III Capitulum Primāqꝫ ſtolā iubet afferri/ ⁊ anulū ī dextra manu. ⁊ oībꝰ āgel̓ dic̄. ꝯgaudete ī īuētiōe aīe pctōrꝭ. Btī eēmꝰ nos oēs hoīes/ ſi vellemus talē dn̄m bonū hn̄tes. benignū ducē/ malicie īmēorē. miẜicordē/ lōganimē īpietates nr̄as iugit̓ remittētē. ẜuite ei. Ecce em̄ rogat: ecce lōganimit̉ ſuffert. Ecce nob̓ p̄ſtat om̄ia bona ſua ī hͦ ſecl̓o/ ⁊ ī futuro. ſi tn̄ voluerimꝰ donec tꝑs ē/ penitudinē gerere. Quādiu em̄ ſumꝰ ī hac vita/ poſſumꝰ dn̄m obſecrare. facile nob̓ ē īdulgētiā pete̓. oportunū nob̓ ē/ ianuā miſe ricordie eiꝰ pulſare. Effundamꝰ lachrymas donec tꝑs ē ſuſcipiēdi lachrymas. ne eūtes ī ſeculū illd̓ ſine aliqͣ vtilitate plāgamꝰ. ibi eniꝫ lachryme ꝓ nihilo reputabunt̉. Quātū h̓ ora uerimꝰ/ tm̄ remittet dn̄s. hic em̄ audit nos de p̄cantes: h̓ remittit nob̓ rogātibꝰ ſe. Hic delet pctā nr̄a ſi reſipiſcamꝰ. Hic em̄ eſt obſecratio ibi nihil hoꝝ. h̓ remiſſio ibi reqͥſitio. h̓ lōgani mitas/ ibi ſeueritas. h̓ remiſſio. ibi iā ſuppliciū hͦ miſcd̓ia/ ibi iudiciū. hͦ tꝑalis abūdantia/ ibi iugis anguſtia. h̓ voluptas/ ibi tormēta. h̓ aua ricie/ ibi vindicte ſunt. h̓ riſus ibi ꝟo luctꝰ. hͦ ꝯtēptꝰ ibi ꝟo ignis et̓nꝰ. h̓ ornatus veſtiū ibi cruciatꝰ ꝟmiū. h̓ elatio ibi aūt hūiliatio. h̓ ra pine/ ibi ꝟo ſtridor dētiū. h̓ oīa deaurata/ ibi aūt caligo tenebraꝝ. h̓ dat̉ negligentiū pnīaibi aūt iā nō erit īdulgētia. Cognoſcētes ita qꝫ hͨ oīa frēs. de ſalute vr̄a eſtote ſolliciti: nō ī figat̉ mēs vr̄a ī pn̄tibꝰ bonis. Ne oblectet noſ t̓rena d̓lectatio: ne ibi ſit amara nr̄a ploratio dū h̓ nolumꝰ ſanari per modicas lachrymas. In hͦ breui tꝑe ꝑ pnīam/ remittit nob̓ dn̄s oīa Plāge h̓ modicū chariſſime mihi/ ne plāgas ibi ī ſecl̓a ſecl̓oꝝ. Hūiliare h̓. ne ibi humilieris ī exterioribꝰ tenebris/ ⁊ īmittarꝭ ī ignē ī extinguibilē. Quis nō plāgat nos. ⁊ qͥs nō defleat Odiētes em̄ vitā. diligimꝰ mortem. Reputa ī temetip̄m frat̉. ⁊ vid̓ q̄ ſūt vtilia aīe tue. Qd̓ meliꝰ ē. ī pn̄ti ſecl̓o ꝓ pctō plāge̓. ⁊ penitendo crebriꝰ obſecrare/ aut ibi ī ignē et̓nū. ſine aliqͣ vtilitate deflere: Per pn̄tes nāqꝫ lachrymas īdulgētiā ꝯſolatōnēqꝫ mereberꝭ. ibi āt lachryme erūt tibi ad penā