Utrū humanitas ſit ꝑs ꝑſone. c. 25. c. 4.Utrū xp̄s debeat dici totū. c. 25..c. 4.Utꝝ xp̄s ſit aliꝗd. c. 25..c. 4.¶ De vnione.¶ Utrū ſit vnio in ꝑſona. c. 26. c. 2.Utrū abſtracta ꝑſona ſine rōe ꝑſone poſſitilla vnio fieri. c. 27. c. 2.Utrū abſtracta ypoſtaſi ⁊ ꝑſona a diuinanatura poſſit adhuc ītelligi vnio diuīe nature ad naturā humanā. c. 27..c. 3.Utrū gr̄a fuerit cā huius vnionis. c. 28. c. i.Utrū iſta vnio fuerit naͣlis. c. 28..c. 2.Utrū illud vnū ad qd̓ terminat̉ illa vnio ſitmaxime vnū. c. 28..c. 4.¶ De effectu vnionis.Utrum vnio faciat mutationem in vnitis. c. 29..c. 4.Utrū hec vnio faciat ꝙ hō ſit verbū recte:vel ſit in ſe habēs hoīeꝫ. c. 29..c. 4.Qualit̓ tꝑis plenitudīe venit xp̄s. c. 30. c. 3.Qualit̓ xp̄s fuit factus de ml̓iere. c. 3. c. i.Qual̓r xp̄s fuit factꝰ ſb̓ lege. c. i. c. 2.Utrū caro xp̄i prius fuit cōcepta ꝙͣ aſſumpta. c. 21..c. 2.Utrum caritas ſit ratio cōceptionis Chriſti. c. 3..c. 4.Utrū nullis meritis precedētibꝰ vniuit ſibicarnē humanā. c. 22..c. i.Utrū operatōe ſpūs ſācti xp̄s fuerit conceptus. c. 32..c. 3.Utrū xp̄s dicat̉ filiꝰ ſpūs ſācti. c. 3. c. i.Utrū gr̄a fue̓it ī xp̄o a naͣ: vel no. c. 34. c. j.¶ De ſāctificatōe v̓ginis.Utꝝ ſāctificatio ſit rei rōal̓ ſolū. c. 34. c. 2.Utrū ſāctificatio ſit ipſiꝰ xp̄i. c. 34. c. 3.Utrū beata virgo an̄ conceptionē fueritſāctificata. c. 35..c. i.Utrū btā virgo in cōceptōe potuerit ſāctificari. c. 35. c. 2Utrū beata virgo fuit ſāctificata an̄ infuſionē anime. c. 35..c. 4Utrū beata virgo fuerit ſāctificata ī vteromatris poſt aīe īfuſionē. c. 36 c. 2Querit̉ a quo fuerit beata virgo ſāctificata ī utero. c. 37..c. i.Utꝝ neceſſaria fuit ſcīficatio. 2ª. c. 37. c. 4Utrū fuerit beata virgo ſanctificata a cl̓paī ꝯceptōe filij. c. 38. c. 2Utrū beata virgo fuerit ſāctificata a potentia peccādi. c. 38..c. 4.Utrū in beata virgine poſt ſcd̓am ſāctificationē remanſerit reatus.ſ. carentia viſionis. c. 39..c. i.Queritur per quem beata virgo fuerit ſanctificata. c. 39..c. 2.Utrū xp̄s decimatꝰ ſit ī Abraā. c. 39. c. 2Querit̉ de perfectōe dn̄ici cōꝑis. c. 40. c. 2.¶ De natiuitate filij dei.¶ Utrū na dīna ſit nata. c. 40..c. 3.Utꝝ due ſint natiuitates filij dei. c. 40. c. 4.Utrū xp̄s poſſit dici duo filij. c. 40. c. 4.Utrū xp̄s ſit filius adoptiuus. c. 41. c. 2Utrū xp̄s vniuoce dicat̉ filius dei ⁊ filiusvirginis. c. 41..c. 3.Utrū rō paternitatꝭ. ſiue filiatōis dicaturvniuoce de nobis ⁊ filio dei. c. 41 c. 4.Utrū rō paternitatis reſpectu nr̄i cōueniatpatri tm̄: aut toti trinitati. c. 42..c. i.Utrū xp̄s ẜm ꝙ homo ſit filius trinitatis:ſiue filius adoptōis. c. 42..c. 2.Querit̉ vn̄ ſit nobis filiatio. c. 42. c. 7.Utrū an̄ incarnatōeꝫ fue̓it filiatio. c. 42. c. 3.¶ De gia xp̄i.¶ Utrū in xp̄o ponenda ſit gr̄a que diciturvnion s. c. 42..c. 4.Utrū in xp̄o ſit ponēda gr̄a per quā eſt caput eccleſie. c. 43..c. 3.Utrū in xp̄o ſit ponēda gr̄a abſoluta vt cōſiderat̉ quidā hō ſingl̓aris. c. 44. c. 2.Utrum gratia vnionis ſit creata vel increata. c. 44..c. 4.Utrū gratia vnionis ſit eadē cum gr̄a ẜmquam ē caput. c. 45..c. 4.Querit̉ que illaꝝ gratiaꝝ.ſ. vnionis ⁊ capitis ſit prior. c. 46..c. i.Querit̉ ẜm quā rōem xp̄s dr̄ caput vtruꝫper gratiā īfluentie. c. 46. c. 2.Querit̉ ẜm quā nam dīnaꝫ vel humanamxp̄s dr̄ caput. c. 46..c. 4.Utrum eſſe caput eccleſie cōueniat alteri axp̄o. c. 46..c. 4.Utꝝ xp̄s ſit caput āgeloꝝ. c. 47. c. 2.Utꝝ xp̄s ſit caput oīuꝫ electoꝝ. c. 47. c. 3.Utꝝ xp̄s ſit caput reproboꝝ. c. 47. 4.Utrū xp̄s ſit caput aīaꝝ tm̄: aut corporum⁊ animarum. c. 48. ci.Utrū mali pertineāt ad vnionē.ſ. capitisad membra. c. 48..c. 2Queritur quid eſt vnio mēbrorū in corpore eccleſie. c. 48..c. 2Queritur qualis eſt vnio capitis ad corpus vtrū ſit ſimpl̓r. c. 49..c. i.
