III ¶ Capitulum ſupͣ petrā. ſic monachꝰ patiētiā nō hn̄s in triradiſus fructibꝰ leticie ac varijs floribꝰ plenꝰ bulatiōibꝰ ſuis. Sic̄ aſtās qͥs an̄ regem ⁊ lo multitudo ē monachoꝝ. in idipſuꝫ adornata quēs ei. vocatꝰ aūt a ẜuo ſuo relinquat regeꝫ in dilectione dei. Quaſi fons bonꝰ. ⁊ aqͥs ex ⁊ ſe ad cōfabulatiōes ẜui ꝯuertat. ſicut mona undantibꝰ multitudinē arboꝝ irrigās multi chus in pſalmodia ſua/ ſi intentionē mentis tudo ē monachoꝝ: inidipſum pſalmoꝝ curſū ſue a deo reflectat. Sic̄ pondꝰ ſalis depͥmit cātꝰ lachrymis irrigātiū. Sic̄ ciuitas murata īfirmū. ſic monachū ſomnꝰ in tꝑe pſalmodie ⁊ munitiōibꝰ circūſepta. multitudo ē monaſue. Intelligamꝰ gͦ chariſſimi cui aſſiſtimus. chorū. inidip̄m alterutrū ꝯſpirātes in dilecti¶ Sic̄ gͦ angeli cū timore ⁊ tremore hymnū cā on dei. Diadema ꝯtextū lapidibꝰ p̄cioſis ⁊ tantes aſtāt. ita ⁊ nos debemꝰ cū corde puro ſplēdidis margaritꝭ. multitudo ē monachoꝝ inidip̄m in om̄e opꝰ bonū ornata. Nauis re⁊ mēte in pſalmodijs nr̄is tꝑe or̄onis/ coram deo cōſiſtere. ne corꝑe qͥdē videamur aſſiſtepleta regalibꝰ oꝑbꝰ. multitudo ē monachoꝝ re. ſenſibꝰ ꝟo negocijs t̓renis ꝑuagari. ¶ Sic̄ inidip̄m plena dn̄i charitate. Oliua ſpecioſa em̄ nauis fluctibꝰ pelagi circūfert̉. ſic ⁊ mona ac fertilis. multitudo ē monachoꝝ. inidipſuꝫ chi mēs in terrenis negocijs ꝑuagat̉. ꝯfirmata in dilectiōe dei. Imago regalis ha bens āmirabilē hiſtoriā/ ex oībꝰ electꝭ colori¶ Ca. III. ¶ Exhortās ad tēptatiōes ſuſtinē bus/ ⁊ florū varietate depicta. multitudo eſt das ⁊ īduces ea in qͥbꝰ ꝯſiſtit gloriatio monamonachoꝝ. inidip̄m diuerſis ꝟtutibꝰ adornachi: docēſqꝫ qūo is qͥ vitijs poccupatꝰ ē pulſata. Caſtra ſcōꝝ angeloꝝ. multitudo ē more debeat ad oſtiū dn̄i: qͥ nō deerit ſi pulſans nachoꝝ habitās inidip̄m: mentē ſuā ſꝑ hn̄tes ꝑſtiterit: ſed miſericorditer ſubuenit. ad deū. Sic̄ mel ⁊ fauus ori applicatꝰ. ſic rn̄ſio fratris cū charitate ⁊ hūilitate ad ꝓximuꝫ Egregemꝰ er ſuū. Sic̄ aqͣ ſitiēti in eſt: ſic ẜmo ꝯſolātis frago cogitationes nr̄as a negocijs trē in tribulatiōe eiꝰ. Sic̄ qͥ cadenti porrigit manū ⁊ erigit eū: ita ⁊ ẜmo vite ⁊ ꝯſolatiōis. t̓renis: vt gl̓iaꝫ apd̓ dn̄m nr̄m hr̄e erigit ſegne aīam ac puſillamē. Sic̄ ſata/ lemereamur. Suſtineamꝰ aduerſarij tēptam̄ ta: vt gloriā ꝑcipiamꝰ. Gloriatio aūt monata ⁊ electa ⁊ bona. in terra culta ⁊ optīa: ſic in aīo