Ec eſt tabula queſtionuꝫ huiꝰ libritertij hic cōtētaꝝ. ⁊ ad facilioremqōnum inuentionē nota ꝙ ꝑ pͥmūnumeꝝ aſſignatur carta: ⁊ ꝑ ſcd̓m carte columna.¶ De verbi eterni patris incarnatōe.¶ Utꝝ naͣ hūana ſit lapſa ab illo ſtatu in qͦfuit ꝯdita. car. 2. col̓. 2.¶ Utrum lapſa ſit reparabiliter vel irreparabiliter. c. 3..c. 3.¶ De neceſſitate incarnationis.Utrū neceſſe ſit ipſā reꝑari dato ꝙ eſſet reparabilis. c. 5..c. i.Utꝝ poſſit reꝑari ſin̄ ſatiſfactione peccati: ꝑqd̓ lapſa eſt. c. 6..c. i.Utꝝ poſſit hō hāc ſatiſfactōeꝫ facere per ſedato ꝙ nō poſſit reparari ſine ſatiſfactione. c. 6. c. 4.Utꝝ poſſit hō ꝑ ſe ſatiſface̓ ꝓ originali peccato. c. 7..c. i.¶ Utrū ſatiſfactio poſſit fieri per angelicaꝫnam. c. 8..c. i.Utrū poſſit fieri ſatiſfactio humani generisꝑ alia creatura. c. 8..c. 2Probato ꝙ reꝑatio hūani generis nō poſſit fieri ſine ſatiſfactōe: ⁊ nō ꝑ hoīeꝫ purū:nec ꝑ aliā creatura on̄dit̉ ꝙ debuit fieri ꝑdeū hominē. c. 8. c. 4¶ Utrū dīna naͣ ⁊ hūana ſint vnibiles adinuicē. c. 9..c. 2.Utrū ua dīna ſit vnibilis nature humane īſpāli. c. 9..c. 2.Utrū abſtractꝭ ꝑſonis ſit vnibilis diuinanatura. c. 9..c. 4.Utꝝ naͣ dīna ſit vnibilis ī una ꝑſona vel inpl̓ibꝰ. c. 10..c. 2.Utꝝ pr̄i cōueniat īcarnari ⁊ ſpūi ſācto ſicut filio. c. 10..c. 4.Utꝝ ſit poſſibile pr̄em ⁊ ſpūm ſāctū īcarnari ſicut filiū. c. ii. c. 2.Utꝝ hūana naͣ vel angelica ſit vnibilior dine naͣe. c. ii. c. 2Utrū vnibilior ſit naͣ vniuerſi deo ꝙͣ hūanavl̓ minꝰ. c. 12..c. 4.Utꝝ hūanitas aſſūpta debuit eē noſtri generis. c. 12.c. i.Utrum ille homo.ſ. aſſumēdus debuit eſſeAdā. c. 12..c. 2.Utrum ille homo ſit de Adam per viam generationis. c. 12..c. 4.Utꝝ ꝯueniēs ſit eductō carnis xp̄i de uiro ⁊nuliere. c. 13. 4Utꝝ ꝯueniētius educat̉ caro xp̄i de viro ꝙde muliere tm̄. c. 14..c. i.Si naͣ nō fuiſſet lapſa ꝑ pctm̄. vtꝝ eſſet rōvel ꝯuenientia ad incarnatōeꝫ. c. 14. c. 2.¶ De p̄deſtinatōe incarnatōis.Utꝝ filiꝰ dei ſit p̄deſtinatꝰ. c. 14. c. 4.Utꝝ filiꝰ dei ſit p̄deſtinatꝰ eē ho. c. 15. c. 2.Utꝝ hec ſit va filiꝰ dei ē p̄deſtinatꝰ ad hocvt ſit filiꝰ dei. c. ij. c. 2.Querit̉ ad ꝗd ſit p̄deſtinatus xp̄s ſecundūꝙ homo. c. 15..c. 2.Utꝝ ꝑ xp̄m ſummꝰ p̄deſtinati. c. 15..c. 4.Utꝝ p̄deſtinatio dicat̉ uniuoce vl̓ equiuocede p̄deſtinatione xp̄i ⁊ aliorū. c. 16. c. 2¶ Utrū aſſume humana nam conueniat nature diuine. c. 16..c. 2.Utꝝ aſſūptio ꝯueīat tribꝰ ꝑſōis. c. 16. c. 4.Utꝝ naͣ hūana ſit aſſūpta. c. 17..c. i.Utruꝫ naͣ hūana ſecundum corpꝰ ⁊ animamſit aſſumpta. c. 17..c. 2.Utꝝ cōpꝰ ſit aſſūptū mediāte aīa. c. 17. c. 4Utꝝ ꝑſona ſit aſſūpta. c. 18..c. i.Qual̓r ītelligit̉ hō ē aſſūptꝰ. c. 18. c. 4.¶ Utꝝ xp̄s aſſūpſit humanaꝫ nam cū paſſibilitate ⁊ d̓fectu. c. 19..c. 2.¶ Utꝝ xp̄s ex ꝑte aīe aſſūpſit ignorātiā ⁊ex ꝑte ītellectꝰ. c. 20..c. 2Utrum xp̄s aſſumpſit triſtitiam ex parte aſfectus. c. 20..c. 4.Utꝝ ī xp̄o fuit v̓a paſſio tīorꝭ. c. 21. c. i.Utꝝ xp̄s hūerit timore reuerētie maioremꝙͣ nos. c. 21..c. 2Utꝝ ī xp̄o fuerit paſſio ire. c. 21. c. 2Utꝝ xp̄s oēs defectꝰ nr̄os aſſumpſerit p̄terpeccatū. c. 21..c. 4.¶ Nota ꝙ xp̄s aſſūpſit defectꝰ corporis ⁊aīe ut ꝓbaret̉ vnū corꝰ ⁊ aīaꝫ hr̄e. c. 22. c. i.Nota ꝙ aſſūpſit vetuſtatem pene ut nr̄amdupla cōſumet.i. culpe ⁊ pene. c. 22. c. i.Notāde ſūt tres opiniones de cōſtituto ꝑaſſumptionem. c. 22..c. 3.Utꝝ filiꝰ dei incepit eſſe hō: vel hō īcepit eēfiliꝰ dei. c. 22..c. i.Utꝝ aſſumēs ſit aſſūptū. c. 22..c. i.Utrū ille homo.ſ. xp̄s ſit nature diuīe ⁊ humane: vel humane tatum. c. 23..c. 4.¶ Utrū xp̄s ſit vnū uel duo. c. 23..c. 4.Utrū xp̄s ẜm ꝙ hō ſit deus. c. 24. c. 2.Utrū xp̄s ẜm ꝙ hō ſit īdiuiduū. c. 24. c. 3.Utꝝ xp̄s ẜm ꝙ hō ſit ꝑſona. c. 24. c. 4.
