extaſis vel exteſis. ſiſtole. dyereſis. ſineriſis vel epiſinalimpha. elipſis. anthiteſis. methateſis. Hicnota. ꝙ methaplamꝰ fit ī dictione ſic̄ barbariſmꝰcuius vt dixi quattuor decim ſūt ſpecies. Et fit tripliciter. ꝑ additōem. ſubtractōem.& tranſmutationē. Cum fit per additōnem habet tres ſpeciesẜm principiū. mediū& finē. ſcꝫ ꝓtheſim q̄ fit peradditōem in prīcipio. Epentheſim q̄ fit ꝑ additōe.in medio. Paragoge q̄ fit ꝑ additōem ad finē Itēſit per ſubtractōem.& ſic habet tres ſpēs contrarias p̄dictis tribus. Prima eſt afereſis ſubtractio aprīcipio dictōis. ꝓtheſi ꝯtraria. Secūda ē ſincopaq̄ ē ablatio de medio dictōis. epētheſi ꝯtraria. Tercia ē apocopa abſciſio de fine dictionis. ꝯtraria paragoge.& ſic habemꝰ ſex ſpecies. Iteꝫ fit per trāſmutōnem.& ſic habet octo ſpēs vt patebit. Et ſicſūt quattuor decim ſpecies in vniuerſoRotheſis eſt appoſitio quedam ad principium dictionis lrē vel ſillabe. vt gnatoꝓ nato.& tetulit ꝓ tulit. ſic em̄ dicebātantiqui. Et dicit̉ a ꝓthos& theſis. Nam vt dicithug̓. Theſis qd̓ eſt poſitio cōponit̉ cū ꝓthos qd̓ ēprimū. Et d̓r ꝓtheſis qͣſi ꝓthoteſis.i. prima poſitōlrē vel ſillabe in principio dictōis. Vel ꝓtheſis d̓ra pros qd̓ eſt ad.& theſis. qd̓ eſt poſitio. Inde ꝓtheſis. id eſt. appoſitioPentheſis ē appoſitio ad mediā dictōemlrē vel ſillabe. vt Reliquias danaū. proreliquas. Et induperator. ꝓ īꝑator Necem̄ in metro heroico aliter ſtare nō poſſunt. Nec aquibuſdā d̓r epentheſis. a qͥbuſdam parētheſis. Etdr̄ epentheſis ab ep̄i qd̓ eſt ſupra.& theſis poſitio.Inde epentheſis. id ē. ſuppoſitio lrē vel ſillabe inmedio dictionis ſcd̓m hug̓. Vel dicitur ab ep̄en qd̓eſt inter. vel medium.& theſis poſitio. qͣſi poſitiofacta in medio. vel qͣſi interpoſitio. Vn̄ greciſmusSignat ep̄en mediū qd̓ monſtrat epentheſis ipſaAragoge. eſt appoſitō quedā ī fine dictōnis lrē vel ſillabe. ut magis pro magi.&poteſtetur ꝓ poteſt.& amariter ꝓ amari. Et pōt cōtingere ī ſillabica adiectōe. ut huiuſceꝓ huiꝰ. Hanc alij ꝓparaleſim appellant. Et d̓r a para qd̓ eſt iuxta.& gogos ductio ul̓ additio. quaſiductio vel additio facta circa finem dictionis.Fereſis. ē ablatio a pͥncipio dictioniſ cōtraria protheſi. ut temno ꝓ contemno.& mitte ꝓ dimitte. Et dicitur a pharesquod īterp̄tatur diuiſio.& a. Inde hec afereſis qͣſia capite diuiſio. id ē. ſubtractio lrē vel ſillabe ī pͥncipio a naturali quantitate dictōnis. ſcd̓m hug̓.&ſic ſcribit̉ per f. vel ph. Vel aufereſis dicit̉ ab auferendo.& ſic ſcribit̉ ꝑ au. dyptōgū. vide in ſitusIncopa eſt ablatio de media dictione lrēaut ſillabe. cōtraria epentheſi. vt audacter pro audaciter.& commorit ꝓ cōmouerit. Et d̓r a ſin quod ē con.& copos qd̓ eſt ceſioInde ſincopa quaſi de medio ceſio. vel ut dicit huguicio. Cope grece latine ceſio dicitur. Et componitur a ſin qd̓ eſt con.& dicit̉ ſincopa. id ē. abſtractio lrē vel ſillabe de medio dictionis. quaſi conciſio. id ē. cōmunis ceſio. Illud em̄ qd̓ eſt inter prīcipium& finē cōmune eſt ip̄is. Quādo aūt ſincopadebet fieri in verbis& qn̄ non. ſupra dixi in terciaparte in preteritis tercie coniugationis vbi determinaui de verbis deſinentibus ī coPocopa. eſt ablatio de fine dictōnis lrēvel ſillabe. cōtraria ꝑagoge. ut achilli ꝓachillis.& moyſi pro moyſis.