Seite
turpe& phonoſ ſonꝰ. Inde cacophonicꝰ ca cū. i. Leonaſmos ẜm donatū ē male ſonās adiectio verbi ſuꝑuacua ad plenā ſigni ficatōem. ut ſic. Ore locuta ē. Et auribuſ audite ſidera celi. Poterat eī ſuffice̓ ſi dixiſſet ſic Locuta eſt. etiā ſi nō addidiſſꝫ ore. Ore eī loqͥmur nō oculis. vel aure. Et ſcias. ꝙ cū d̓r. Niger coruꝰ nō eſt ibi pleonaſmos. ſꝫ epyteton. Dicit̉ aūt pleo naſmos a pleos qd̓ ē plenitudo.& ononia qd̓ ē no men. Inde pleonaſmos. i. plenitudo. vel ſuꝑabūdan tia nomīs. Vel d̓r a pleo greco qd̓ eſt ſuꝑfluuꝫ& auaricia.& ononia qd̓ ē nomē. qͣſi ſuꝑfluitas auari­cie noīs. qꝛ ſic̄ auarus plus q̄rit ꝙͣ ſibi ſufficiat. ſic pleonaſmos plures dictōes addit ꝙͣ ſenſꝰ exigit. Eriſologia ē ſuꝑuacua v̓borū adiectio ſine vlla vi rerū. ut Ibant quo poteran­quo nō poterāt ibi ſtabant. Sufficiebat em̄ dicere. Ibant quo poterāt. Nullꝰ eī ignorat̉ ꝙ qͥ vadit. in eā ꝑtem vadit in quā facultas eūdi ſuꝑ petit. in eā ꝑtē nō vadit. in quā facultas eūdi non ſuppetit. Et iō illud qd̓ adijcit̉.& quo nō poterant ibi ſtabāt. ſuꝑfluū eſt oīno. Et d̓r a peri qd̓ ē circū & logos qd̓ ē ſermo vl̓ ratō. Inde periſologia. id ē adiectio verboꝝ plurimoꝝ ſuꝑuacua. ut viuat ru­ben& nō moriat̉. cū non ſit aliud viuere ꝙͣ nō mo ri. Vel dicit̉ a periſos qd̓ ē ſuperfluū.& logos. qd̓ ē ſermo. Inde periſologia. i. ſuꝑfluꝰ ſermo. Et ſciaſ ꝙ pleonaſmos adiectōeꝫ vniꝰ verbi. Periſologia aūt plurimoꝝ verboꝝ. Macrologia vero lōgas ſē tētias ⁊ res nō neceſſarias comp̄hendit. Acrologia eſt lōga ſentētia. res non ne ceſſarias ꝯp̄hendes. ut Legati nō impet A ta pace retro vn̄ venerant domū reuerſi ſunt. Hec ſentētia apud luciū reꝑitur. Diſtat aūt īter periſologiā& macrologiaꝫ. qꝛ ꝑiſologia oīno ſuꝑuacua accumulat verba. nō idem agēte ſentētia Macrologia vero licet nō neceſſaria comp̄hēdat. tn̄ non oīno ſuꝑuacua verba interſerere videtur Poterat enī fieri vt legati nō impetrata pace reuer tentes. nec domū retro vn̄ venerūt reuerterentur ſꝫ ad alias ꝓpe ꝑtes regrederent̉. Ideoqꝫ appoſitū ē. retro vnde venerāt domuꝫ. Et d̓r macrologia a macros quod ē longū.& logos quod eſt ſermo qͣſi longus ſermo vel oratio. Antologia ē vicioſa repetitō eiuſdeꝫ di ctionis. ut egomet ip̄e. ſufficiebat em̄ di cere. egomet. vel ego ip̄e. Et dicit̉ a tā tos quod eſt vacuū vel iterū.& logos ſermo. qͣſi eiuſdē vacuꝰ vel iteratꝰ ſermo. Eiuſdē dico. ſaltē quantum ad intellectum. Clipſis ē defectꝰ qͥdā neceſſarie locutio nis quē deſiderat p̄ciſa ſententia. ut hic facūde. Eſt em̄ defectꝰ huiꝰ verbi loq̄ batur. Itē neqꝫ ab oriēte. neqꝫ ab occidente. neqꝫ a deſertis mōtibus. ſupple. via patꝫ fugiēdi Iſte autē defectus fit cauſa vitāde ꝓlixitatis. ut em̄ lōga ſen tentia faſtidiū ſuſcitat. ſic breuitas ſermonis mole ſtiā effugit. Et dicit̉ ab e. quod ē extra.& clipſis. quod ē lux. qꝛ tūc extra lucē ponit̉ ſentētia. Nam eclipſis ꝓprie cū ſit lune vel ſolis trāſumit̉ ad defe­ctum dictōis. Vel dicit̉ ab e. quod ē extra.