē illius territorij. ⁊ iſta ſolutio allegatur. jͣ. de ſo lutionibus. l. quero. Baldus. Abſentes rome ex cā neceſ Legatis in eOgria puta legationis teſtimo nij vel appellationis vel tutelle Si ibi cōueniantur habent ius reuocandi domū lꝫⁱ roma ſit cōis patria. h. d. Quando ergo ꝗs cōuenitur tanꝙͣ in cōi patria habent hec locum ſꝫ qn̄ ꝗs cōueniretur in propria patria ceſſat iſta exceptio vt .jͣ. l. i. eū ꝗ appellat in prouincia deffendi debere. In tex. ibi prouocauit ad quēdam iudicem rome fran. ac. Nō. ꝗ lꝫ roma ſit cōis patria ⁊ intelligo vbicunqꝫ ē papa vel im ꝑator tamen ibi nō poſſunt cōueniri legat̉. vel ex alia cā ibi vocat̉. qꝛ habēt ius reuocandi domum ⁊ hoc eſt nō ꝓ cleri cis q̄ vadunt auinionem au poſſint ibi cōueniri qꝛ nō habe̓t alium iudiceꝫ ꝙͣ papam vnde de exēpt̉. tam̄ non eſt dubiū ꝙ poſſunt ibi cōueniri qꝛ non habent alium iudicē ꝙͣ papā vnde cōueniuntur rōne loci generalis ⁊ vide archi..i. q. v. c. a vocante. Baldus. .Nō. ꝙ ex quo ꝗs nō tenetur reſpō El quo qz acre in loco appellationis ꝙ in cū ap pellationis ceſſat reconuentō ⁊ ad hoc allegatur iſte tex. ab Inno. in. c. i. de mutuis peti. Et adde quod noͣ. cy. in. l. per hanc. C. de temp. ap. in. vij. ꝗ Nō. ꝙ ille ꝗ cōparuit co Nam et diuus amn iudice in ena cā nō te net̉ rn̄dere ī alia. ſꝫ pōt dicere pro iſta alia cā non ſuꝫ citat̉ quādo citabor reſpondebo ſꝫ iſte tex. poſſet euadi qꝛ hic lo quitur in habente exceptionem declinatoriam loci non rōne litis non mote. ⁊ hoc verū. qꝛ ex quo p̄ſens eſt non eſt citā dus deliberatorie āt inducie ei denegari non d̓bent. vt. l. ait pͥ. or. sͣ. ex qui. cau. maio. Bal. Noͣ. ꝙ exceptio declina Idem claudio gria pōt apponi comra offmī iudicis ſicut cōtra actionē ꝓpoſitā. In glo. quacun qꝫ noͣ. de patre viſitante filiū. ⁊ eſt arg. ꝙ pater non poteſt capi propter repreſalias ſic nec filius. h. d. . Ille ꝗ ꝯuenit̉ rome n̄ rōne cōis Omnes iſtt prie. ſed rōne contracius non hꝫ ius reuocandi domū fallit ī legatis. h. d. Facit iſta littera ꝙ ambaſiatores dum ſunt in ambaſiata nō poſſunt capi pro d̓ bito. qꝛ habent ſecuritatē a lege. Noͣ. ꝙ locus cōtractus dicit̉ dupliciter. vno mō rōne actus celebrati. ⁊ iſte locus ī ſpicit̉ quantū ad agendū. Si aūt iſta ſo. non eſt in aliquē lo cum collata tunc idem eſt locus cōtractus ⁊ ſolutōnis. vt. l. contraxiſſe. jͣ. de ac. ⁊ ob. jͣ. de bo. auc. iu. poſ. l. ij. ⁊. iij. Ex hoc habes quomō debes intelligere hic locus contractus. In glo. īmo ibi qua in prouincia ibi loquit̉ de priuilegio extrauaganti vel qd̓ concedit̉ ſola rōne ꝑſone hic de priuile gio indulto ob publicā vtilitatem per legem ſcriptaꝫ. Finita legatione finitur priuilegium hoc Plane gicit. Baidꝰ. Contrahens extra ſuam ꝓuī Item ſi extr a qͣagꝫ non babet ius reuocandi domum hoc. d. Et eſt rō qꝛ diuerſum foꝝ ſortitur rōne con tractus ⁊ non eſt iſte.§. intelligēdus in legatis. In. tex ibi quod eſt veꝝ qꝛ nō poteſt actor accuſari ad ſequendum do micilium tm̄ cum eſt alibi cōtractum. Galdus. . Quilibꝫ agens rome cogit̉ Sed ſi ag ani genadere rome ebi agit ſuā iniuriam ꝓſequēdo vel damnum etiam inuito accidat. h. d. Nō. ꝙ ille ꝗ agit cogitur ſe deffendere nec poteſt vti pͥ uilegio fori. Et eſt argrumentum ꝙ clericus agens coram iudice ſeculari poſſit ibidem reconueniri facit in autē ſane ep̄i.§. reuerendiſſimi. non ob. ꝙ non poſſit ꝓrogare iuriſdic tionem in laycū qꝛ eſt ꝓrogatio legalis de hoc noͣ. iij. q. viij. .c. cuius ī agēdo ⁊ de hoc nō. ij. q. i. c. multi ⁊. c. nullus d̓ fo ro cōpe. de iudi. at ſi clerici de mu. pcti. c. i. ⁊ de excep. c. fi. li. vj. Itē no ꝙ non dꝫ eſſe in poteſtate delinquētis tolle re ius aduerſarij. ⁊ eſt arg. ad ꝑcutiendum teſteꝫ ad hoc vt nō poſſit teſtificare facit. l. filie mee. jͣ. ſolu. ma. .Quando vertitur Sed ſi dubitetur gupium ſuper exce ptione declinatoria iſtud dubium eſt prius terminandū ille ꝗ opponit̉ exceptionē declinatoriā fori nō cogitur ſatiſdare