¶ Ca. I Ca. tores/ ⁊ illd̓ amariſſimū ꝓclamabūt. vere no bis. cū viderit claritatē leticiāqꝫ ſcōꝝ. cū vide rint abraā ⁊ iſaac ⁊ iacob ⁊ oēs ſcōs ꝑcipiētes marceſſibiles coronas d̓ manu dn̄i cū viderit ſe ab eoꝝ ꝯſortijs ſegregari. Tūc em̄ exiēt an geli ⁊ ſeꝑabūt oēs maligͦs d̓ medio iuſtoꝝ: tūc audiēt īfelices illā vocē xp̄i t̓ribilē ⁊ potētē. re cedite a me maledicti ī ignē et̓nū qͥ p̄paratꝰ ē diabolo ⁊ āgel̓ eiꝰ. In illa hora ncc̄itatꝭ/ amaꝝ nimis ⁊ lachrymabile ſuſpirabunt/ cū traditi fuerit morti. ⁊ ī extīguibili igni/ tenebrꝭ exteri oribꝰ/ ⁊ ꝟmibꝰ īmortalibꝰ. cū ī īferno īferiore mācipati fuerīt. vbi ē fletꝰ ⁊ ſtridordētiū. vbi ē tartarꝰ ⁊ crudel̓ gehēna. Hec āt vniu̓ſa ſupplicia expectāt hi qͥ nō ꝓ aīabꝰ ſuis virilit̓ d̓cer tauer̄t: qͥ n̄ ml̓tiplicauer̄t talētū ſibi creditū. qͥ n̄ caſtitatē cū frat̓na charitate ẜuauer̄t. Feſti nemꝰ gͦ recōciliari ꝓximis nr̄is. vt ſol n̄ occidat ſuꝑ iracūdiā nr̄aꝫ. nec maliciā reminiſcamur ī cordibꝰ nr̄is. Infirmū etiā ī oꝑbꝰ ꝯfortemꝰ ⁊ ī egrotꝭ ⁊ lāguidis dn̄m viſitemꝰ. Et cū viderimꝰ ī pauꝑibꝰ eſuriētē ſaturemꝰ/ ſitiētē potemus/ nudū veſtiāꝰ. ⁊ īfirmū viſitemꝰ. hoſpitē colligamꝰ. ī carcere ē ⁊ eamꝰ ad eū. Petēti eti am elemoſynā ꝑ manꝰ paupeꝝ/ n̄ deſpiciamꝰ vt ⁊ ip̄e ī aduētu ſuo vocet nos ⁊ dicat. Ueni te bn̄dicti pr̄is mei. ꝑcipite regnū qd̓ ꝑatū eſt vob̓ ab origīe mūdi. quia propt̓ vos pauꝑ factus ſum. mihi in ip̄is pauꝑibꝰ miniſtraſtis. ¶ Ca. V. Inducēs auctorē miſeriā ſuā deplorātē/ frēſqꝫ ſuos rogātē vtorēt. ⁊ ꝓ eo ⁊ ꝓſeipſis/ qͣtenꝰ futura illa mala effuge poſſint celeſtiaqꝫ gaudia conſequi/ que breuit̓ ⁊ ſum matim cōmemorat. Ec autem fratres chariſſimi. hͦ ego vob̓ ſcribēs fortit̉ defleo nec a luctu nec a lachrymis ceſſo. qꝛ ab his bonis alienꝰ exiſto. ⁊ ī me īpletū ē illd̓ apl̓i dcm̄. ne cū alijs p̄dicauerī ip̄e reprobꝰ efficiar. Spero āt ꝑ or̄ones vr̄as tꝑs pnīe ꝓmereri. vt ſtare poſſim adu̓ſꝰ īſidias diaboli. qꝛ n̄ ē nob̓ colluctatio adu̓ſꝰ carnē ⁊ ſāguinē. ſꝫ adu̓ſꝰ pͥncipes ⁊ ptātes. ꝯtra ſpālia neqͥcie ī celeſtibꝰ. Orate gͦ ſꝑ ꝓ nob̓ frēs dilectiſſimi. ⁊ orātes n̄ d̓ficiatꝭ. vt hͦ mediū ꝓfūdū qd̓ ē īimicꝰ ⁊ diabolꝰ totū p̄termeare poſſum ⁊ effugiamꝰ illa q̄ vētura ſūt mala. vt veniāt tꝑa refrigerij ī aduētu xp̄i. q̄ ſuis tꝑibꝰ on̄dit btūs ⁊ ſolꝰ potēs. vt trāſferat nos ſi digni fuerimꝰ ī illā btām ſpem/ ⁊ īeffabilē leticiā. ⁊ māſi onē et̓nā. d̓ qͥbꝰ nūc exꝑte narrātes. tāto nob̓ euāgeliſauimꝰ. tanqͣꝫ ſi qͥs ex pelago marꝭ. aq̄ guttā p̄t digito ſuo auferre. Sit aūt nomē dn̄i bn̄dem. qͥ ꝑauit celos ī prudētia ſua. qͥ p̄ꝑauit ſcīs ſuis regnū ⁊ gaudiū an̄ ꝯſtitutionē mūdi d̓ qͦ ſuſpirāt ⁊ lugēt ⁊ tūc audiēt. venite oēs qͥ ploratꝭ/ gaudete ī gaudio meo ⁊ videte me ⁊ letet̉ cor vr̄m. ⁊ oſſa vr̄a tāqͣꝫ herba floreāt. ibi laudatio ⁊ exultatio. ⁊ iucūditas ſempit̓na ē dilectiſſimi frēs. illic fulgebitꝭ ſic̄ ſol. illic letabi mini leticia enarrabili. Illic ⁊ deū videbitꝭ qd̓ ē bonoꝝ oīm potiſſimū. illic vob̓ xp̄s d̓mōſtra bit oēm gl̓iaꝫ pr̄is. ⁊ ſcōꝝ officia angeloꝝ. illic adorabimꝰ pr̄em ī atrijs ſcīs. illic ſine fluctibꝰ ⁊ ꝑturbatiōibꝰ vite viuemꝰ. illic choros miſce mus cū chorꝭ ſcōꝝ. illic auferet̉ ab oculis nr̄is lachryma. qͥ pupillas ocl̓oꝝ nr̄oꝝ obnubilat. illic cātabimꝰ ⁊ dicemꝰ. mirabil̓ es dn̄e ī ſcīs tu is. illic ꝯfitebimur dn̄o. qꝛ repleti ſumꝰ mīa tua exultauimꝰ ⁊ letati ſumꝰ ī oībꝰ diebꝰ nr̄is. delectati ſumꝰ ꝓ oībꝰ diebꝰ qͥbꝰ nos hūiliaſti. qͣm magnificata ſunt oꝑa tua dn̄e. oīa ī ſapīa feci ſti. Bn̄dic gͦ aīa mea dn̄o. ⁊ ne obliuiſcarꝭ oēs retributiōes eiꝰ. qͥ ꝓpitiꝰ ſit oībꝰ īiqͥtatibꝰ tuis qͥ ſanat oēs lāguores tuos. qͥ redemit d̓ īteritu vitā tuā. qͥ coronat te ī mīa ⁊ miẜatiōe. glo ria tibi xp̄e. gl̓ia tibi. qꝛ iudicia tua abyſſꝰ ml̓ta ⁊ ꝓmiſſiōes tue īſcrutabiles ⁊ inueſtigabiles vie tue. qͥs ſapiēs ⁊ ītelliget hͦ: qͥa rc̄e vie dn̄i ⁊ iuſti ꝑābulabūt ꝑ eas. īpij aūt īfirmabūt̉ ī eis. Gl̓ia pr̄i ⁊ filio ⁊ ſpūiſco. ⁊ nūc ⁊ ſꝑ ⁊ ī ſ.ſ. amē. ¶ Scī Effrē diaconi liber de iudicio d̓i explic̄ ¶ Incipit liber eiuſdem de Beatitudīe aīe. Ca. j. ¶ Multos ī diu̓ſis ꝟtutibꝰ ⁊ bonis exercitijs ſe occupantes/ btōs p̄dicans. negligen teſqꝫ ex metuēda mortꝭ hora ⁊ egreſſu anime de corꝑe ꝑterrens. Eatꝰ qui oīo habuerit hūc mūdū. ⁊ ſolūmō me ditatio eiꝰ ī d̓o fuerit. Btūs qͥ execrat fuit pctm̄ ⁊ maliciā. ⁊ deū ſolū ⁊ benignū ⁊ redēptorē pctōꝝ dilexerit. btūs qͥ īt̓rꝭ ſic̄ an gelꝰ fuit ꝯu̓ſatꝰ. ⁊ imitator factꝰ ſeraphin: caſtos iugit̓ ⁊ ſcōs cogitatꝰ habuerit. btūs qui effici meruerit agnꝰ dei/ ab oībꝰ pollutꝭ cogitatiōibꝰ emūdatꝰ ⁊ nō fuit īplicatꝰ actibꝰ mū di. btūs qui effectꝰ ē totꝰ ex ītegro liber ī dn̄o et qui ab oībꝰ mūdi iſtiꝰ negocijs vaniſſimis liberatꝰ ē. btūs qui ſꝑ recordatꝰ fuit de illa die tremenda. et feſtinauerit lachrymarum fontibus ablui. et anime ſue vulnera procurare. Btūs qͥ fuit effectꝰ tāqͣꝫ nubes ad ꝓferēdam C 2