monachi cogitatiōes bone ⁊ vtiles: Si chi. patiētia ī tribulatiōibꝰ ſuis. Gl̓iatio mona chi: lōganimitas cū charitate. Gl̓iatio mona cut alligatura bona ⁊ fortis in edificio: ita in corde monachi magnanimitas. ¶ Sic̄ lāpas ſti: cū nullas res pn̄tꝭ ſecl̓i poſſide̓ deſiderat. lucida in loco tenebroſo refulgens: ſic monaGl̓iatio monachi. ⁊ laus ī ꝯſpectu angeloꝝ ⁊ hoīm. hūilitas ⁊ ſimplicitas cordis. Gloriatio chus mēte ſobria/ ⁊ corde vigilāti in tꝑe pſalmonachi. vigilie ⁊ fletꝰ ī or̄onibꝰ ſuis. Gl̓iatio modie ſue. ¶ Sic̄ vinculis ⁊ cathenis cōſtrinmonachi. māſuetudo cordis ⁊ ſilētiū. Gl̓iatio git̉ aqͥla. ſic monachꝰ mūdi ſollicitudinibꝰ inmōachi qn̄ deū toto corde dilexerit/ ⁊ ꝓximū nodat̉. Sic̄ ſpine ⁊ tribuli in agro optīo. ſic tāqͣꝫ ſeip̄m. Gl̓iatio monachi. abſtinētia eſcaꝝ cogitatiōes turpes ac ſordide ī aīa monachi ⁊ a ml̓tiloqͥo līgue. Gl̓iatio monachi. qn̄ ꝓxīo Sic̄ cancer ẜpēs ⁊ putrefaciēs carnes. neqꝫ tāqͣꝫ ſibiip̄i cōpatit̉. Gl̓iatio monachi. qn̄ ꝟba finē ſanitatis recipiēs: ſic memoria malicie in aīa monachi Sic̄ ꝟmis corrūpit lignū. ſic ini eiꝰ oꝑbꝰ ꝯſonāt. Gl̓iatio monachi. qn̄ in loco ſuo ꝑmanet. ⁊ ſi huc atqꝫ illuc qͣi fenū a vento micitia corrūpit aīaꝫ monachi. Sic̄ tinea ex terminat veſtimentū. ſic detractio aīam motrāſfert̉. Heu mihi dilectiſſimi. qꝛ factꝰ ſū ſic̄ machina ſeu follis fabri ferrarij. q̄ repletur et nachi. Sic̄ lignū excelſum qͥdē ⁊ ſpecioſumattn̄ īfructuoſum. ſic monachꝰ ſuꝑbꝰ ⁊ īſolēs. euacuatur nec aliquid in ſe continet ventiſic ego enarrās ꝟtutes chriſti. ab oībꝰ his lōSic̄ fructꝰ delectabilis ⁊ ſpecioſus extrinſe cus: putridꝰ ꝟo ītrinſecꝰ. ſic monachꝰ emulꝰ geme ſentio. Gl̓ia ⁊ adoratio magnitudī eiꝰ Chariſſimi ſi quis vr̄m poccupatꝰ fuerit co⁊ īuidia plenꝰ. ¶ Sic̄ qͥ iactās lapidē ī fonte pu riſſimo ꝯturbat eū. ſic monachi iracūdi rn̄ſio. gitationibꝰ ſordidis ac turpiſſimis. nō negliꝓximi mētē ꝯturbat. ¶ Sic̄ ſi euellat qͥs radici gat nec ſegniter agat. neqꝫ in deſperationem tus arborē plenā fructibꝰ. ⁊ trāſplantet eā in ſemetip̄m adducat/ ſꝫ effundat cor ſuū in con aliū locū/ fructꝰ eiꝰ marceſcūt/ ⁊ folia areſcūt ſpectu dei. ⁊ ingemiſcēs defleat ⁊ dicat. Exſic monachꝰ derelinquēs ꝓpriū locū. ⁊ diu̓ſa urge dn̄e/ intēde iudiciū meū. ⁊ iudica me ẜm luſtrans. Sic̄ edificiū fundamentū nō hn̄s iuſticiā tuā. Opus manuū tuaꝝ ſum: vt quid