Folium. LXXXI. Pars Vndecima Vnde protulit ſtatim in medium eandem ipſam ſentēciam quam ante ſecula manens cum patre verbum inſpirauit in adam ipſe ꝯfirmans qͦd ipſe protinus protulit homo. Quā­obrem relinquet homo patrem matreꝫ& adherebit vxori ſue: et erunt duo in carne vna. Si vna caro fiunt: quo po­terit eorum aliquis propinquus ꝑtinere vni: ſi non ꝑtineat alteri. Quod fieri minime poſſe credēdum eſt. Nam vno de­functo in ſuperſtite affinitas non deletur: nec alia copula iugalis affinitatem prioris copule ſoluere poteſt. Sed eqꝫ alterius ꝯiunctionis ſobolem placet ad ipſius affinitatis pri oris ſiquidem tranſire conſortium: pro eo qͦd verbū domini validum eſt. Et forte vt inquiens dixit propheta. Quoniam ipſe dixit& facta ſunt. ipſe mandauit creata ſunt. Statuit ea in ſeculum in ſeculum ſeculi: preceptum poſuit ⁊cͣ. poteſt per verbum ſuum atqꝫ preceptum efficere duo in car nem vnam maſculum feminam qui innumeram multitu­dinem ſexus vtriuſqꝫ non deſtitit ſecum facere vnum ſicut veritas dixit per ſe. Non pro eis tantum rogo: ſed eis qui credituri ſunt per verbum eorum ī me vt vnum ſint: ſicut tu pater in me& ego in te: ipſi in nobis vnum ſint. Siquis te­merario auſu ſacrilego in defuncto querit ꝓpinquitatem vel ſub altero vocabula affinitatis diſſipare: ſuſceptam ſobo lem alteriꝰ copule credens legittime ſociari propinquitatis prioris. hic negat dei verbum validum eſſe vel forte& tam facile vel tam velociter q̄rit diſſoluere. hic non credit domini verbum manere ineternū. Conſpice terram ex quatuor locꝭ diſtantibus magna inter capedine confectam ꝯglutinatā finge cuiuſcunqꝫ figure vel immenſitatis corpus volueris. Ex Concilio matienſi. Ane ꝯſanguinitas in ꝓprio viro ꝯſeruāda eſt: hec nimirū in vxoris ꝑentela de lege nuptiaꝝ cuſtodiē da ē. qͥa ꝯſtat eos duos fuiſſe in carne vna: ꝯūis illis vtqꝫ parentela eſſe credenda eſt: ſic̄ ſcriptū eſt. er̄t duo in c. v. Ex Concilio cabillonenſi. Vntradicimꝰ qͣꝫ vt in quarta vel in quinta ſextaqꝫ generatione nullus qͣꝫ amplius coniugio copulet̉: Vbi aūt pꝰ interdictū fuerit factū inuentū: ſeparet̉ De Spirituali germanitate Nicolaus ſalomo­in conſtantienſi epyſcopo Ciſcitat̉ a nobis ſct̄itas vra ſi aliq̓s ꝯmatres hr̄e valeat ſpūales vnaꝫ poſt alterā: in fraternitas tua memiſſe dēt ſcriptū eſſe: er̄t d. ī c. v. Itaqꝫ ꝯſtet qͥa vir vxor vna caro per ꝯnubium efficiūtur. reſtat nimirū virū ꝯpr̄em