Seite
Collatio ſexta Abbatis Theodori. malo facit diabolo copl̓ari. Media ſūt quę in vtramqꝫ partem ꝓ affectu ⁊ arbi trio vtentis diriuari poſſunt. vtputa di uitie. poteſtas. honor robur corꝑis. ſani­tas. pulchritudo. vita ip̄a vl̓ mors. pau pertas. infirmitas carnis. iniurię. et cete ra his ſimilia. quę ꝓ qualitate ⁊ affectu vtentis. vel ad bonā poſſunt partē profi cere vel ad malā. Nam ⁊ diuitie profici unt frequēter ad bonū ẜm apoſtolū. qui diuitibꝰ huius mundi precipit vt facile tribuāt. cōmunicēt indigētibꝰ. theſauri zent ſibi fundamentū bonū in futurū. vt per has apprehendāt veraꝫ vitā. Et ẜm euāgeliū bone ſunt illis qui faciunt ſibi amicos de iniquo māmona. Quę rur­ſum retorquentur ad malum. cū ad recō dendū tantūmodo vel ad luxuriā cōge­rūtur. et nō ad vſus indigentiū diſpen­ſantur. Poteſtas quoqꝫ ⁊ honor. corpo­riſqꝫ robur ac ſanitas. qͣꝫ ſint media et vtrobiqꝫ cōueniētia. etiā ex hoc facile cō­probatur. ꝙ multi ſanctoꝝ ī veteri teſta­mento potiti his omnibus. ⁊ in ſummis diuitijs ⁊ culmine dignitatū ac fortitu­dine corporꝭ conſtituti. deo quoqꝫ acce­ptiſſimi fuiſſe noſcūtur. Et ediuerſo qui his male abuſi ſunt. et ea ad miniſteriuꝫ ſuę neqͥtię detorſerūt. non immerito vel puniti ſunt vel extincti. qd̓ frequenter re gnoꝝ lib̓ indicat factū. De ip̄a etiā mor te ac vita quia medie ſint. vel ſancti Io­hannis vel iude natiuitas proteſtatur. Unius namqꝫ in tm̄ ſibimet vita ꝓfuit. vt alijs quoqꝫ gaudiū ortus eius contu liſſe dicatur. ẜm illud. Et multi ſuꝑ eius natiuitate gaudebūt. De alterius ꝟo di­cit̉ vita. Bonū erat ei. ſi natꝰ nō fuiſſet homo ille. De morte etiaꝫ Iohānis om­niūqꝫ ſanctoꝝ dicitur. Precioſa ē in cō ſpectu dn̄i mors ſanctoꝝ eius. De iudi­aūt ac ſimiliū. Mors peccatoꝝ peſſima. Infirmitas etiā carnis interdum qͣꝫ ſit cōmoda Lazari illius pauꝑis vlceroſi beatitudo demōſtrat. Cuius cum nulla alia virtutum merita ſcriptura comme­moret. pro hoc ſolo ꝙ egeſtatem ⁊ infirmi tatem corporis patientiſſime tolerauit. ſi nus abrahe poſſidere beatiſſima ſorte ꝓ­meruit. Egeſtas quoqꝫ ac perſecutiōes ⁊ iniurię quę mala eſſe totius vulgi opi­nione cenſentur. qͣꝫ ſint vtiles ac neceſ­ſarie. etiam ex hoc liquido cōprobatur. ꝙ ſancti viri non ſolum eas nunqͣꝫ vita re voluerunt. verumētiam in virtute ſū­ma. vel appetentes. vel fortiter tolerantes amici dei effecti. eterne vitę ſunt ſtipen­dia conſecuti. beato apoſtolo concinēte Propter quod placeo mihi in infirmi­tatibus. in contumelijs. in neceſſitatibꝰ in perſecutionibus. in āguſtijs pro chri­ſto. Cum eniꝫ infirmor tūc potens ſum­quia ꝟtus in infirmitate perficitur. Et idcirco illi qui ſummis huius ſeculi di­uitijs ⁊ honoribus ac poteſtatibus extol­luntur. non ex his principale bonum ob tinuiſſe credendi ſunt. qd̓ in ſolis eſſe vir tutibus definitur. ſed medium quiddā qꝛ ſic̄ iuſtis recte ac neceſſarie vtentibus vtilia hec eſſe reperiūtur ⁊ cōmoda. occa ſionem namqꝫ operis boni fructusqꝫ in illius vitę eternitate parturiunt. ita il­lis qui male opibus abutuntur inutiles ſunt atqꝫ incōmode. ⁊ occaſioneꝫ pecca ti mortiſqꝫ concinant. Ꝙ malum nulli inuito ab alio poſſit inferri. Cap. iiij. As itaqꝫ diuiſiones fixas atqꝫ immobiles retinētes. ſcienteſqꝫ nihil eſſe bonum niſi virtutem ſolā. quę ex timore dei ac dilectiōe deſcē dit. nec malum quicqͣꝫ eſſe niſi peccatum ſolum et ſeparationem a deo. diligenter nunc diſcutiamus. vtrum deus vnqͣ ſanctis ſuis. aut per ſe. aut per aliū quē­piam inferri permiſerit malum. quod ſine dubio nuſqͣꝫ omnino reperies. Nec enī potuit aliquādo cuiqͣꝫ nolenti ac re­ſiſtenti maluꝫ peccati alter inferre. niſi il li ſoli qui illud in ſeſe cordis ignauia et corrupta volūtate ſuſcepit. Deniqꝫ cū btō iob diabolꝰ adhibitꝭ vniu̓ſis neqͥtie ſuę machinis maluꝫ hͦ peccati voluiſſet