Seite
.Hereditas eſt quid intellec p Ere dilas tuale ēt vbr nulla reperiun tur bona corporalia hoc. d. Quero ſtatutū eſt ꝙ repudiatio hereditatis debeat fieri in cōſilio generali. alias nō valeat. Modo querit̉ vtrū hoc ſit neceſſe in eo qui nullis bonis relictis deceſſit. ſed ſolū remāſerunt debita glo. hic īnuit ꝙ vbi nil eſt in bonis non dicat̉ heredi tas pōt adiri ⁊ repudiari ꝑ hanc litterā de quo ergo facie­pr̄s inuētariū. Greuiter ſi nihil eſt d̓ nihilo nihil pōt fieri. Si āt ſunt debita de ipſis debitis facit ad tertul. l. ij.§. pe. ⁊ ad de quod no. C. qui bo. ce. poſſunt. l. pe. in gl. corporale. Expeſa monumēti conſtruc Si defunc t Gu em teſtōr voluntatē repu tatur heredi vero ⁊ ſi ſit obmiſſa reputatio hꝫ locū actio ne go. geſt. h. d. Nō. ꝙ teſtator mandat ſibi fieri monumen tū. ⁊ non dicit ꝙͣtum expendat̉ ⁊ ꝓbabilis modus ẜuandꝰ eſt in expēdendo. Aut dicit quātū expendat̉ ⁊/ tunc ſtandū eſt taſſationi teſtatoris facit. sͣ. de neg. ge. l. qui aliena.§. liber tis. Sō noͣ. ꝙ valet iſtud p̄ceptū ca religionis ſine deter minatione quātitatis facit. jͣ. de le. ij. l. quidā. ⁊ eſt ar. ꝙ ſi te ſtator mādatꝭ maritari virgines. ⁊ non terminat dotem ꝙ re maneat in arbitrio boni viri. 3º. noͣ. ꝙ relictū ad pias cās mādatur executioni non ſolū ꝑ iudicem eccleſiaſticū. ſed ēt ꝑ ſecularē ⁊ vtraqꝫ hꝫ iuriſdictionē tꝑalem in laycos vt hic facit quod noͣ. Inno. extra de teſta. c. nos quidē. ⁊ archi. xj. .q. i. c. ſilueſter. ⁊ in ſpec. de offo. iudicis.§. i. v̓. itē implorat̉ contra heredē adde dicit ſpec. ꝙ cū ꝓcedat̉ iudicis offō vt hic ꝓceditur ſūmarie pro tali executione ꝑ hunc ti. ita noͣ. in ſpec. de inſtru. edic.§. nūc vero. ēt nemine pēdente pōt ep̄s īminere vt noͣ. in ſpec. de teſta.§. in primis. v̓. pone. nullus. Et ſcias ꝙ quicꝗd relinquit̉ pro aīa dat̉ ad pias cās. vt no de le. ij. l. ſi quis titio. ⁊ idē eſt de eo qd̓ relinquit̉ pro īcertis ⁊ male ablat̉. vt noͣ. in. c. i. de p̓ui. in cle. Ex p̄dictis pōt ſub ſtineri ꝙ in relictis ad pias cās non requirat̉ additio hr̄di tatis de quo dixi. C. de fideicō. l. eā quā qꝛ ꝓcedit̉ ꝑ offm̄ iudicis. vn̄ non requirit̉ obligatio alias requireret̉ additio vt noͣ. de reg. iu. ſi nemo. ⁊ adde quod no. in ſpe. de teſte.§. reſtat poſt principiū. ⁊ qd̓ noͣ. in. c. diſpendioſam in clemen. . Hereditatē delatam Eres furioſt furioſo tn̄tur reſtitue re cū fructibus deductis expenſis. ⁊ ēt alimētis furioſi. h. d. In tex. ibi cognatos qui ſuccedit teſtatori eo ꝙ furioſus in furore deceſſit. ⁊ facit. jͣ. de le. ẜc .l. lutius locuſta.