Seite
Collatio ſexta Abbatis Theodori. ſaturitatis ingluuie. Ꝙ nō idem ordo preliorū ſit qͥ ponitur in cathalogo vicioruꝫ. Cap. xxvij. Ciendum tamen nō eundē eē in om̄ibus ordinē prelioꝝ. qꝛ ſi cut diximus. nō vnomodo im­pugnamur oēs. et oportet vnūquēqꝫ no­ſtrū ẜm qualitatē belli quo pͥncipaliter infeſtatur concertationū luctamen arri­pere. ita vt aliū neceſſe ſit aduerſus vici­um qd̓ tertiū ponitur primū exercere cō flictum. aliuꝫ contra quartū ſeu quītū. et ita prout ip̄a vicia in nobis obtinent principatum. vtqꝫ impugnatiōis exigit modus. nos quoqꝫ oportet ordinem in­ſtituere preliorū. ẜm queꝫ prouentus qͦꝫ victorie triūphiqꝫ ſuccedens. faciet nos ad puritatem cordis ⁊ perfectionis ple­nitudineꝫ peruenire. Hucuſqꝫ abbas ſerapion de natura octo principaliū vi­ciorum nobis diſſerens. latentiuꝫ in cor de noſtro paſſionum genera. quarū cau­ſas atqꝫ affinitates. cum ab ip̄is quoti­die vaſtarem. nec cognoſcere poteramꝰ ita lucide reſerauit. vt eas quodāmodo ante oculos poſitas. intueri nobis velut in ſpeculo videremur. Explicit collatio abbatis ſera­pionis. Incipiunt capitula co­lationis theodori de nece ſanc­Cap. i. torum. Eſcriptio heremi et inquiſitio de nece ſanctorum. ij Reſponſio abbatis theodori ad ꝓpoſitam queſtionem. iij De tribus q̄ in hoc mūdo ſunt. i. bonis ⁊ malis ⁊ medijs. iiij Qd̓ malum nulli inuito ab alio poſſit inferri. v Obiectio quēadmodum ip̄e de­dicat̉ creare mala. vi Reſponſio ſuper interrogatione ꝓpoſita. vij Interrogatio an reus ſit qui iu­ſto intulit mortem. cum iuſtus habeat de morte mercedem. viij Rn̄ſio ad precedentē interrogati onem. ix Exemplum beati iob a diabolo temptati ⁊ dn̄i a iuda traditi­et ꝙ iuſto tam ꝓſpera qͣꝫ aduer ſa ꝓficiant ad ſalutem. x De virtute viri perfecti qui am­bidexter figuraliter nuncupat̉. xi De duplici genere temptationū. quę triplici modo inferūtur. xiij Quō vir iuſtꝰ nō cere ſꝫ adamā­tino ſignatorio debeat eſſe con ſimilis. xiij Interrogatio ſi poſſit mens iugi ter in vna atqꝫ eadem qualita te durare. xiiij Rn̄ſio ad interrogātis ꝓpoſitiōꝫ xv Qd̓ detrimentum ſit diſcedētis e cella. xvi De mutabilitate etiā ſupernarū celeſtiumqꝫ virtutū. xvij Qd̓ nemo ruina ſubitanea col­labatur. Expliciūt capitula. Incipit col latio theodori abbatis de nece Cap.i. ſanctorum. N pale ſtinę partibus iu xta tecuę vicū qͥ amos ꝓphetā me ruit procreare. ſo­I litudo vaſtiſſima ē vſqꝫ arabia ac mare mortuū. qͦ ingreſ­ſa deficiunt fluēta iordanis et alphei ſui faciūt finem. et cineres ſodomorum am pliſſima extenſione porrecta. In hac ſū me vitę ac ſanctitatis viri monachi diu tiſſime cōmorantes. repēte ſunt a diſcur rentibꝰ ſaracenorū latrunculis interem pti. Quoꝝ corpora licet ſciremus tam a pontificibus regionis illius qͣꝫ ab vniu̓­ſa plebe arabū tanta veneratione pręre­pta. et inter reliquias martiꝝ cōdita. vt innumeri ppl̓i e duobꝰ opidis concurrē­tes grauiſſimū ſibi certamen indixerint. et vſqꝫ ad gladiorum conflictum pro