Seite
um ſeculare: quia eccleſia debet defēdere ſuos pēitē tes facit ꝙ noͣ. Io. an. extra de offi. or. c. i. ſuꝑ ult. glo. et ideo tūc detruitur in ꝑpetuo carcere ubi penitētiā aget extra de here. c. pe. in fi. cū igitur iſte qui ſic ꝑma net in negatione ſua: eſto ꝙ hodie credat catholice de preterita incredulitate et de preterito heretico et rore: de quo cōuincitur ſufficiēter illud confitēdo: et culpā recognoſcendo nō pēiteat non pōt dici ꝙ de bite recurrat ad catholice fidei unitatē: exquo nō fa cit qd̓ fides catholica p̄cipit.ſ. quia non recognoſcit nec cōfitetur ꝓpriam culpā quā cōmiſit: ꝓut catho lica eccleſia p̄cipit: nec etiā pōt dici ꝙ ſufficiēter pro prium errorē abiuraret: exquo illū non recognoſcit nec etiam pōt dici de eo ſufficiēter ſatiſfacere: exquo illum poſt errorē non cōfitetur quia cōfeſſio eſt una et prima pars ſatiſfactionis poſt cōtritionē: de dn̄s per ꝓphetā ait: dic tu poſt peccata tua ut iuſtificeris et ſecundum Ambro. homo pōt quiſꝙͣ iuſtificari a peccato niſi uerit peccatum ante confeſſus de peni. diſ. i.§. alij econtra cum multis alijs auctoritatibus ad hoc ibi ſeq. et ſi dicas: ꝙ ille auctoritates ītelligā tur de confeſſione mentali cordis ut uidetur ſentire Gracianus d̓ penit. diſ. i.§. quicūqꝫ. quia dico ꝙ ex quo de illa mētali confeſſione et cordiali non ꝯſtat iudicial̓r: exquo publice negat ſe erraſſe: et ꝯſtat de errore p̄terito ꝑ teſtes idoneos: igitur neceſſario ec cleſia habet cū iudicial̓r: punire tanꝙͣ īpetentē: ⁊ nec debite ſatiſfacientē exquo iudicial̓r ⁊ publice non re cognoſcit ꝓpriā culpā: nec eā confitetur ut ꝓbatur in. d. c. vitas. de pe. diſ. i. et p̄ſertim in.§. tenetur cum .c. ſe. uſqꝫ ad fi. diſ. et pro hoc bene ſac̄ qd̓ no. Dy. ex tra de re. iudi. c. peccati uenia. et ſi dicatur ꝙ nō tene tur confiteri culpaꝫ uel crimē: qd̓ nō recordatur ſe dixiſſe cōmiſiſſe uel feciſſe exquo de illo uel illa non habet cōſcientiā. quia eccleſia militās uel iudex igno rat menteꝫ ſuā et memoriā ſuā et ueritatē occultaꝫ.ſ. an reuera cōmiſerit et an ſit oblitus: et an de hoc ha beat cōſcientiā: quia de hoc ſcit ſolus deus: ſed habꝫ iudicare ſecūdum ꝓbata exquo de facto recenti: de quom cōem curſum nature nō pōt nec dꝫ eſſe viſi militer oblitus cōuincit̉ talia hereticalia. aſſeruiſſe: et ſe credere dixiſſe ei docmatizaſſe: et exquo ēt ſibi reducitur ad memoriā et ꝓbat̉: cum uidet non recō gnoſcēteꝫ nec confitentē neceſſe habet ipſe reputare īpenitētem: et debite nō ſatiſfaciēteꝫ de p̄terita culpa: eſto ꝙ hodie ſe aſſerat credere qd̓ eccleſia crederet maxīe: quia ſaltem hodie non credit eccleſie que p̄ci pit peccatori ſua peccata recognoſcere et cōfiteri: ut ibi cōfitemini alterutrū peccata ueſtra Iaco. i. et pꝫ auctoritatibus infinitꝭ deductis per Gracianuꝫ in tractatu de pn̄ia: et per magiſtrū ſententiaꝝ in eodē trac. nō obſtat qd̓ nō. Archi. in p̄dicto. c. ut cōmiſſi. ſuꝑ uerbo in carcere: quia ibi loquit̉ de recognoſcē te et cōfitente ꝓpriū errorē: et debite redeunte: cōtra quē ẜm eum nō ē ferēda ſnīa pro crimine p̄terito cō dēpnatoria: nec ꝓnuntiari dꝫ ut crimē hereſis com miſiſti: uel dico et melius quo ad hoc ꝙ non uideo inconueniēs ſi de p̄terito ꝓſeratur tu crimen hereſis cōmiſiſti: uel tu hereticus fuiſti pro ut ibidē no. Io. an. in nouel. pro quo eſt tex. ubi fert̉ ſnīa d̓ p̄terito in calūniatus es. ff. ad turpilia. l. i.