§. fi. Baldus. . Malefidei poſſeſſor factuſ ꝑ litē Frnctuum motā tenet̉ ad eſuras fructuum quos ꝑcepit ante litē motam non pōt. h. d. ẜm Guar. ſꝫ ẜm gl. hoc. d. Bonefidei poſſeſſor a principio incipit poſt lit. cō te. tm̄ ad vſuras fructuū ante ꝑceptorū ⁊ cōſump. nō aūt ꝑ ceptorū. ⁊ conſumptorū poſt lit. cōt. h. d. Nō. ꝙ melior eſt poſſeſſoris cōdictio poſt lit. cont. ꝙ ante hoc nō dicit̉ hic ſꝫ dicit ꝙ melior ē condictio in fructibus ꝑcept̓. poſt lit. cō te. ꝙͣ ante ⁊ ē rō. qꝛ poſt ꝑcipit ex neceſſitate. qꝛ teneret̉ de ꝑcipiēdis. Sꝫ Gua. dixit qꝛ poſtea veniūt offō iudicis mer cenario. ⁊ iō non veniunt vſure. qꝛ ſic offm̄ deſeruirꝫ officio qd̓ videt̉ falſum. ſed cōtra eū facit. sͣ. e. l. ꝙ ſi oēs. Saldus. Etiam inhoneſtus q̇ſtuſ Ipoſſeſſon gꝫ reſtitui. h. d. ar. cōtra .jͣ. fami. her. l. certe.§. i. Bal. .Dicitur alienatio neceſſa On ſolum na ꝑꝑ es alienum. ⁊ ꝑꝑ impēſas neceſſarias. h. d. hanc. l. allegat Innoc. de teſti. c. cū inofficioſi. ⁊ eſt ar. ꝙ ꝓpter indum̄ ta monachorū poſſit alienari res monaſterij. qꝛ eſt alienatio neceſſaria ⁊ noͣ. hoc ⁊ tene mēti ⁊ idē ꝓpter fulciēdum tec tum eccleſie vel ſimiles impenſas. vt hic pꝫ ⁊ ſigna hanc. l. . Emptori hereditatis cōpetit petitio e I A Ut hereditatis ſicut fideicōmiſſario vni uerſali. h. d. Saldus. Poſſeſſor tn̄tur occaſiōe ma Cum predis le culture. h. d. Et eſt nō.§. ⁊ tra ruſticos qui accuſant̉ in iſta ciuitate ex forma ſtatutorū hoc enim ꝓbatur eo ipſo ꝙ ꝓbatur ꝙ non coluit ẜm cōſue tudinem ſolitā. ⁊ ẜm modum ſolitum. Bal. Duplum exactū a poſſeſſore venit e UlcTa: reſtōne hereditatis. h. d. Baldus. Poſſeſſor tenet̉ c Um hereditas ad truciꝰ quos ꝑcepit etiaꝫ ſi pctitor non potuiſſꝫ ꝑciꝑe. hoc. d. ⁊ noͣ. cāuꝫ. In tex ibi non fuerit puta qꝛ erat in tali loco in quo petito non potuiſſet res ꝑciꝑe ꝑꝑ potētiā inimicoꝝ vel hoſtium vel aliam cauſam poſſeſſor vero ꝑci pit qꝛ erat magis potens ⁊ noͣ. caſum. Baldus. . Qui reportauit proſe ſnīa AmIdeſt. in petitōe hereditatis fac̄ eam execut̉. mandari non obſtante ꝙ tertius ſe p̄tendat heredem dommodo poſſeſſori caueat d̓ ydēnitate ⁊ eſt. l. multū noͣ. ⁊ ſiugul̓is ⁊ multū noͣ ab Inno. In tex ibi deffendit qꝛ duo cōtra ip̄ꝫ agebant ꝗlibꝫ īſoli dum. Intex. ibi non eſſet.i. alr̄ non egiſſꝫ. In tex. ibi vicio.ſ. reo. In tex. ibi mederi.i. cōſuli no. ꝙ ille ꝗ repor tauit prius pro ſe ſnīaꝫ pōt petere executōnem eius nec re tardatur rōne litis pendentis inter reum ⁊ tertium. Ite nec admittitur cōtradictō iſtius tertij opponētis ſe executōi rō ne iuris ſui vel dn̄ij vt hic ⁊. jͣ. d̓ rei ven. l. is a quo. nec ob. .jͣ. de re iudi. l. a diuo pio.