Collatio xv Abbatis Neſterotis fieret non oſtentatio glorie ſed charitas chriſti totius plebis extorſit vtilitas vt beatum quoqꝫ heliā feciſſe regnorū le­ctio manifeſtat. qui ignem de celo ſuper hoſtias impoſitas pire. pie idcirco de­ſcendere poſtulauit. vt periclitantē ꝑſeu­do prophetarum preſtigijs fidem totius populi liberaret. De miraculo qd̓ abbas abrahā in mulieris fecit vberibus Cap̄. iiij. Uid ſi etiam abbatis. Abrahe geſta commemorem. qui pais id eſt. ſimplex pro ſimplicita­te morum et innocentia cognominatur Qui cum metendi gratia ad egyptū de­heremo diebus quinquageſime perrexi­ſet. et a muliere quadam paruulum ſuū lactis inopia iam tabidum atqꝫ ſemine­cem preferente. lachrymoſis precibꝰ fuiſ­ſet obſtrictus. calicem ei aquę potanduꝫ impreſſo crucis ſignaculo dedit. cuius hauſtū. confeſtim miruꝫ immodum. ari da iam penitus vbera copia lactis redū dante confluxerunt. De claudi cuiuſdam curatione quaꝫ idem eſt operatus. Cap. v. El idemipe ꝑgēs ad vicum circundatus eſt illudentiū tur­his. qui ſubſannantes oſtende­bant ei quendam hominem cōtracto ge­. multis iam annis greſſus officio de ſtitutum. et antiqua debilitate reptantē ac temptantes eum. oſtende aiebant ab­ba abraham ſi ſeruus es dei. et reſtitue hunc priſtine ſanitati vt nomen chriſti quem colis vanum non eſſe credamus. Tunc ille confeſtim inuocato chriſti no mine. inclinās ſe apprehendens aridū pedem hominis traxit. cuius tactu conti­nuo ſiccum genu incuruumqꝫ directuꝫ eſt. ac recepto vſu greſſuum quem obli­uioni iam tradiderat annoſa debilitas letus abſceſſit. meritum vniuſcuiuſqꝫ ex ſignis debeat eſtimari Cap̄. vi. I itaqꝫ viri nihil ſibi pro taliū mirabilium virtute donabāt quia non hec ſuo merito agi. ſꝫ dn̄i miſcd̓ia fatebantur. apoſtolicis ver­bis in admiratione ſignorum humanā gloriam refutantes. Uiri fratres inqui­unt. quid admiramini in hoc. aut nos quid intuemini. quaſi nr̄a ꝟtute aūt po teſtate fecerimus hunc ambulare. Nec quemqͣꝫ in donis ac mirabilibus dei. ſꝫ potius ex proprijs virtutū fructibus pre dicandum eſſe cenſebant. qui induſtria mentis et operum virtute generantur. Plerumqꝫ enim vt ſupra iam dictum ē homines mente corrupti. reprobi circa fi dem. in nomīe domini et demonia expel lunt. et virtutes maximas operant̉. De quibus cum apoſtoli cauſarentur di­cerent. preceptor. vidimus quendam in nomine tuo eijcientem demonia. et pro­hibuimus eum. quia ſequitur nobiſ cum. licet eiſdem ad preſens reſponderit chriſtus. nolite prohibere. qui enim non eſt aduerſum vos: pro vobis eſt. tamen eis in fine dicentibus. domine domine nōne in nomine tuo prophetauimus. et in tuo nomine demonia eiecimus. et in tuo nomine virtutes multas fecimus. reſponſurum ſe eſſe teſtatur. quia nunqͣꝫ noui vos. diſcedite a me operarij iniqui tatꝭ. Et idcirco etiā iſtos quibꝰ hāc glo­riam ſignorum atqꝫ virtutum pro meri to ſanctitatis ipſe conceſſit. ne in his ex­tollantur admonet dicens. Nolite gau dere quia demonia vobis ſubijciūtur gaudete autem. quia nomina veſtra ſcri ꝑta ſunt in celis. cariſmatum virtus in mi rabilibus ſed in humilitate con Cap̄. vij. ſiſtat. Eniqꝫ ip̄e auctor ſignorū om­nium atqꝫ virtutuꝫ. cum ad do­ctrinę ſuę magiſterium diſcipu­los aduocaret. quid ab eo veri atqꝫ ele­ctiſſimi ſectatores peculiariter diſcere de­berent. euidenter oſtēdit Uenite inquit