Seite
mīme pōt. gemīari aūt videretur poſt conſonāteꝫ ſi x. antecedente que loco cs. fungit̉ ip̄a conſequa­tur. vt dicat̉ exſequie. exſequor. Qd̓ ſi liceret. lice­bit etiam a ſimili poſt bſ. vel pſ. quaſ loco. x. dupli cis conſonātis accipimꝰ addere s. vt dicat̉ obſſeſ­ſus. abſſeſſus. qd̓ mīme licet. qꝛ non pōt duplicari conſonās alia ſubſequēte ꝯſonāte. qm̄ nec ātecedē­te niſi ſit liquida ante mutā. vt ſuppellex. ſuffragor ſufflo. effluo. effrīgor vt dicit pͥſ. ī primo li. tracta tu de. b. Tn̄ duplex ꝯſonans. vt x. pōt inueniri an tecedēte ꝯſonāte. vt lanx falanx.& ſequēte. vt ex­peto. Et nota. ꝙ ſicut dicit pͥſ. ī. xiiij. li. Nulla alia pars ī x. deſinit apud latinos niſi noīa& ex p̄poſi tio q̄ greca ē.& vix& pax aduerbiū comicuꝫ quo vtitur terentiꝰ. qd̓ ſil̓iter grecuꝫ eſt. Et ſcias. ꝙ x. incipit ab i. cum alie ſemiuocales ab e. incipiant. Et ē ratō. qꝛ in i. terminat̉ apud grecos. Vocatur em̄ xi. ſicut docet alphabetū grecū. Vn̄ ꝑ apoſtro­phen dicimꝰ ix. Vn̄ hic nota. ꝙ vocales dicuntur. qꝛ ꝑ ſe vocē faciunt ſine ꝯſonātibꝰ. vnde quelibet vocalis ꝑ ſe facit ſillabam. vt amo.& inchoāt vo cales a ſuo noīe.& in ſe terminant̉ ſiue in nomen ſuū. Conſonātes aūt dicunt̉ qͣſi cū alio ſonātes.i. cum ſono vocalis. Non em̄ poſſunt ꝓferri ꝯſonan tes ſine ſono vocalis.& hoc ſatis patꝫ in eoꝝ ꝓla­tōibꝰ. ſicut cū dicīꝰ be. ce. de. ſimiliter nō poſſūt ꝑ ſe ꝑficere ſillabā ſine pn̄tia vocalis. vocalis vero ſine eis ſillabā facit. Tantū enī fere refert inter vo cales& cōſonātes quātū inter aīas& corꝑa. Aīa enī per ſe mouet̉& mouet corpꝰ. Corpꝰ autē non mouet aīam nec ꝑ ſe mouet̉. ſicut patꝫ in cadauere ita& vocales ꝑ ſe mouent̉ ad ꝑficiendū ſillabam. & ip̄as cōſonātes mouēt ſecū. Conſonātes vero ſi ne vocalibꝰ īmobiles ſūt ad ꝑficiendā ſillabā Semi uocales aūt ab e. incipiūt& in ſe. terminant abſqꝫ x. que ſola ab i. incpit. ꝑ apoſtrophē greci noīs xi. qꝛ neceſſe fuit cū x. ſit ſemiuocalis a vocali inciꝑe & in ſe termīare. Que x. nouiſſime a latinis aſſum pta poſt oēs ponit̉ lrās quibꝰ latine dictōes egēt Ꝙ aūt ab i. incipit eiꝰ nomē. oſtēdit etiā ſeruius ī ꝯmento qd̓ ſcribit in donatū his verbis. Semiuoca les ſunt ſeptē que ita ꝓferunt̉. vt inchoent ab e. lrā.& deſinēt in naturalē ſonū. vt. f. l. in. n. r. s. x. ſed x. ab i. inchoat. Ideꝫ etiam eutropiꝰ cōfirmat dicens. vna duplex ꝯſonās x. que ideo ab i. incipit ꝙ apd̓ grecoſ in eādē deſinit i. ut xi. Mute aūt a ſe incipiētes& in e. vocalē deſinētes exceptis q.& k. quarū altera in u. altera ī a. finit̉ ſua ꝯficiūt nomīa Incipiūt ergo mute a ſono muto ſiue a ſono ꝓprio & terminātur in ſonū vocalis. cū ergo plurimum denoīetur lrā a prīcipio& ſonꝰ mutaꝝ ſit in prin cipio mutꝰ. ſicut ptꝫ ī earū ꝓlatōe merito vocate ſunt mute. Incipiūt ergo vt dixi mute a ſono muto ſiue a ſono ꝓprio.& terminant̉ in ſonū vocalis e. vt be. ce. de. excepta f. quā quidā ideo poſuerūt ſe miuocalē. vt ſeruius ſupͣ. qꝛ incipit a vocali.ſ. ab e. ſic̄ ſemiuocales.& terminat̉ in ſonū ꝓprium. hoc tamē n̄ facit eā ſemiuocalē. nomē eī lrē nō mutat eē litere. Vn̄ dicit pͥſ. ī primo maio. Nichil eī aliud ſemiuocalis habet litera hec f. niſi noīs prolatōem que a vocali incipit. ſed hoc pt̄atem lrē mutae̓ nō debuit. Si eī eēt ſemiuocalis neceſſario terminalis nominum inueniret̉. qd̓ mīme reꝑies. Nec āte l. vl̓ r. in eadē ſillaba poſſet poni. qui locus mutaꝝ eſt dūtaxat. nec ꝯmunē āte eaſdē poſitā facerꝫ ſillabaꝫ Volo etiā te ſcire. ꝙ quātū ſemiuocaleſ vīcunt̉ a vocalibꝰ. tm̄ vincūt& ip̄e mutas. vt ſupͣ tetigi. qd̓ ptꝫ ex eo. ꝙ vocales habēt tres ꝓprietates. ꝑ ſe enī ꝑficiunt vocē. inchoāt noīa.