& fac pro face Et dicitur ab apos quod ē retro.& copos qd̓ eſt ceſio.Inde apocopa qͣſi de fine ceſura. Vel ẜm hug̓. Cope quod ē ceſio cōponit̉ cū apo qd̓ eſt de.& dicit̉apocopa. i. deciſio. qͣſi deorſuꝫ ceſio. id ē. ſubtractōrē vel ſillabe de fine. Inde apocopo pas pareXtaſis eſt extēſio ſillabe cōtra naturamverbi. ut Italiam fato ꝓfugus. cuꝫ ytaliā correp. pͥma ſillaba dici debeat. quodyaſtole a quibuſdā dicit̉. Dyaſtole at̄ dicit̉ a dyquod ē diuiſio vel diuidēs ⁊ ſtolos quod ē miſſioquia cū dictio breuis vnū tēpus habeat. mittit illāin duo temꝑa ꝓducēdo. Vel extaſis ē ꝓductio ſillabe naturaliter breuis.& interp̄tatur extēſio. Et dicitur ab ex quod ē extra.& ſtaſis quod ē ſtatus qͣſiextra ꝓpriū ſtatum poſitio. Et dicit̉ extaſis extēſioſillabe. qꝛ breuitas extenditur in longitudinē. Quidam dicunt extheſis. ab ex.& theſis poſitio. quaſiextra ſuaꝫ poſitōem. Extheſis ꝑ e. quidā dicunt.&eſt idem quod ab alijs dicitur extaſis ꝑ aIſtole. ē correptio ſillabe naturaliter lonCge. cōtraria extaſi. quia ſicut extaſis producit breuem ſillabaꝫ. ita ſiſtole corripitlongam. ut aquoſus orion. cuꝫ orion ꝓducte dicidebeat in penultima.& apud cathoneꝫ. Hoc videne rurſus leuitatis crimīe damnes. vltīa em̄ huiusverbi vide corripit̉ cū ſit ſecunde coniugationis etproduci debeat. vt vult magiſter bene. Vel poteſtdici ẜm quoſdaꝫ. ꝙ olim fuit tercie cōiugationis.vido vidis. Et dicit̉ ſiſtole vel ſiſtola a ſin. quod ēcon.& ſtolos. quod ē miſſio. quia ibi duo tēporaque ſillaba longa habet mutant̉ in vnū tempus qd̓habet ſillaba breuis. Vel dicit̉ a ſin. quod eſt ſimul& ſtolos quod ē curtatio. qͣi ſiml̓ curtatio Vel poteſt dici a ſin. quod ē ſine.& telon quod eſt longuꝫquaſi ſine ſua ꝓpria longitudine. Hic nota. ꝙ ſiſtole qn̄qꝫ fit ꝓpter liqueſcentiā ſequentis lrē. vt apud horatiū Regis opus ſteriliſqꝫ diu palus aptaqꝫ remis. Liqueſcit em̄ s. vltīa huius nomīs palusī ſcāſiōe metri. quod etiā fit apud cathonē. Quodnoſti factū non recte nolito ſilere.& ideo dirimo& diſertꝰ corripiūt pͥmas que ſūt naturaliter longe. quia dirimo ꝯponit̉ ex di.& emo. diſertꝰ ex di& ars. De hoc etiā dixi ſupͣ ī pͥma ꝑte vbi egi desVereẜ. ē diuiſio ſillabe quō liqueſcitvniꝰ in duas fcā. ut apud ouidiū Terciapoſt alium ſucceſſit aenea ꝓles.& apudhoratiū. Niues q̄ deducūt ionē nunc mare. nunc ſilue. hic em̄ ſilue ē triſſillabū ut pͥſ. dic̄ in pͥmo minoris. Sic fit dyereſis qn̄qꝫ ī hoc dt̄o huic. Vn̄ ꝓſperNon tēpus non ſexꝰ huic nō cauſa reſiſtit. Qn̄qꝫin hoc dt̄o cui. ut apud albinū. Ille cui cernis capitolia celſa triūphis. Qn̄qꝫ fit in vto. vt apud oui.Accipe pompei deductū carmē ab illo Nā pōpeidebet eē biſſillabū ꝓprie. Per hanc etiam figurā ſumit̉ biſſillabe hoc nomē dij. qꝛ eſt monoſillabuꝫ inillo vſuali verſu. Scribe dij lege di ſi vis vrbanushaberi. Et dicit̉ deyreẜ a dya. quod ē duo.& hereẜdiuiſio. qͣſi vnius ī duo diuiſio. Et ſcias. ꝙ dyereſiſeſt ſillabe diuiſio. ſiue ſit dyptōgata. vt aulae. longae. aulai. longai.& dicit̉ potiꝰ aulai ꝙͣ aulae. quiatūc a. non poſſet ꝓduci ſi adderet̉ e. cū eſſet vocalante vocalē. que corripit̉ in latinis. Sed additur y.vocalis greca.& ita ꝓoucit̉ a. qꝛ apud grecos vocalis ꝓducit̉ ante vocalē. ſi etiā non ſit dyptōgatavt iambus. iaſon. triſillaba.