Incipit Prefatiuncula in librum ſecundum de ſacramentis fidei chriſtiane. Agne ſunt in ſcripturꝭ ſanctis ſpiritu alium ſenſuum profunditates. Sꝫ qͥa non omnibus eadem intelligendi gr̄a data eſt. habet ſacrum eloquiū quedaꝫ in ſe quibus fidem ſimplicium paſcit: que quideꝫ altioribus iuncta vnam ve ritatis regulam perficiunt. Propterea in ſacri eloquij tractatione non eadem dicendi forma vbiqꝫ ſeruanda eſt: qͥa altiora fidei ſacramēta excellentiori ſermone& digno ſanctis reuerenter tractanda ſunt. Minora autem ſacramentorum diuinorum inſtrumēta pro capacitate ſimplicium humiliori locutionis genere ex­plananda: vt conſtet quod ſcriptum eſt in fimbrijs aureis circūamicta varietate. Sicut enim ſancta electorum eccleſia morum bonorum ac virtutum varietate pulcre adornatur: ita ſacra ſcriptura vnde ipſa eccleſia ſancta viuendi formam ſumit in ſuo ſermone pulcra varietate contexitur: inquantū varietas ipſa apta ē vt ſciſma generet.& diuerſitas ꝯcors vt aduerſitatem pariat. Neqꝫ enim in ea magna modica deſpiciūt: neqꝫ rurſū modica magna aſſociari indigna ſunt ſed ornant ſeinuicem in vna varietate: que propter veritateꝫ placent omnia. Nemo igitur miretur ſi poſt magna& inter magna fidei ſacramēta eorum que in ſuo ordine inferiora vi dent̉ mentio ſit: quia non ſe abhorrent ſimul que in veritate vnū ſunt. Nam ipſe deus humiliari dignatꝰ eſt ad humana deſcendens: vt hominem poſtmodum a ruina ſubleuaret. Explicit Prologus. Incipiunt eiuſdem libri partium diſtinctiones que ſunt numero decem octo per ſingulas par­tes diſtinctas. N hoc ſecūdo libro ſicut in primo capitula ſingulas par tes diſtincta ordinauimus ſicut ſubiecta ſunt. Continet aūt decem octo partes. Prima pars tractat de incarnatione verbi. Secunda de vnitate eccleſie que corpus eſt Chriſti. Tercia de ordinibus eccleſiaſticis. Quarta de indumentis ſacris. Quinta de dedicatione eccleſie. Sexta de baptiſmo. Septima de confirmatione.