ſublata. c. 68..c. 2 Utrū per mortē vel paſſionē xp̄i ianua celi ſit aperta. c. 69..c. i. Queritur de impotentia aperitionis ianue­celi. c. 69..c. i. Querit̉ ꝗs fuit vel fuerūt tradētes xp̄m ad morte. c. 69..c. 4. Utrū effectꝰ paſſionis xp̄i fuerit bonus vel malus. c. 70..c. i. De morte xp̄i. Utꝝ mors xp̄i debeat intelligi ſeparatio humanitatis a deitate. c. 70. c. 2. Utrū ſit ſi pl̓r cōcedēdū de xp̄o fuerit mortuus. c. 7..c. i. Utꝝ xp̄s īt̓ duo fuēit. c. 7. c. 3. Utꝝ xp̄s deſcēderit ad īferos. c. 72. c. 2. Utꝝ xp̄s ꝗeuerit ī ſepulchro. c. 72..c. 4. De reſurrectōe xp̄i. Utꝝ reſurrectio xp̄i fuerit neceſſaria: ꝗd eſt. c. 73..c. 2 Utrum idē ſit modus reſurgendi xp̄i: in nobis. c. 74..c. i. Querit̉ in quo genere cāꝝ ſit cauſalitas reſurrectionis. c. 74..c. 4. Utꝝ reſurrectio xp̄i ſit ca iuſtificatiōis ani marum. c. 75..3. Utrum reſurrectio chriſti ſit cauſa reſurre­ctionis corpoꝝ. c. 75..c. 4. Utꝝ reſurrectio xp̄i ſit ꝯiuncta vel remo ta nr̄e reſurrectōis. c. 76. c. i. Utꝝ reſurrectio xp̄i ſit neceſſaria vel con tingens. c. 76..c. 2. Querit̉ de differētia paſſionis reſurrecti onis ī cādo nr̄aꝫ reſurrectōeꝫ. c. 76. c. 3. Quēit̉ de acceleratōe r̄rectōiſ. c. 76. c. 4. Querit̉ de acceleratōe reſurrectionis vſqꝫ ad tertiū diē. c. 77. c. 2. Querit̉ de terminatōe reſurrectōis ꝙͣtum ad diē hora. c. 77..c. 3 Utꝝ mutatio facta in corpore dn̄i debeat dici trāſfiguratio. c. 77..c. 4. Utrū claritas apꝑuit ī corꝑe xp̄i fuerit ue ra uel imaginaria. c. 78..c. i. Utꝝ claritas illa eēt ī corꝑe xp̄i: vel alio ſb̓­iecto vel aere. c. 7..c. 3 Utꝝ claritas xp̄i fuit gl̓ioſa: vel ſimilis glo rioſe. c. 7..c. i. Utꝝ claritas talis xp̄i fuit naturalis illi vel aſſumpta. c. 79..c. 3. Utꝝ ſolū corꝰ xp̄i fuit trāſfigurabile: an alia corpora Moyſi Helye. c. 80..c. i. Querit̉ quare on̄ſio glorioſe reſurrectioniſ potius fuit facta claritatē ꝙͣ alias ꝓpͥ­etates ſiue dotes. c. 80. c. 3 Utrū Moyſes Helyas apparuerūt per ſonaliter: vel ī ſubiecta creat̉a. c. 80. c. 4. Utꝝ viſio illoꝝ.ſ. Moyſi Helye potuit fieri apl̓os ocl̓is corꝑalibꝰ. c. 8..c.3. Querit̉ quō ī rectō dicat̉ apꝑitō. c. 82. c. i. Utrū argª apparitōis poſt reſurrectionem aſtruant fidem. c. 82..c. i. Utꝝ illa argum̄ta euacuarēt fidē ꝙͣtum ad meritum. c. 82..c. 4 Querit̉ de numero ſuffi. argumētoꝝ re­ſurrectionis xp̄i. c. 83..c. i. Utꝝ xp̄s poſt reſurrectōem potuit videri veraciter. c. 83..c. 2. De cicatricibus Utꝝ xp̄s poſt reſurrectionē habuerit cor­pus palpabile. c. 84..c. 2 Utꝝ thomas xp̄i cicatrices tetiget. c. 8. c. 3. Utrum xp̄s poſt reſurrectionē ſuam v̓e co­mederit. c. 8..c. 4 De aſcēſione xp̄i. Utꝝ xp̄s aſcēde̓it ad celos. c. 6..c. i. Querit̉ quid ſit eius aſcēſio: vtrū motꝰ na­turalis vel uiolētꝰ. c. 7..c. i. Utꝝ xp̄i aſcēſus fuerit motꝰ ſucceſſiuus: vel non. c. 87..c. 3 Utrum xp̄s ẜꝫ eādem natura aſcendit de ſcēdit. c. 88..c. 2. Quēit̉ qn̄ fuit aſcēſio xp̄i. c. 88..c. 4. Utrum chriſtus aſcenderit ſuper cor­poreum. c. 8..c. i. Utrum Chriſtus aſcenderit ſuꝑ omnes ſpi­ritus. c. 8..c. 4. Utꝝ aliqͣ noua iocūditas accederit xp̄o ex ſua aſcenſione. c. 90..c. i. Utrum xp̄i aſcenſio ſit cauſa noſtre aſcen­ſionis. c. 90..c. 2 Queritur de fructu aſcenſionis xp̄i quo ad uiuentes. c. 90..c. 4. Utꝝ cōueniat alteri ꝙͣ xp̄o ſedere ad dex­teram patris. c. 9..c. i. Utrū xp̄o ẜm cōueniat ſedere ad dex­teram pr̄is. c. i. c. 2. Utꝝ cōueniat ſpiritui ſancto ſedere ad dex teram patris. c. i. c. 3. Queritur quō conueniat filio ẜm diuinam naturam ſedē ad dexterā pr̄is. c. 91..4. De ſignis p̄cedentibus iudiciū. Querit̉ quō intelligitur mutatio corporū