Seite
. Etiam ꝓ incorpora Si de uſufructupus ſufficit publitia. na ſiue ſit ẜuitus realis ſiue perſonalis a non dn̄o cōſtituta. h. d. Quero que erat rō dubitandi. rn̄deo qꝛ ſeruitutes n̄ videntur poſſe p̄ſcribi vt. jͣ. de ẜui. l. ſeruitutes ruſticoꝝ er go ceſſat publitiana vt sͣ. e. l. traditōem. rn̄deo d̓ illa regula negatiua ꝙ vbi nō habꝫ locum publitiana eſt vera in rebus corporalibus. vt hic ꝙ probo qꝛ in corporalibus nec regula. affirmatiua eſſet vera. nam ſine titulo p̄ſcribunt̉ nec tamē ha beret locum publiciana qꝛ in ea requirit̉ titulus. Alij dn̄t ꝙ hic dꝫ intelligi de ẜuitutibus que hn̄t cām continuā ⁊ adde quod noͣ. cy. in. l. fi. C. de p̄ſcrip. lon. tē. Bar. tangit hic vnuꝫ verbū circa p̄ſcriptionē iuriſdictionū. qꝛ dicit iuriſdictiones habent inſtar ſeruitutū ꝑſonalium non realiū. nec obſtat ꝙ inhereāt territorio. vt in. l. fi. C. vbi ⁊ apud quos nā ⁊ fruc tus inheret fundo tn̄ eſt ius ꝑſonale. ſꝫ ego credo ꝙ iuriſdi ctio ordinaria ſit realis. ⁊ equiparat̉ magis p̄diali ẜuituti ꝗ ꝑſonali cum ſit ꝑpetua ⁊ duret in infinitū ꝙ non eſſet ſi eſſꝫ ius ꝑſonale qūo ergo p̄ſcribit̉ dic vimno. G. in. l. imperium. Quolibꝫ ti. ſingulari oneroſo vl̓ gratui PazINS to pōt ꝑtus ancille future conceptus peneſ bonefidei poſſeſſorē vſucapi. ⁊ pro eo competit pub et ſi nunꝙͣ fuerit in eius poſſeſſione. ſecus in vniuerſali ſuc ceſſore qui ꝓhibet̉ ꝑꝑ vitium deffuncti. h. d. vſqꝫ ad.§. ideꝫ ait. Et diuiditur in quinqꝫ ꝑtes in pª ꝑte tractat de ꝑtu an cille furtiue ponēdo caſum in quo ꝑtus petitur ꝑ publicia nā. ẜo ponēdo cāum in quo non petit̉ ꝑtus ꝑ publicianam 3º ponit cāum in quo pro ꝑtu hꝫ locum pubª. 4º. ponit gn̄ rale dictum ad promiſſa. quinto id quod dictum eſt in par tu habere locum in partu ꝑtꝰ ⁊ etiaꝫ in exempto de vtero ẜa ibi ſꝫ hr̄s. 3ª. ibi interdum. iiij. ibi ideꝫ iul. 5ª. ibi. Idem ē ẜm odofr. ⁊ cy. in addit̉. Intex. ibi poſſeſſus non eſt pu ta quia fuit penes eum conceptus penes alium natus ſiue ergo conceptus ⁊ natus penes eum ſiue conceptus tantuꝫ idem iuris eſt Nō ꝙ pro ꝑtu ꝗs hꝫ publicianam ⁊ tamen dicit glo. ꝙ in partu ꝗs non hꝫ titulum.ſ. ſpalem tamē habꝫ titulum generaleꝫ ꝓ ſuo ⁊ ſic ex vno titulo oritur alius titu lus quod eſt noͣ. item qn̄ agitur ꝓ ꝑtu n̄ eſt neceſſe ꝙ agēs nūꝙͣ fuerit ī poſſeſẜ. Sꝫ cōtra hoc vr̄ qꝛ reꝗritur poſſeſſio ſaltem momentanea vt. jͣ. e. l. cū ſpōſus.§. fi. ſo. ibi in re prin cipali hic in acceſſorio ⁊ eſt ſimile qꝛ fructus veniūt ī publi ciana lꝫ agens nunꝙͣ fuerit in poſſeſſione fructuum vt sͣ. e. .l. eum ꝗ.§. in publican̄. Sꝫ oppo. ꝙ ī re principali non ſufficiat poſſeſſio ꝑ mom̄tuꝫ ar. jͣ. de in rē verſo. l. ſi ꝓ patre .