§. ſi ſuꝑ rebus vbi dicit ꝙ tertius opponens de dn̄io vel poſſeſſione retardat executōeꝫ ſnīe qꝛ illud eſt verum vbi fit executō ſnīe in aliam rem ꝙͣ ī reꝫ petitam ſecus ſi fiat executō dirrecto in reꝫ petitaꝫ ⁊ eſt ro differentie qꝛ hic non reꝗritur cāe cognitio in executōne ſꝫ in primo caſu ſic ẜm Innocen. qui ita nō. extra d̓ teſti. c. ve niens ibidem dicit ꝙ ſi poſſeſſio eſſꝫ vacans vt qn̄ duo pe tunt poſſeſſionem bn̄ficij ⁊ tunc opꝫ ꝙ diſcutiatur ius ꝯtra dictoris ẜm Innocē. ⁊ facit. l. fi. C. de edc̄o diui adri. toi. ad de dicit Inno. ꝙ hec. l. non habet locum ī cā mr̄imoīali qꝛ poſſꝫ ius alterius fieri deterius vt ip̄e noͣ. de clādeſtina deſ ponſa. c. cum inhibitō dicit etiam ꝙ vbi non diſcentitur de dictōe r̄ te non fc̄a non tenet executō rōne in ordinati ꝓceſ ſus vt ip̄e noͣ. de cōceſẜ. p̄ben. c. qꝛ cūctis. Sō noͣ. hic cau tellaꝫ qualiter reus poterit trāſferre iudicium patiēdo aliū vincere qꝛ tunc ip̄e liberatur reſtituendo illi ⁊ opportet ꝙ aduerſarius denuo agat cōtra nouum poſſeſſorem vt in iſta lr̄a in fi. quod eſt mirandum. Et ſi apperet ꝙ hec eſſet data oꝑa rei ⁊ ad ꝓcuratōem ip̄ius non credo ꝙ hoc ei ꝓdeſſꝫ vt fraudibus obuietur ar. jͣ. de le. i. l. ſi ẜuus plurium.§. i. ⁊ quod ibi ꝑ Ia. in glo. que incipit cū pro ꝙͣ ibi ꝓbare. Si mile noͣ. sͣ. e. l. i ſquid poſſeſſor in glo. ſed ꝗd. ⁊ in. l. ſi a dn̄o .§. ſi poſſeſſor in glo. non videtur. 4. Pater impēdens Ilius a patre in bonorē filij. pu ta in dignitatē militiaꝫ vel doctoratā intelligitur impēdiſſe aīo repetēdi a filio ſi filius hꝫ ꝓpriū ⁊ non cogit̉ illud reſtituere filio ſuo niſi habita rōne expēſa rum. h. d. ⁊ eſt noͣ. dignum. Et ponit hec. l. exemplū in filio habēte hereditatē maternā ꝑ hanc. l. dico ꝙ lꝫ pater dotan do filiā intelligit̉ dotaſſe de ꝓprio tn̄ ſi extra dotē facit nup tialem feſtiuitatem pōt illud imputare filie habēti ꝓpriū pa trimoniū. vn̄ poſſet hoc fieri ar. huius. l. ſꝫ ar. contra de tu. ⁊ ra. diſ. l. i.§. ſꝫ non nullos. No. ꝙ mater inſtituerat filium heredem ſub cōdictōe emancipationis ea mortua pater poſ ſedit bona ⁊ ꝑcepit fructus ſꝫ in honore filij aliꝗd impēdit deinde filium emancipauit ꝗ agit cōtra patrē pater dicit ſe non teneri reſtituere niſi ſibi reddantur expenſe. lr̄a dicit ꝙ ex eo ꝙ pr̄i. n̄ cōſuleretur ꝑ viam excipiendi cōſulitur tam̄ ꝑ offm̄ iudicis ſic. jͣ. ti. i. l. i.§. item ſi cum me ⁊ sͣ. e. l. plane. Sꝫ reuoco in dubium quare pater nō habꝫ hic ius exci