§. calūniator et ꝓ ut hodie cōiter ꝓnuntiant oēs inquiſitores maxīe: quia pn̄t ſubiūgi uerba de pn̄ti ſic dicēdo: quia ꝓut ꝓbatū ē crimen hereſis cōmiſiſti uel in crimen here ſis incidiſti: qd̓ recognoſcere et confieri proprium reatum humiliter recuſas: idcirco cum non uidea mus te debite penitente relaxamus brachio ſeculari: n̄ ob. ꝙ dicatur ꝙ negare ſe fuiſſe hereticū non eſt hereticū cum negatur ex medio illo: quia non dixit qd̓ cōcedo: ſꝫ tn̄ tal̓ negatio eſt cā quare eccleſia: cur conſtat per teſtes de cōtrario ꝙ īmo dixit ꝙ negat ſe dixiſſe per pendere: et p̄ſumere: īmo expreſſe iudi­care eum de culpa illa non penitentē: nec ſatiſfacien tem exquo culpā illā de qua conſtat eccleſie: ꝙ eam cōmiſit non recognoſcit nec cōfitetur: nec ob. ꝙ non eſt relapſus quia fateor: ſed quo ad hoc ꝙ relaxetur brachio ſeculari ſufficit ꝙ ſit lapſus īpenitēs: ſcū nō debite rediēs ad gremium eccleſie nec debite ſatiſfa ciēs ut. d. c. ad abolendā.§. i. non ob. ꝙ ſi confitere. tur et rediret eſſet recipiēdus: ergo multo fortiꝰ ſi ne get ſe dixiſſe uel credidiſſe: quia nego conſequentiā: quia cum cōfitetur tunc eccleſie cōſtat de ſatiſfactio ne et de ſufficiēte pn̄ia eo mō: quo ſibi pōt ꝯſtare ex quo publice cōfitēdo culpā ſe hūiliet: qd̓ ſecus cū ne gat ar. d. c. taciturnitas. et ita non debet euꝫ recipere ad miſericordiā: tunc et hoc ſentire uidet̉ Hoſti. ī. d. ti. de heret. in ſumma.§. qual̓r dep̄hendetur uerſi. ſi uero neget et hoc modo ītelligo qd̓ nō. Gen. in cle. fi. de heret. in fi. non. ob. i. q. vij. c. didici ubi diſpenſat cum illo qui uerebatur hereſim cōfiteri ex cauſa: ſed dic qd̓ ibi bn̄ confitebatur ſecrete: ſed ꝙ non teneat̉ publice confiteri in hoc ſecum diſpenſatur ut ibi noͣ. De priuilegijs. ℟ica. I Per huiuſmōi v̓ba quieta: libera: et ītegra cū ſuis priuilegijs permaneāt: inducitur exemptio. h. d. Papa Conceſſit cuidam zenobio monacho rum: ꝙ ipſi et eorū loca quieta: libera: et integra cum ſuis priuilegijs ꝑmanerēt. Queritur an ex illis uerbis inducatur exemptō alleg. pro ꝑte eorū ꝙ ſic. c. ſi papa.§. et eſt idem de priuil. li. vj. ⁊ peſ noͣ. per Inno. de priuil. c. recepimus. et per tex. eo­dem ti. c. cum olim. De ſnīa excōmunicationis. Rice. I Excōmunicatus per ep̄um uiſitantē ex eo ꝙ ipſum ad uiſitationē non admiſit pretendēs ſe exemptū an te ſatiſfactionem non debet abſolui. h. d. Vtrum Ep̄o excōmunicante aliqueꝫ de iu­re cōmuni ſubdituꝫ: quia non ꝑmit tit ſe uiſitare uel non ſoluit ꝓcurationē ratione uiſi tationis debitā: ſed ille p̄tendēs ſe exemptum a uiſita tione uel p̄ſtatione ꝓcurationis appellet: et ſic p̄ten dens excōicationē iniuſtā pendente lite appellatio nis petat ſimpliciter ſe abſolui per. c. cum contingat. de offi. dele. ſit abſoluēdus cōtradicēte ep̄o: qui ſuꝑ