De caſtitate. ſtitati xi Ꝙ multum interſit inter cōtinen tiam et caſtitatem xiij De mirabilibꝰ quę peculiarit̉ in ſanctis ſuis dn̄s operatur xiij Ꝙ ſoli qui experiunt̉ agnoſcant dulcedinem caſtitatis xiiij. Interrogatio de continētie qualitate ⁊ temporis modo. in quo caſtitas perfici poſſit xv Reſponſio intra qd̓ tꝑs poſſibili tas caſtitatis poſſit agnoſci xvi De fine ac remedio caſtitatis. Expliciunt capitula Incipit collatio ſecunda abbatis chere monis de caſtitate. Cap̄. primū Efectione tranſacta quę doctrīcibū deſiderantibꝰ nobis oneroſa magꝭ viſa eſt qͣꝫ iocunda. cum ilico nos ꝓmiſſi ſermonis debituꝫ ſenex expectare ſenſiſſet. grata eſt inquit mihi non ſolū attonita ad diſcendū vr̄ę men tis intentio. ſed etiaꝫ diſciplina ꝓpoſite queſtionis. Rationabil̓ enī reuera interrogationis a vobis ordo ſeruatus eſt. Neceſſe eſt enī vt tam excelſe plenitudinem charitatꝭ immēſa illa ꝑfecte atqꝫ ꝑpetue caſtimonie p̄mia ꝯſeq̄nt̉. parqꝫ ſit gaudiū in tāta parilitate palmaꝝ. Tanta enī ſibi ſocietate federant̉. vt vna abſqꝫ altera neq̄at poſſideri Hoc igit̉ ꝓpoſitio vr̄a cōplexa ē. vt vtꝝ ignis ille ꝯcu piſcentię. cuius hͨ caro velut inſitū ſentit ardorē. ad plenū poſſit extingui. diſputa tione ſimili panderemꝰ. De quo pͥmum qͥd btūs apl̓s ſenſerit diligentiꝰ inquira mus. Mortificate inqͥt membra vr̄a q̨̄ ſunt ſuꝑ terrā. Priꝰ ergo qͣꝫ cetera perſcrutem. q̨̄ iſta ſint mēbra quę mortifica ri p̨̄ceperit indagemꝰ. Neqꝫ enī beatus apl̓s ad abſciſionem manuū aūt peduꝫ aūt genitaliū immiti nos p̄ceptione cōpellit. ſꝫ corpus peccati qd̓ vtiqꝫ cōſtat ex mēbris. qͣꝫ totius deſtrui celo ꝑfecte de ſiderat ſanctitatis. de quo corpore alibi. vt deſtruatur inquit corpus peccati Et quę ſit eius deſtructio conſequenter exponit. vt iā inquit nō ſeruiamꝰ peccato. A quo etiam ſe liberari cum eiulatu poſtulat dicens. Infelix ego homo. qͥs me liberabit de corpore mortis huius: De corpore peccati ⁊ membris eius. Cap. ij. Oc itaqꝫ peccati corpus multꝭ viciorū mēbris ꝓbatur extructum. ⁊ ad eius attinere portionem quicqͥd vel facto vel dicto vel cogitatione peccat̉. cuius membra rectiſſime ſuper terram eſſe dicuntur Non enī poſ ſunt hi qui eorum vtūtur miniſterio veridice profiteri. noſtra autē conuerſatio in celis eſt. Huius igitur corporis ī hoc loco apoſtolus membra deſcribēs. Mor tificate inquit membra veſtra quę ſunt ſuper terram. fornicationem. immundiciam. libidinem. concupiſcentiā malam ⁊ auariciam quę eſt ſimulacroꝝ ẜuitus Primo itaqꝫ loco fornicatione credidit inferendā. quę carnali ꝯmixtiōe ꝑficitur Scd̓m etiā mēbrū immundicia nuncu pauit. q̨̄ nonnūqͣꝫ abſqꝫ vllo mulierꝭ tactu vel dormientibꝰ vel vigilantibꝰ perincuriam incircūſpecte mētis obrepit. et ideo notat̉ ac ꝓhibet̉ in lege. q̨̄ immundos quoſqꝫ non ſolū ſacrarum carniuꝫ participatione pͥuauit. verūetiā ne contactu ſuo ſancta polluerēt. a caſtrorum iuſſit ꝯgregatione ſecerni dicēs. Aīa q̄cunqꝫ comederit de carnibꝰ ſacrificij ſalutar(qd̓ eſt dn̄i) in qua eſt immūdicia ꝑibit coram dn̄o. ⁊ qͥcqͥd tetigerit īmun dus immundū erit. In deuteronomio qͦꝫ Si fuerit int̓ vos hō qͥ nocturno pol lutus eſt ſomnio. egrediet̉ extra caſtra. ⁊ non reuertet̉ priuſqͣꝫ ad veſperā. lauet̉ aqua. ⁊ poſt ſolis occaſum regrediet̉ in caſtra. Deinde tertiū peccati membrum libidinem ponit. que in receſſibus coaleſcens animę accidere quippiam etiam ſine corꝑis paſſione pōt. Libidinē eī ab eo quod libeat dictam eſſe non dubium
