IIII ¶ Capitulum montibus/ ⁊ in ſpelūcis. ⁊ in cauernis terre. Lapidati ⁊ verberati. ⁊ omniū temptationū obprobrijs temptati. laborauerūt ſequentes poſt deū: nec aliqͥd horū que diximus ꝓpoſitum eorū mentēqꝫ turbauit. Nam quēadmo dum adamātinꝰ murus nō patet inſidijs: ſic eorū mens incōcuſſa ⁊ cōuerſatio ꝑmanſit īmobilis. Nihil iſti hic reqͥrebant ſed iugit̓ the ſaurizabant: fidelem exiſtimātes eū qͥ repromiſit/ ⁊ inuiſibilem tanqͣꝫ videns vnuſquiſqꝫ eorū ſuſtinuit. ſola intelligētia ſpāli. Et ꝑ cordis oculum contemplabant̉: que nec oculꝰ vi dit. nec auris audiuit. nec in cor hoīs aſcēdit in quē deſiderant angeli ꝓſpicere. ꝓ qͥbus cō ſtituit in terris velocē depoſitionē tabernacu li ſui. Querebāt ⁊ de illa ſuꝑna cōmoratione qͣꝫ tarde ſe adipiſci ſentiebat: gemētes ꝓclamabant dicentes. Qn̄ veniemus ⁊ apparebimus an̄ faciem dei. Et alius. Bonū eſt mihi mori qͣꝫ viuere. Et idem btūs apl̓us. oīa mun di oblectamenta tanqͣꝫ ſtercora cōputabat: ꝓpter quod dicebat. Cupio diſſolui: ⁊ eſſe cum chriſto. Et Symeon ille iuſtus etiā qualē vocem emiſit: cum deuꝫ in vlnas ſuas ſuſcepit: Nūc dimitte ſeruū tuū dn̄e. ẜm verbū tuū in pace: quia viderūt oculi mei ſalutare tuum. Quēadmodū em̄ in vinculis. vel in carceribus/ ſic om̄es ſancti vſqꝫ ad tempꝰ reſolutionis ſue in corporibꝰ cōmorant̉. ad tranquilliſ ſimū portū feſtinātes: vt adipiſcant̉ ſine fluctibus vitam. ¶ Propterea nos fratres dilectiſſimi reſpicientes ad hos viros mirabiles ⁊ beatiſſima eorū ſequētes veſtigia: necnō ⁊ paſſionibꝰ eorū cōmunicātes/ ad nihil aliud nr̄m ꝓpoſitū dirigamꝰ. niſi qͣliter dn̄o placeamus/ nec ꝓpter gloriā humanā retardemus curſum noſtrū quo minus ad mēſurā patruꝫ noſtrorū ꝑtingere valeamus/ ſed om̄i ꝟtute vt ceperimus ꝑmerita eorū cū ipſis in regnis celeſtibꝰ gaudeamꝰ. quia ſi fuerimꝰ ſocij paſſionū/ ſimul ⁊ cōſolationis erimus. Et ſi ſuſtinemus etiā cōregnabimus/ qꝛ nō ſunt con digne paſſiones huiꝰ temꝑis ad futurā gloriam q̄ reuelabit̉ in nobis. Nō ignoratis. quia ſi ſeminant in lachrymis in gaudio metent ⁊ qui ꝑce ſeminat ꝑce ⁊ metet? Eūtes inquit ibant ⁊ flebant mittentes ſemina ſua/ veniētes aūt venient cū exultatione/ portātes ma nipulos ſuos. Et beati qui lugent/ qm̄ ip̄i cōſolabunt̉. Et beati qui eſuriunt ⁊ ſitiunt iuſti ciam nunc quia ip̄i ſaturabunt̉ de illa regali menſa. in qua abraam ⁊ iſaac ⁊ iacob ⁊ omēs ſancti a ſeculo requieſcunt. ¶ Btūs ergo ē qͥ in ſanctis oꝑibus iugiter cōuerſat̉. ⁊ īmacula tam ſeruat aīam ſua/ de qua nobis grāde certamen eſt. Quid proderit homini ſi mūduꝫ vniuerſum lucret̉/ aīe aūt ſue detrimentū pa tiat̉. Aut quā dabit hō cōmutatōeꝫ ꝓ aīa ſua ¶ Ca. IIII. Prouocās nos ex dictis vt feſtinemꝰ ne ab illis eternis bonis excludamur ⁊ ſempiterna ꝑicula incidamus ſi negligētes fuerimꝰ/ occaſione illiꝰ tandem multa ꝑicula ⁊ ſupplicia damnatorū explicans. Gitur feſtinemus ne excludamur ab illis promiſſis eternis. ⁊ a thalamo īmor talis ſponſi. neqn̄ incipiamꝰ foris ſtantes clamare ⁊ dicere. dn̄e dn̄e aꝑi nobis. quia tūc pe nitētia nihil proderit. ſed ecōtrario audiemꝰ neſcio vos vnde ſitis. Ibi erit fletus ⁊ ſtridor dentiū. De anima nr̄a certamen agit̉. de qͣ ſi neglexerimꝰ. ꝑiculum īmenſum ē. aut ſupplicium ſempiternū. Nō eſt em̄ in inferno cō feſſio. nō ſunt lachryme ibi. nō gemitus q̄ iudicis auertant ſententiā. Nō dilatio vlla tem poris ad agendam penitentiā nō eſt egreſſio ad vitā. ſed om̄ia dura ⁊ aſꝑa ⁊ amara occurrent eis. qͥ tempus penitentie ꝑdiderunt eis horrēda illa facies ſuorū delictorū. que in tor mento amarior exiſtit ⁊ durior. ſed ⁊ conſciētie ſue verberibus cruciati. in felicia illa ꝟba crebro ꝓloquent̉ ⁊ dicent. Ue ve nobis miſe ris. qͥbus contigit videre hanc diē. Ubicunqꝫ em̄ pctōr tunc oculos cōuertit. cōtemplabit̉ imagines ſuorū delictorū. Tūc videbitꝭ an gelos ⁊ archangelos ꝑ vniuerſum mundum diſcurrere. ⁊ om̄es ſcos ⁊ electos dei congregare. qui rapient̉ obuiam dn̄o. ⁊ ſic ſemꝑ cuꝫ dn̄o erunt. quia vbicūqꝫ fuerit corpꝰ. illuc cōgregabunt̉ aquile. Peccatorū vero ⁊ negligentium vitā ſuam. exitū tunc videbitis triſtem ⁊ execrabilem. Sol em̄ tunc obſcurabit̉ ⁊ celū tunc plicabit̉ tanqͣꝫ liber. Cadent aſtra om̄ia cōturbabunt̉ elementa. ꝟtutes ⁊ poteſtates aſſiſtent. ignis velut fluuiꝰ currēs. oīa om̄ino replebit. Ignis em̄ ille comburet mōtes ⁊ colles ⁊ maria. ⁊ om̄ia deus iudicabit ꝑ ignem. Tūc in illa die. videbitis vniuerſum orbē tanqͣꝫ pomorū cuſtodiā. ⁊ tubas illas an gelicas. terribilia ⁊ tremēda: clangentes. Re fulgebunt etiā iuſti tanqͣꝫ claritas firmamēti. Tunc lamentabunt̉ ⁊ plangēt ſe om̄es pecca
