De octo principalibus vitijsiſrael. filij ſem fuerūt quondaꝫ in orbisdiuiſione ſortiti. quas deinceps per viꝫatqꝫ potentiā poſteritas cham ꝑuaſiōisiniqͥtate poſſedit. In qͦ et dei iudiciū rectiſſimū cōprobatur. qui ⁊ illos de locisalienis q̨̄ male ocupauerant expulit. etiſtis antiquā patrū poſſeſſionē. q̨̄ proſapie eorū in diuiſione orbis fuerat deputata reſtituit. Quę figura in nobis qͦqꝫſtare certiſſima ratiōe cognoſcit̉. Namvolūtas dn̄i poſſeſſionē cordis noſtri nōvicijs ſꝫ ꝟtutibꝰ naturaliter deputauit.Quę poſt pręuaricationē ade inſoleſcentibꝰ vicijs.i. ppl̓is chananeis. a ꝓpria regione depulſe. cū ei rurſum per dei gͣtiādiligētia nr̄a ac labore fuerint reſtitute. n̄tam alienas occupaſſe terras qͣꝫ ꝓpriascredende ſunt recepiſſe.Teſtimonia diuerſa ſuper ſignificatione octo viciorū. ¶ Ca. xxv.E his octo vicijs et in euangelio ita ſignificatur. Cum auteꝫimmūdus ſpiritus exierit ab homine. ambulat per loca arida. querēs requiē ⁊ nō inuenit. Tūc dicit. Reuertar īdomū meā vnde exiui. Et veniens inuenit vacantē. ſcopis mundatā ⁊ ornataꝫTūc vadit ⁊ aſſumit alios ſeptem neqͥores ſe ſpiritus. ⁊ intrantes habitāt ibi. ⁊fiunt nouiſſima hominis illius peiora pͥoribꝰ. Ecce vt ibi ſeptē gētes legimꝰ excepta egyptiorū. de qͣ egreſſi fuerāt filij iſrael. ita ⁊ hic ſeptē reuerti ſpūs dicunturimmūdi. excepto eo qͥ ab homīe pͥus naratur egreſſus. De hoc ſeptenario fomite viciorū ſalomon quoqꝫ in prouerbijsita deſcribit. Si te rogauerit inimicꝰ voce magna. ne conſenſeris ei. ſeptē enī neqͥtie ſunt in aīa eius. id eſt. ſi ſuperatus caſtrimargię ſpūs ceperit tibi ſua hūiliatione blandiri. rogas quodāmodo vt aliqͥd relaxās a cepto feruore impertias ei.qd̓ cōtinentie modū ⁊ menſura iuſte diſcretionis excedat. ne reſoluaris eiꝰ ſubiectione. nec arridente impugnationis ſecuritate. qua videris pauliſper a carnalibus incentiuis factus quietior. ad pͥſtinā remiſſionē vel preteritas gule concupiſcētias reuertaris. Per hͦ enī dic̄ ſpūsille quē viceras. Reuertar in domū meāvnde exiui. Et procedentes ex eo ꝯfeſtimſeptem ſpiritus vicioꝝ erūt tibi acrioreſquā illa paſſio q̨̄ ī pͥmordijs fuerat ſuperata. qͥ te mox ad deteriora ꝑtrahēt gnapeccatorum.¶ Ꝙ de victa paſſione gule impēdendus ſit labor ad virtutes ceteras obtinendas. ¶ Cap̄. xxvi.Ua propter ieiunijs et continētie incūbentibus nobis. feſtinādum eſt vt gule paſſione ſuperata. protinus aīam noſtram vacuā eſſea neceſſarijs virtutibus non ſinamus. ſꝫeis vniuerſos receſſus cordis noſtri ſtudioſius occupemus. ne reuerſus concupiſcētie ſpiritus. inanes nos ab ip̄is vacanteſqꝫ reperiat. et non ſibi iam ſoli aditum parare contentus introducat ſecuꝫin animam noſtram ſeptenarium huncfomitem viciorum. ⁊ faciat noſtra nouiſſima peiora prioribus. Turpior enī eritpoſt hec ⁊ immūdior anima. ac ſuppliciograuiore plectetur. quę ſe renūciaſſe huic ſeculo gloriatur. dominātibus ſibi octo vicijs. quā fuerat qͦndā ī ſeculo ꝯſtituta. cum nec diſciplinaꝫ monachi fuiſſetprofeſſa nec nomen. Nam et nequioreshi ſeptem ſpiritus illo priore qui egreſſus fuerat. idcirco dicūtur. quia deſiderium gulę. id eſt caſtrimargia per ſeſe nōeſſet noxia. niſi intromitteret grauiores alias paſſiones. id eſt. fornicationisfilargirię. ire. triſtitie. ſiue ſuꝑbie. q̨̄ ꝑ ſemet noxia aīę ac ꝑēptoria eē nō dubiū ē.Et idcirco perfectionis puritatē numqͣꝫpoterit obtinere. quiſquis eam de hac ſola continentia. id eſt ieiunio corꝑali ſperauerit acqͥrendaꝫ. niſi nouerit ob id ſehanc exercere debere. vt humiliata carneieiunijs facilius poſſit aduerſus alia vicia inire certamen. nō inſoleſcente carne