Seite
piendi. Rō qꝛ impēſa non erat fc̄a reſpectu reꝝ ſꝫ reſpectu ꝑſone Bar. dicit ꝙ iō hoc eſt qꝛ erat lata ſnīa contra patreꝫ ⁊ in executione opponebat deductione. nā ſicut executio fit iudicis offo. ita offō iudicis in locum exceptionis fit deduc tio. ſꝫ tu dic ꝙ hec rō nō concludit. qꝛ qn̄ ſnīa non eſt liꝗda reſpectu ꝙͣtitatis pōt in executione opponi exceptio ⁊ ratō calculi implorari. vt. jͣ. de cōfeſ. l. pe. ⁊ in. l. facultas. C. d̓ iu re fiſci. li. x. ⁊ nōͣ Inno. de offō archi. c. cōquerēte. ⁊ iō rō ē verior. Itē noͣ. hic ꝙ vbi competit exceptio tn̄ competit offm̄ iudicis loco exceptionis. Intellige ꝑte implorāte alit̓ iudex non dꝫ ſppplere niſi in his in ꝗbus eſt ꝑmiſſum ei in quirere. vt noͣ. in. c. i. de poſtu. p̄la. vel interrogare ne faciat ꝓceſſum fruſtratoriū. vt noͣ. C. de pac. l. vbi pactuꝫ vel niſi ſit notoriū ⁊ notat̉ in. c. i. de offō vicarij vel niſi libellus eſſꝫ ineptus. vt. l. i. de offō aſſeſ. Et eſt ineptus qn̄ non hꝫ eē nec formam eē.i. qꝛ continet vicium patēs ſeu non cōcludit. Et iſta ſunt verba Riz. mal. in alia materia. ⁊ adde ꝙ noͣ. in. l. ſi vnus.§. pactus. sͣ. de pac. ⁊ ꝑ Ia. jͣ. de dam. infec. l. ꝗ bōa .§. qui damni. ⁊ ꝑ Inno. extra de teſta. c. Raynutius in vlti ma glo. ⁊ per archi. c. q. vij. c. alieni. Si pars hereditatis petatur ℟ca. Circa hanc rubricam vide quod dixi. sͣ. in rubrica de pe titione heredi. Baldus. In glo. ſuꝑ Oſt actionem nerbo quaꝫ ibi vt ait ariſtoteles dic clarius ꝙ littera nō vult denotare dr̄iam penes actōes ſpe cifice. ſꝫ penes modū agendi. h. d. Bal. .j. Ex ꝑſona actoris ius metimur ad hoc ſem IS CU. per allegat̉ ꝑ oēs. ⁊ qualiter hoc intelliga tur vide ꝑ cy. C. de ſeruitu. ⁊ aqua. l. ij. in vltima. q. ⁊ in. l. .i. C. de alie. iu. ⁊ per eundē no. hic ꝙ ex facto rei nō varia tur ius agēdi. ⁊ hoc verum ꝙͣtum ad intentionē formandā ſed quantū ad condēnationē moderandā bene inſpicit̉ ſcm̄ rei. vt. jͣ. ti. iij. l. ſinaūt.§. poſſidere. ⁊ facit. sͣ. de neg. ge. l. pō po. in nego. in fi. In glo. que incipit tu dicas ibi queſti. Iſta qō non ꝓcedit ſalua reuerētia glo. qꝛ in realibus non agit̉ tanꝙͣ cōtra obligatū vt inſti. de act̉.§. i. ⁊ iō dic ꝙ peti tio hereditatis ꝙͣtum ad effectū exactionis moderat̉ ẜꝫ po­ſeſſionē conuēti nec ē veruꝫ ꝙ exactio fiat ſolo offo iudicis īmo tam res ꝙͣ fructus veniunt iure actionis. vt noͣ. sͣ. e. ti. .i. l. itē veniunt.