§. verſum ſo. aut cōſideramus effectū de pt̄o ⁊ tunc ſufficit in pt̄m poſſediſſe lꝫ modo non poſſideat vt in dc̄a. l. cū ſpō ſus in fi. Aut cōſideramus effectum de pn̄ti non de pt̄o ⁊ tunc hꝫ locum cōtrarium ẜm riꝫ. malum. ꝗ fuit doctor vltra montanus vt reffert cy. Sō noͣ. ꝙ vitiuꝫ teſtatoris exclu dit publicianā que mouet̉ ab herede. qꝛ ſucceſſor vniuerſal fortior eſt. ⁊ iō validior fit trāſmiſſio tā ad dānū ꝙͣ ad quo modum ſucceſſor̄. vt noͣ. sͣ. e. l. eum ꝗ.§. in hac actione. 3 noͣ. ꝙ ille qui agit publiciana pro ꝑtu dꝫ hēre bonāfideꝫ tē pore quo agit glo. tn̄ ſubaudit hic maxime. 4º. nō. ꝙ oīs cā apta ad vſucapionē. ⁊ publicianā in re principali vbi nō eſſꝫ res vicioſa ꝓducit vſucapiēdi condictionē ⁊ publicianā reſpectu ꝑtus. Item ꝑ vicium reale in re principali non ex tēditur ad acceſſoria alias ſucceſſoria in diuerſa ꝑſona. ſec in eadē ꝑſona vere vel interpretatiue. Tunc op. prīo ꝙ pro ꝑtu ancille furtiue non competat pubꝰ nec poſſit vſuca pi. vt. l. ancille ſubtracte ꝑtus ſo. ibi ꝑtus fuit edictus apud furē. hic apud bonefidei poſſeſſorē. ⁊ ſic multum operatur mutatio poſſeſſionis facit. jͣ. de acquirē. heredi. l. paulus.§. fi. ⁊ de publi. l. licitatio.§. fi. fo op. qꝛ ptus ſequit̉ matrem vt. l. ꝑtum. C. de rei vē. ⁊. jͣ. loca. l. ſꝫ addes.§. ſi quis mulie rē ſo. ad. l. ꝑtem. qꝛ ibi loquit̉ quo ad ſtatum. hic quo ad pu blicianā ſed ad.§. ſi quis mulierē. dic ꝙ ibi de ſequela furti. hic de ſequela iur̄. Quero hic quo titulo vſucaptat̉ ꝑtus ancille glo. dicit ꝙ titulo generali ꝓ ſuo ꝙͣ ti. ꝓ emptore fal lit. jͣ. de le. i. l. non quoꝯqꝫ. in prin. ⁊ in. l. fi.§. pe. que in frau dem credi. de acꝗ. poſ. l. iij.§. ex plurimis ⁊ dicit ꝙ titulus ꝓ ſuo ſumitur multis modis. vno mō qn̄ remoto cum alio ti. cōpetit vt ſi inuenio ceruum alienum in nemore credens ſilueſtrem vel ſi inuenio pecuniam tuam alias gēmā credēs theſauꝝ vt. l. i. jͣ. ꝓ ſuo ⁊ sͣ. d̓ rei vē. l. a tutor̄. Sō mō qn̄ cōcurrit cum quolibet alio titulo vt in. l. ſi hominē. jͣ. ꝓ ſuo. 3º. modo dr̄ poſſidere ꝓ ſuo ille ꝗ poſſidet ad ſuum cōmo dum ēt ſi non p̄tēdat dn̄ium. vt no. in. l. ẜa. sͣ. de origine iur̄ in glo. de ruſtico. Itē ille qui vocat ſe dn̄ꝫ. ⁊ oīa facit vt do minus. vt. jͣ. de ſolu. l. ticia iſte poſſidet pro ſuo nō a domīo hoc verbū titulo. ⁊ d̓ hoc nihil ad materiā. vnde pro ꝑtu hꝫ locum titulus pro ſuo ⁊ eſt titulus ꝓximus. ⁊ eſt titulus ꝓ emptore matris. ⁊ ē titulus remotus. ſimile noͣ. in. l. iij. sͣ. de peti. heredi. facit quod noͣ. sͣ. de dolo. l. cum quis ẜm Iaco bū de ra. ⁊ cy. in adi. que verba nota. ⁊ deinde nota magnā gloſam qd̓ vbicunqꝫ p̄ſcribēdo non requirit̉ titulus ibi non ſufficit bonafides a pͥn. ſed dꝫ eē bonafides cōtinuata facit ꝙ noͣ. in. l. i.