& cli pſo ſas. quod ē clepo pis. id eſt. furari. qꝛ in eclipſi neceſſaria dictio dicit̉ furata. ſiue ut ꝓpriꝰ loquar ſublata. vide in ſuo loco de figura. Apinoſis ē huilitas rei magne. n̄ id agē te.i. ſignāte ſentētia quod demōſtrat. vt ſi mare vocet̉ gurges. Vn̄ verſus. Tapi noſim facies dicat̉ ſi mare gurges. ut vult donatꝰ Vel ẜm yſidoꝝ. qͣndo īmenſitas diuina vilibus re bus oſtendit̉. ut ego ſū paſtor.& ego ſū vermis Et dicit̉ a tapin quod ē huilitaſ. vl̓ a tapinos quod eſt humile. Donatus dicit. Pelides ſtomacho ce dere neſcit. Pelides dictꝰ eſt achilles a peleo pa tre. Stomachū aūt poſuit pro immēſa ira vel fo­titudine eiꝰ. Tante quippe audacie fuit ut neſciret cedere. id ē. locuꝫ dare hoſtibus opponēs ſe pericu lo ītrepide. Dum ergo magna res hūili vocabulo nomīatur. tapinoſis dici poteſt. Atheſintheton ē vicioſa ꝯpoſitio dictio num. ut verſaqꝫ viuentiū terga fuſtiga mus haſta. vicioſa ꝯpoſitō ē hic. quia de buiſſet dicere. Verſaqꝫ haſta viuentiū fuſtigamuſ terga. dixit. verſaqꝫ viuentiuꝫ.& cetera.& hoc ne ceſſitate metri cogēte factū eſt. Non em̄ iuxta ra tōnem metri poterāt ſibi copulari verſa& haſta. Et dicit̉ a cacos qd̓ ē maluꝫ.& ſin quod eſt cō& theſis quod eſt poſitio. Inde catheſintheton. id ē. mala& vicioſa dictionum compoſitio. Mphibologia ē ambiguitas dictionis q̄ fit aut ꝑ accuſatm̄ calū. ut ſi quis dicat. Audio ſecutorem retiariū ſuꝑaſſe. Nam hic dubiū eſt vtrū ſecutor ſuꝑauerit retiarium. vl econuerſo. Aut fit ꝑ cōmune verbū. ut ſi qͥs dicat Crimīatur catho. vadatur tullius. nec addat que­vel a quo. Dubiū eſt em̄. vtrum catho criminetur aliquē. vel ab aliquo criminet̉. vel vtrū tullius tra hat aliqueꝫ ad vadimonium. an ipſe trahat̉. vado­verbuꝫ ꝯmune ē. id ē. cauſas ago. vel ī cauſas ago­vades qui legaliter cauſas agunt. Vadimoniū. lo cus in quo cauſe agunt̉. Aut fit per diſtinctioneꝫ vt vidi ſtatuam aureā haſtam tenentē. Hic dubiuꝫ eſt. vtrū ſtatua ſit aurea vel haſta. Si quis hic vita re voluerit amphibologiā. ſi illa ſtatua fuit aurea diſtinguere debet hoc modo. vidi ſtatuam auream deinde haſtā. Si vero haſta fuerit aurea. ita diſtin­ruat. vidi ſtatuā. deinde dicat aureā haſtam tenētē Et etiā fit āphibologia ꝑ ononima. ut ſi quis acieꝫ dicat.& non addat oculoꝝ. aut exercitꝰ. aut ferri­Significat em̄ tria acies. Vnde verſus. Eſt acies o culi. ferri. belliqꝫ caterua. Fit etiā ut dicit donatus pluribꝰ mōis amphibologia. quos dinumerare ne longū ſit. non oportet. Et dicit̉ amphibologia. ab amphi quod ē dubiū.& bole quod ē ſentētia quaſi dubia ſentētia. Et continet ſub ſe equiuocatōne cōpoſitōem. diuiſionem. Amō de figuris videamꝰ Tractatus de figuris. Iguraꝝ tria ſūt genera. Metha plamꝰ. Allotheca. Tropus. Primo de methaplaſmo. Secū do de ſcemate ſiue allotheca ſe cundum donatum. Tercio de tropo. Quarto de allotheca ſe cudum priſtianum videamus De methaplaſmo. Ethaplaſmꝰ ē trāſformatō quedaꝫ recti ſolitiqꝫ ſermonis in alterā ſpeciē. metri. ornatus neceſſitatiſ ue cauſa. Dicit̉ aūt plaſmus a metha quod eſt trās.& plaſma. quod ē forma. Inde methaplaſmꝰ.i. trāſformatio quia lrā vl̓ ſillaba vl̓ eiꝰ accidētia de ꝓpria poſitōe in aliā ſpēm tranſformantur. Pecies methaplaſmi ẜm donatum ſunt quattuordecim. ſcꝫ ꝓtheſis. epentheſis. paragoge. afereſis. ſincopa. apocopa