Seite
Pars Prima Folium Primum Incipit liber ſecundus de incarnatione verbi et impletione et exhibitiōe gratie dei. Et de ſacra­mentis noui teſtamenti vſqꝫ ad finem et conſu­mationem omnium. Prima pars de incar­natione verbi et tempore gratie. Ca. primū N ſuperiori parte operis huius conditōnem omnium rerum a principio: primo cū lapſu hominis& his que poſtea ad reſtauratiōem vſqꝫ ad aduentum verbi preparata ſunt vel perpetrata ſummatim deduxi. Nunc ea q̄ ſe­quuntur vſqꝫ ad finem ⁊ conſummationem omnium ordine ꝯtingere libet. Tempus gr̄e ab aduentū filij dei in carne exordiū ſumpſit Sic̄ ſcriptum eſt. Gratia& veritas per hieſū chriſtum facta eſt. Gratia quippe dei redemptio eſt generis humani: que dum per aduentum chriſti perficitur: veritas promiſſionis dei in exhibitione eius adimpletur. Quare filius miſſus eſt potius qͣꝫ pater vel ſpi rituſſanctus. Capitulum. ij Deo autem filius miſſus eſt non pater aut ſpirituſſanctus quia conueniens non erat vt pater ab alio mitteret̉: qui nō erat ab alio. Si em̄ ab alio mitteretur: ab illo venire haberet a quo mitteretur. ⁊ eſſꝫ illi quaſi quoddam principium ab illo a quo mitteret̉. Propterea ergo pater ab alio mitti non habet: quia ab alio eſſe non habet. Miſſus eſt autem primū filius qui a ſolo patre eſt: deinde etiam ſpirituſſanctus q̓ eſt a patre ⁊ filio. Primum filius venit: vt homines liherarētur: poſtea ſpirituſſanctus venit: vt hoīes beatificarent̉. Primum ille a malo liberauit: poſtea iſte ad bona reuocauit. Ille abſ­tulit quod ſuſtinebamus: iſte reddidit quod perdideramus. Venit filiꝰ naturalis miſſus a patre: vt adoptandos in here­ditatem vocaret: ⁊ cōſenſum ſuū in gratia adoptionis com­probaret. Neqꝫ em̄ ſine conſenſu filij a patre alieni in heredi tatem ducendi erant. Miſit ergo pater ꝓ filijs: venit filiꝰ ꝓ fratribꝰ. q̓a in patre ⁊ filio: paternitatis ⁊ filiationis nomen ꝯſtat vt filij nomen adoptandi perciperent: ⁊ ꝑ illū cuiꝰ erat et ab illo a qͦ erat. Venit ſapientia vt hoſtis ratione vinceret̉ et vt habitacl̓m ſuum ip̄a vendicaret: qͦd malicia poſſidebat Qui enim aſtutia vicerat: iuſtum fuit vt non fortitudine: ſed prudentia vinceretur. vt in eodem in quo ſe victor erexerat: victus ſterneret̉. Factus eſt filiꝰ dei filius hominis: vt filios