Seite
Collatio XII abbatis Cheremonis mamus abba pater. De hoc etiam metu cum illam ſeptiformem ſpūſſancti gr̄am propheta deſcriberet. quem in homine il­lo dominico ẜm incarnationis diſpen­ſationem deſcendiſſe non dubiū eſt. dix iſſetqꝫ Et requieſcet ſuꝑ eum ſpūs domi­ni. ſpūs ſapientię ⁊ intellectus. ſpūs cō ſilij ⁊ fortitudinis. ſpūs ſciētię ⁊ pietatꝭ nouiſſime velut quiddam p̄cipuum in­tulit dicens. Et replebit eum ſpūs timo­ris domini. In quo primitus illud dili­gentius eſt intuendum. ꝙ non dixerit. et requieſcet ſuꝑ euꝫ ſpūs timoris domini. ſicut de illis prioribus dixerat. ſed reple­bit inquit eum ſpūs timoris dn̄i. Cāta enim vbertatis eius eſt magnitudo. vt queꝫ ſemel ſua ꝟtute poſſederit. nō par­tem ſed totam eius occupet mentē. Nec immerito. Illi etenī quę nunqͣꝫ excidet coherens charitati. non ſolum replet. ſꝫ etiam ꝑpetua ⁊ inſeꝑabili eum quem ce­perit poſſidet iugitate. nullis leticie tem­poralis vel voluptatum oblectationibꝰ imminutus. Qd̓ nonnunqͣꝫ illi qui fo­ras mittat̉ timori euenire cōſueuit Hic eſtigitur ꝑfectōnis timor. quo homo ille dn̄icus. qui non ſolum redimere huma­num genus. ſed etiam prebere venerat ꝑ fectionis formaꝫ atqꝫ exempla virtutū. repletus fuiſſe narratur. Illum enī ſer­uilem ſuppliciorū timorem. verus dei fi lius qui peccatum non fecit nec dolꝰ in­uentus eſt in ore eius: habere nō potuit. Interrogatio de cōſummatio­ne caſtitatis Cap. xiiij. Ermanus. Quia de ꝑfectio ne charitatis ſermo digeſtꝰ eſt. volumus etiam de caſtitatis fi ne aliqua liberius ſciſcitari. Non eī am­bigimus illud precelſum faſtigium cha­ritatis. ꝑ quam ſicut huc vſqꝫ diſſertuꝫ eſt. ad imaginem dei ſimilitudinēqꝫ cō­ſcenditur. ſine caſtitatis perfectione ſub­ſiſtere omnino non poſſe. ſed vtrū ita eiꝰ poſſit perpetuitas obtineri. vt nunqͣꝫ li­bidinis titillatio integritatem noſtri cor­dis īfeſtet. ⁊ ita valeamus ab hac paſſio­ne carnali degentes in corpore regenera ri. vt nunqͣꝫ incentiuorū eſtibus adura­mur. volumus edoceri Dilatio expoſitiōis poſtulate Capitulū. xv. Heremon. Summe quidē beatitudinis ac ſingularis eſt neriti. ita iſtum ꝑ queꝫ dn̄o co heremus affectū. vel diſcere iugiter vel docere. vt meditatio eius ẜm pſalmigra phi ſententiā omēs vitę noſtrę dies no­cteſqꝫ conſumat. ⁊ mentem noſtrā in ſa­tiabiliter eſurientem ſitientēqꝫ iuſticiaꝫ celeſtis huius cibi ꝑpetua ruminatione ſuſtentet. Sed conſulendū eſt etiam iu­mento corporis noſtri ſcd̓m benigniſſi­mam ſaluatoris noſtri ꝓuidentiā. ne de ficiat in via. Spūs enī ꝓmptꝰ. caro aūt infirma. quę etiam nūc vel exigui cibi ꝑ­ceptione curanda eſt. vt poſt refectionē eius etiam ad ea quę deſideratis diligē­tius indagāda. mentis quoqꝫ addatur intentio. Explicit collatio prima abbatis cheremonis de perfe­ctione. Incipiunt capitula collationis ſecunde eiuſdeꝫ ab batis de caſtitate. Cap. primū. Erba abbatis cheremonis de caſtitate ij De corꝑe pctī ⁊ mēbrꝭ eius iij De mortificatione fornicatiōis et immundicie iiij Ꝙ ad obtinēdam caſtimonie pu ritatē nō ſufficiat bumāi labo­ris intentio v De vtilitate impugnatōnis que nobis de incentiuoruꝫ eſtibus generatur vi Ꝙ patientia ardorem fornicatio nis extinguat. vij De differētijs ⁊ gͣdibꝰ caſtitatis viij Ꝙ de natura caſtitatis ⁊ effectu eius inexꝑti tractare nō poſſin­ix Interrogatio an corporꝭ motuꝫ etiā dormiētes poſſimꝰ euadere. x Reſponſio ꝙ ꝑ ſomnū accidens carnis cōmotio non officiat ca