§. fructus. In. e. ibi vt dicat noͣ. formaꝫ li belli in actione de peculio. Bal. Plures heredes cōtra plures poſ Quinimo ſeſſores agere debēt non vnus cō tra vnum alter contra alterum. b. d. pº. In tex. ibi quoꝫ nemo eſt heres. Bal. 4. Coheredes pro diuiſo poſſidētes in PrO NNA Cuicē intēptant petitionem hr̄ditat̉. ſi vnus alterum negat coheredē. ſꝫ ſi fatētur ſe cohr̄des cogi­tur diuerſorio iudicio fami. her. h. d. Nlo. hic vnum age re contra alterū. ⁊ alterum contra alterū ſicut. jͣ. de except̉. rei iu. l. ſi inter me ⁊ te. nec hꝫ locū regula que ponitur. jͣ. de excep. l. fundum titianū. ⁊. l. fundi. qꝛ ibi qn̄ ab eadē patre mouētur duo udicia hic qn̄ a diuerſis. Sō no. ꝙ iudicium fami. her. non dat̉ poſſidēti qn̄ negat̉ coheres ⁊ ē rō ne fiat p̄iudicium petitioni hr̄dit̉. Sed vtrū hodie iſta rō ſit corre cta. ⁊ ꝑ ꝯn̄s dictum no. sͣ. ti. i. l. ſi bonefidei. . Obi vnus heredum ⁊ Si ego ex parie tercius ꝓ īdiuuiſio po­ſederit. coheres ꝗ non poſſidet cōtra ſolum tertium exꝑitur non cōtra coheredem ꝗ plus ſua parte non poſſidet hoc. d. In tex. ibi facit.i. facere vr̄ ſꝫ non eſt ita. In glo. que incipit p̄dicta in fine. Noͣ. ꝙ rō in ſp̄e vincit rationem ī ge nere. vide quod notat dynus in. c. ſecundo de reg. iur̄ li. vj Ull. ā. qū̄ du­Tem ſi cum Ne poſſident quoꝫ neuter eſt hr̄s vt in.§. qnīmo. Itē qn̄ duo poſ ſident quoꝝ vnus eſt heres alter nō eſt hr̄s. vt in.§. ſi ego. hic noͣ. loꝗtur qn̄ tres poſſident quoꝝ duo ſunt hr̄des ⁊ alter non eſt heres Nam agunt heredes cōtra ter tium. Item inuicem ⁊ agunt ⁊ cōpenſant. h. d. nō eſt ꝓpria cōpenſatio qꝛ in reali iudicio non habet locuꝫ cōpenſatio ni ſi ꝙͣtitas ſit in ſolut̉. vt. l. fi. C. de cōpenſa. facit quod no. jͣ. ſo. ma. l. diuortio.§. ob donationes ſꝫ eſt retētio quedaꝫ offō iudicis qꝛ non reddo tibi tuuꝫ niſi reddas mihi meum cum ex eadem cā teneantur inuicem ⁊ facit. jͣ. fami. hereciſ. l. me uius.§. arbiter. In tex. ibi coherede.ſ. reſpectu poſſeſſio nis non reſpectu iur̄ hereditarij. No. ꝙ coheredi meo n̄ tenear reſtituere ſuum niſi ipſe reſtituat meum mihi ⁊ non eſt iſta ꝓpria cōpenſatio ſed retentio offō iudicis naꝫ ſi eſſ­proprie cōpenſatō ipſo iur̄ tolleretur actō quod eſt falſum multotiens tn̄ allegatur iſte.§. ꝙ qn̄ genus petitur ⁊ ī iudi cio vniuerſali fit cōpenſatō ſi eſt in ꝙͣtitatibus ꝙ eſt falſum quātum ad.§. noſtruꝫ facit. sͣ. ti. i. l. fi. Bal. Admittitur libellus incertus qn̄ Inter dumactor non poteſt aliter declarare ꝑꝑ dubium futuri euentus. h. d. Et eſt noͣ.§. ⁊ adde ꝙ noͣ. in. l. que de tota.§. i. jͣ. de rei ven. ⁊. jͣ. depoſiti. l. i.