& termināt ſimilit̓ Semiuocales aūt haꝝ duas tātū hn̄t. Nā inchoati­ue ſūt dictōnū& terminales. vt nil.& ita de alijs ſemiuocalibꝰ. que quādoqꝫ inchoāt dictōes. quā­doqꝫ termināt. terciā vero nō habēt. ſcꝫ qꝛ ꝑ ſe vo­cem non ꝑficiūt.& ita vincunt̉ a vocalibꝰ. Mute vero nec ꝑ ſe vocē faciūt. nec omēſ termināt noīa licet q̄dā eaꝝ termināt noīa. ſicut. c. d. t.& hoc in paucis noībus exercēt. nam pauca noīa deſinētia in eas inueniūtur. inchoāt tamē noīa.& ita vnā tātū ſibi vendicāt ex illis tribꝰ ꝓprietatibꝰ. Vincuntur ergo a ſemiuocalibꝰ ẜm ꝙ ſemiuocales a vocalibꝰ qꝛ licꝫ inchoent. tamē raro termināt noīa. Tn̄& a pud grecos vocales& ſemiuocales tm̄ terminant. noīa nō mute.& merito. Illa enī debent eē in fine que multū ſonāt. qꝛ omīs ꝓlatō plꝰ feſtinat circa finē.& plꝰ ſonat. Vnde etiā oratores exaltāt vocē ſuā in fine vel circa fineꝫ. Habēt ergo ſemiuocales ſcd̓aꝫ euphoniā. Nā meliꝰ& ꝑfectiꝰ ſonāt ꝙͣ mu­te. ſicut& vocales ip̄is ſemiuocalibus. Hec dicta ſunt de ſemiuocalibꝰ grā dei& de x. vocalis ē ſemꝑ.& ſcribit̉ tātum ī grecis nomībus& barbaris ſicut& z. Vnde qͣn do y. ponit̉ inter duas vocales ē vocaliſ & ꝑ ſe ſillabicat̉. vnde ꝓſopopeya ē ſex ſillabarum & ita de ſil̓ibus dicas. qꝛ aūt mentio facta ē de x. & z. q̄ ſunt duplices cōſonātes.& i. aliqͣndo eſt du plex conſonās. Iō hic dicā de i. oſtēdens qͣndo ſit duplex conſonās.& qͣndo ſimplex. Deīde etiā ſub­iungā de u. conſonāte. Poteſt eē ſimplex ꝯſonās.& aliqͣndo du plex. v vero tātum ē ſimplex conſonās. Notandū ē ergo. ꝙ i. cōſonās poſita na turaliter īter duas vocales vim ſuam retinētes. a­lias ſeruāteſ.& maxīe in ſimplici dictōe. accipit̉ ꝓ duplici cōſonāte.& debet ſillabicari cū ſequēte ſil­laba. vt maior troia. Si enī i. remane̓t vocaliſ eēnt tres vocales iuncte ſine vlla media cōſonāte.& ī­de ꝓueniret hiatus intolerabilis. vt vult. pͥſ. ī. iij. li. maio. In tenuia aūt remāſit i. vocalis.& ē ratio huiꝰ hec. qꝛ nt̄s pluraliſ neutri generis formatꝰ ab ablatīo ſingulari deſinēte in i. debet ſuꝑare illū ab latiuū vna ſillaba. vt mari maria. forti fortia. Hoc aūt nō fuiſſꝫ in hac dictōe tenuia. niſi i. remanſiſſꝫ vocalis. Preterea quādo i. ē duplex cōſonās. de­bet ſillabicari cū ſequēte ſillaba. qd̓ nō fit in tenuia Notandum etiā. ꝙ inuenitur i. int̓ duas voca les poſitū ſimplex cōſonās. ſꝫ in cōpoſitis tātum. vt reiectus reijce. ſicut docꝫ pͥſ. in orthographia ī troducēs exēplū virgilij. Titire paſcētes a flumīe reijce capellas. Ecce he quattuor ſillabe re. ij. ce. ca. ſunt omēs breues.& faciūt ꝓceleumaticū con­ſtantē ex quattuor ſillabis breuibꝰ. Oportꝫ ergo. ꝙ i. ibi non ſit duplex conſonans. īmo ſimplex. cū non faciat ibi poſitōnē. Ratō aūt hec ē. qꝛ i. non ē inter illas vocales naturaliter. ſꝫ grā cōpoſitōnis. Cum ergo hec p̄poſitō re naturaliter brenis ſit ibi etiā correpta īueīt̉ a poeta. Vnde ꝯpoſita excludū tur. in hoc ꝙ dicit̉ naturaliter. Et hoc vult hug̓. qͥ dicit. ꝙ baiulo as. ē verbū ſimplex.& ſic ibi i. ē du plex conſonans.& ꝓdu. pͥmā. Si aūt baiulo ſit ibi compoſitū verbū. tūc non ē i. ibi duplex ꝯſonans. nec prima longa. ſꝫ potiꝰ breuis. Iuxta illud. Clo to colū baiulat. latheſis trahit. atropos occat. Itē dicit hug̓. ꝙ maijſter cōponit̉ a maior& ſterion. quaſi maior in ſtatōe.& debet ſcribi media ſillaba