Capitulumeſſet pro nobis pauꝑ factus eſt. excelſus ⁊ eqͣlis pater. ſemetip̄m humiliauit. Porro ſuꝑcelos habitans: in terris nō habebat vbi caput reclinaret. Factus es mihi chriſte ſaluator dux vie/ ⁊ vite que ducit ad patrem. Māſiones em̄ grate ſunt fines eius regna celoꝝſunt. Factus es mihi dn̄ator dn̄e filiꝰ dei fonsvite. ex quo dona tua haurirē/ ⁊ te ſine int̓miſſione diligens collaudarē. facta eſt gr̄a tua incorde famuli tui lumen ⁊ gaudiū ⁊ dulciſſimaſuꝑ mel ⁊ fauum ori meo. Facta eſt gr̄a tua inaīa famuli tui. quaſi theſaurus tribuens mihiineffabiles diuicias/ ⁊ pauꝑtatem atqꝫ miſeriam longe a me expellens. Facta eſt gr̄a tuaſeruo tuo refugiū ⁊ ꝟtus ⁊ gloriatio ⁊ ꝓtectio⁊ eſca ſpiritalis. plena ſuauitatis ⁊ lumine.Qūo poſſum ſilere o dn̄e/ de illa multitudine dulcedinis ⁊ charitatis tue gratie/ que osmeum licet indigniſſimi ⁊ pctoris aꝑuit? Autqūo ſuſtinebit lingua mea/ vt non te ſingulishoris ac momētis datorē vite glorificet. Autqūo potero inundationes gr̄e tue excludereque iugiter fluunt in pectore humilitatꝭ meeplene dulcedine ⁊ om̄i gratia ſpeciali. Pſallāglorioſo nomini tuo dn̄e pax celorū/ qui mihitribuiſti bona tua celeſtia. Magnifico gratiātuam. chriſte redemptor meus. Cū em̄ te magnifico. ip̄e magnificor a te. Nō ceſſabit līguamea collaudare ꝟtutē tuā/ nō ceſſabit cithara mea ꝑſonare ſpiritalia cantica tua. Deſiderium tuū attraxit me poſt te chriſte. gloriatiovite mee. Gr̄a tua dulcedinē mihi p̄ſtet. ad ſequēdū te ſpes mea. Efficiat̉ cor meū t̓ra bona/ ad ſuſcipiendum ſemen tuū. Irriget eumgr̄a tua rore vite et̓ne/ demetat bonitas tuamanipulū de agro pectoris mei. Poſt compunctionē ⁊ ſanctimoniā/ cōuertere aīa meain requiem deliciarum paradiſi. Tu ouemerantem requiſiſti. ⁊ inuentam tuis humerisreportaſti. Et hanc indigniſſimam animammeam in manibus tuis attrahe. ⁊ offer benedicto ⁊ īmortali patri tuo coram cherubin etſeraphin. ⁊ coram angelis ſanctis/ vt deliciasparadiſi perfruens. cum ſanctis omnibꝰ angelis dicam. Gloria patri īmortali. gloria filioīmortali. gloria ſpirituiſancto īmortali. in ſecula ſeculorum. Amen.¶ Sancti Effrem Liber de Luctamine ſpiritali explicit.¶ Liber eiuſdem de die Iudicij incipit.¶ Ca. j. ¶ Inducens ſanctū Effrem exhortantem ⁊ obſecrantē vt nos ad terribilem illum diem iudicij p̄paremus/ om̄em ſollicitudinem a nobis proijcientes/ ex eo ꝙ nihil in illa hora nobis prodeſſe poterit niſi cōuerſatioſancta ⁊ bona oꝑa que hinc detulerimus nobiſcum. Terrorē quoqꝫ nobis incutient̉ propter manifeſtationem coram iudice omniumque hic occulta ſunt quod apta ſimilitudinedeclarat.Enite dilectiſſimi fratres exhortationē meamſuſcipite. ⁊ ſemꝑ memētote conſilij mei pctōris ⁊ imꝑiti Effrē. Ecce em̄ iudicij dies illa magna ⁊ terribilis īſtat.⁊ nos tumore elationis inflamur. nolentes inhͦ breui tꝑe intelligere ac feſtinare. ⁊ deū nob̓ꝓpitium facere. Dies em̄ noſtri ⁊ menſes ⁊anni tanqͣꝫ ſomnū/ p̄tereūt. ⁊ tanqͣꝫ vmbra veſpertina. ⁊ velociter formidabilis ⁊ preclarusdn̄i aduētꝰ aduenit. Uere em̄ formidabil̓ eritdies illa vniuerſis pctōribꝰ/ qͥ voluntateꝫ deiꝓ ſua ſalute facere noluerūt. Obſecro vosfratres chariſſimi. venite proijciamus a nob̓om̄em ſollicitudinē actuū terrenorū. ne obligetur mens nr̄a in terrenis negocijs. qꝛ omnia terrena ꝑtrāſeunt. om̄ia depereunt. omnia euaneſcunt. Nec qͥcqͣꝫ nobis ꝓdeſſe poterit in illa iudicij die niſi ꝯuerſatio ſancta. ⁊ bona oꝑa que hinc detulerimus nobiſcum. Futurū eſt nanqꝫ vt vnuſquiſqꝫ noſtrū ⁊ actusſuos/ ⁊ cogitationes ante tribunal tremendiiudicij deferat. Cōtremiſcit cor meum/ ⁊ renes mei reſoluunt̉/ quotienſcunqꝫ recogitoqd̓ reuelande ſint cogitatōes ⁊ ẜmones atqꝫactus nr̄i in die iudicij. Grādis em̄ timor eritfratres dilectiſſimi. grandis tremor o amicimei. Quis em̄ nō timeat. aut qͥs ē qͥ nō ꝯtremiſcat ⁊ lamentet̉ ac lugeat hec. qd̓ ibi om̄iamanifeſtunt̉. que h̓ ī occulto ⁊ tenebris geſtaſunt. Intelligite fratres mei hͦ qd̓ vob̓ dico.⁊ ꝯſiderate exēplū qd̓ vob̓ ob vr̄am ītelligentiā ꝓfero. Arbores fructifere tꝑe ſuo pͥmū intrinſecꝰ cōcipiūt fructū. poſtea ꝟo diuino nutu extrinſecꝰ ꝓferūt/ ẜm ſuā naturā/ ⁊ fructū⁊ folia. Sic in die illa terribili/ oēs hoīes quecūqꝫ in hͦ ſeculo qͣſi in tꝑe ſuo occulte intrinſecus/ ſiue bona ſiue mala geſſer̄t. ibi qͣſi fructꝰꝓprios an̄ tribunal dn̄i ꝓferent. Tunc iuſtiC 6