§. i. C. de vſuc. tranſ. Sed. d. Ia. dicit ꝙ aliud ē ſuperuenire ſimplicē ſcīam rei aliene aliud ſuꝑuenire ſcīam fortuitat̉. que ſtatim conſtituit in mora. ⁊ vide. jͣ. de vſuc. l. ſequit̉.§. de illo. ⁊ ꝙ noͣ. ꝑ dy. in. c. ij. de reg. iu. li. vj. in glo. que eſt ſuꝑ verbo cāis ⁊ incipit.ſ. p̄dict̉. noͣ. in hāc gl. plene qn̄ ꝓcedat vel non ꝓcedat vſuc. pro herede. ⁊ cōcluſio toti glo. eſt ꝙ qn̄ deffunctus habuit malāfidem heres nō poſſit uſucapere pro herede qd̓ dixi. sͣ. e. l. eū qui.§. in hoc gl. ſuꝑ verbo cauẜ. Quero defunct̉. ſemꝑ habuit malāfidem in morte habuit bonāfidem vtrū heres hn̄s bonamfidē poſſit vſucapere Ray. dicit ꝙ ſic. qꝛ in opinionibus vltima inſpici tur. l. mella.§. i. jͣ. de adi. le. l. ſi mater. C. ne de ſtatu deffun. ſed an d̓ iure heres incipiēdo a ſe poſſit vſucapere rē bona fide quā deffunctus poſſedit malafide vt ſic ſit vera opinio Martini dy. in capitulo poſſeſſor extra de reg. iur̄. lib. vj. in vltima. q. tꝫ ꝙ ſic que dicta Ray. ⁊ dyni pro modo ꝓſequor . Titulus in domo porrigit̉ ad cemen IdeN alt̓ ta dirrupta. ⁊ acceẜ. ſapit qualitat̉. ſui principalis. ⁊ ꝑs ſui totius. ⁊ edificium ſequit̉ naturam ar. C. e. h. d. Et vide hic ꝙ noͣ. ⁊ legit̉. jͣ. de vſucap. l. euꝫ edes.§. ſin aūt demolita. Nō ꝙ quinqꝫ dicit iſte.§. nā prīo abducit ſimile ad ꝑtum de edibus ẜo de alluuione. 3º. de fer mēto alias de faramēto. 4º. de edificio. 5º. ⁊ vltimo abduc̄ ſimile de deſtructione ⁊ dirruptione. ga ibi ꝙ tn̄. 3º ibi ideꝫ adicit. 4ª ibi idē ſcribit. 5ª ibi itē ſi quid ẜm cy. in addit. pꝫ ergo ꝙ totus iſte.§. hꝫ duas principales ꝑtes. ⁊ in prīa agi tur de partu in ſecunda agitur de quibuſdam aſſimillationi bus ⁊ ẜa hic in iſto.§. idem ait. ⁊ totus iſte.§. habꝫ decem vel vndecim reſponſa. Baldus. So. ma. publiciana Um ſponſus reuerut̉ ad exoreꝫ ſine retraditione. h. d. quod eſt noͣ. ⁊ mēti tenen dum. vel ſic ſicut ſolu. matri. retranſit dn̄ium ip ſo iure ita ⁊ quaſi dn̄ium hoc. d. ⁊ noͣ. tex. ibi ſcruum.ſ. alie num vide hic de iure do. l. ſi dot̉. In nectigalibus. 3ᵐeˢ dꝫ ᵐnteligi ſic ꝙ lꝫ ceſſet p̄ſcriptio quo ad dirrectū dn̄ium tn̄ hꝫ locum publiciana quo ad ius ſuꝑficiei vel emphiteoſis. ⁊ ſic non ob. regula que ponit̉ sͣ. .e. l. tradit̉. qꝛ illa attendit̉ eodem reſpectu. ſecus ſi diuerſo reſpectu. ⁊ allegat̉ iſte tex. primo ꝙ ex ſola naturali ꝓcedit p̄ſcriptio iur̄ contra dn̄m. ẜo ꝙ in publiciana non deſidera tur poſſeſſio vacua niſi ſicut in p̄ſcrip. ⁊ in hoc no. per cy. ī .l. cum res. C. de ꝓbat̉. hic enim poſſeſſio ciuilis non erat vacua. ſed a dn̄o tenta vel retenta. Pro re que non poteſt poſſid̓ Dl res TallSri vel alienari non habꝫ locum publiciana. h. d. In tex. ibi auunculo dubitatō erat qꝛ nō potuit vſucapi. ergo ceſſat publiciana rn̄deo. ymo pōt vſu