§. ſi ꝗs ar gētum. Nō. ꝙ actor nō cogitur declarare id quod decla rari non poteſt Item no. ꝙ fratrum filij ſuccedū patruo in capita non in ſtirpes glo. dicit ꝙ hoc eſt correctum. Alij dicunt ꝙ aut fratrum filij ſuccedunt cum patruo ⁊ tūc ſuc cedunt in ſtirpes qꝛ tunc veniunt diſpenſatiue ⁊ funguntur loco vnius.ſ. patris eoꝝ. Si autem n̄ extant niſi ſolūmodo ip̄i filij fratruꝫ tunc ſuccedunt in capita ẜm iſtuꝫ tex. vt hic reffert cy. in addit̉. ꝗ dicit ꝙ qꝛ iſta qō eſt dubia dū eſſet de facto fuit trāſactū inter ꝑtes. Baldus. Oni admitt̉ ad Iex pluribussgͣꝫ facit pre que ip̄o repudiāte acreſcit ip̄i ad̓unti. h. d. In tex. ibi nō adierit.ſ. adhuc. No. ꝙ tex. nr̄ loꝗtur qn̄ ambo ſunt inſtituti pure. Sꝫ quid ſi vnus pure. alter ſub ꝯ dictione glo. diſtinguit aut ſunt cōiuncti verbis aut re tm̄. pͥ mo caſu pure inſtituta non agit niſi pro ꝑte. qꝛ non hꝫ interī ius accreſcēdi. Sō. cāu agit in totum. qꝛ interim hꝫ ius non decreſcēdi. nam ẜm naturā cōiunctionis re tm̄ eſt ꝙ non fi ant ꝑtes niſi ꝑ cōcurſum. nā cuilibꝫ. inſolidū an̄ curſum ap propriare ſolꝫ. ⁊ hanc glo. tꝫ Iaco. de are. jͣ. ſo. ma. l. ſi mari to.§. pe. quod durū videt̉. qꝛ ex quo pure inſtitutus eſt īte rim heres exaſſe. ergo adueniēte condictione non poterit d̓ ſinere. vt. jͣ. de here. inſti. l. aliquo cāu. ſꝫ rn̄de. qꝛ hoc eſt ex diſpoſitione legali. qꝛ non fit interim heres incōmutabiliter. vt. jͣ. e. l. ⁊ ſi pauciores. ⁊ ẜm hoc videt̉ determinari qd̓ de eo qui inſtituit vxorē heredē in vita ſua. ⁊ poſt morte pau peres. ꝙ vxor in vita ſit heres. ⁊ pauꝑes poſt mortē. qꝛ ſic̄ ꝑ exiſtētiam cōdictionis vl̓ diei incerte poſſꝫ aufferri ꝑs vt in iſta glo. ita ⁊ totū. Itē pōt quis hr̄dē inſtituere ad tē pus ſi ſubſtituit alium poſt tp̄s. vt noͣ. G. C. d̓ hr̄di. inſti. l. extraneum. ⁊ vr̄ ꝓbari in iſta glo. Sꝫ mar. ſy. diſputauit ꝙ pauperes d̓beant venire iure fideicōmiſſi. qꝛ poſt additam hr̄ditatē non pōt dirrecto ſubſtitui. vt. jͣ. de vul. ſubſti. l. ver bis ciuilibus non ob. iſta glo. qꝛ loquit̉ in cohr̄dibus vbi ꝯ dictio fingit retro nō fuiſſe heredē. niſi pro ꝑte. ſecus in īſti tuto ⁊ ſubſtituto. quod puto veruꝫ. j. Donec ſperat̉ natiuitas poſtu a HIIqui mi ſequētes in ordne repellū tur pares vero interim adni tunt̉ ac ſi tres na ti forēt. ⁊ ſi euētus contrariū declarabit accreſ cet vel decreſcet pro numero genitorū. h. d. vſqꝫ ad. l. illud. Noͣ. primo ꝙ rōnabiliter dꝫ quis dubitar̄. ⁊ facit ad id quod dixi ti. i. l. ſi debitor. 2º. noͣ. ꝙ ſimul dicitur fieri illd̓ quod ſit vno ſucceſſiue. ⁊ iſtud eſt verū niſi ſit qō puncti vt