ꝓpt̓ debitū decē miliū ta lentoꝝ. Sꝫ tu ī hac vita parū qͥd roga deū. vt ml̓ta debita aīe tue remittat. Si aūt nolueris in pn̄ti redde̓ ex multꝭ pauca. ibi redditurꝰ es cū multis cruciatibꝰ om̄ia debita. ¶ Ca. III. ¶ Suꝑioꝝ exhortationū cām exponens iterūqꝫ ſuadēs/ vt trāſitoriū vanūqꝫ hͦ ſeculū ⁊ qī eo ſūt ꝯtenamꝰ/ quēadmodū mul tiſci ⁊ iuſti fecer̄t qͥ nūc ꝑadiſi delicijs fruunt̉ ꝯfutās ex hͦ illoꝝ errorē qͥ huic ſecl̓o vano ⁊ ill̓ q̄ ī eo ſūt adheret ⁊ ml̓tipl̓r ip̄is tiorē īcutiēs. Ec autem que dico affectiōi vr̄e d̓o digniſſimi fra tres/ nō qꝛ dignꝰ ſuꝫ/ ⁊ mūdꝰ a ſor de viuēs ī caſtitate. ſꝫ ex ml̓to dolore/ ⁊ triſticia cordis dico hͦ crebriꝰ. Nā ego īmūdꝰ ſuꝫ co gitatiōibꝰ ml̓tis ⁊ actibꝰ. nec mihi oīno ꝯſcius ſū ī bono. ſꝫ ⁊ nūc ⁊ ſꝑ deẜuio volūtati mee. hͦ aūt iō dico vnanimitati vr̄e. qm̄ d̓tinet me tri ſticia p̄ formidine. eo qd̓ ſumꝰ oēs iugit̓ ꝯtēnē tes. arbitrātes nos viue̓ ī ſecl̓o vano. ī ſcl̓a ſeculoꝝ. Seculū nāqꝫ hͦ trāſit/ ⁊ oīa q̄ ī eo ſunt: ⁊ a nob̓ rō delictoꝝ exiget̉. tāqͣꝫ ſciētibꝰ bona ⁊ faciētibꝰ mala. Hic em̄ ꝯtēnimus. ſꝫ ibi cruciamur. qꝛ dilectiōi eiꝰ. ⁊ regno eiꝰ ꝑtulimꝰ t̓rā. ⁊ q̄ ī ea ſūt oīa. Aurū ⁊ argētū nō liberabit nos ab illo igne t̓ribili. veſtes ⁊ delicie ī ꝯdēnationē nr̄am erūt ibi. Nō liberabit frat̓ ꝓpriū fratrē. nec iteꝝ pr̄ filiū ſuū/ ſꝫ vnuſquiſqꝫ ſtabit ī ordīe ſuo. tā ī vita quā ī īcēdio. Multi em̄ ſūt ſcī ⁊ iuſti. ſꝑnētes mūdū cū actibꝰ eiꝰ. qͥ bona volūtate ⁊ pietate. ⁊ ſpe meliore acqͥeſcentes mādatis dn̄i/ fruituri ſūt ꝑadiſi delicijs. Chriſtū em̄ diligētes. ſuꝑ oīa corruptibilia p̄tuler̄t eū. Iccirco ſinguli ī deo letāt̉. ī xp̄o illumināt̉ ī ſpūſcō renouant̉. īdeſinent̓ etiā ſuꝑ eos trinitas ſcā exultat. letant̉ ſuꝑ eos āgeli ⁊ archā geli. letat̉ ſuꝑ eos ꝑadiſus cū delicijs. ¶ Uere iſti ſunt laudabiles/ ⁊ glorioſi ⁊ beati per oīa. Angeli nāqꝫ ⁊ hoīes btīficāt eos. ⁊ qd̓ vniu̓ſo mūdo/ charitatē dn̄i p̄tuler̄t. Et deꝰ ſcūs iuſtꝰ ⁊ verꝰ. donabit eis ſuū regnū ⁊ gl̓iaꝫ/ ⁊ honorē ⁊ gr̄aꝫ: vt videāt eū cū āgel̓ ſcīs ſꝑ ī gaudio Multi ꝟo hoīes qͥ t̓rena diligūt ⁊ corruptibilia: ⁊ mēs illoꝝ iugit̓ ī rebꝰ caducaffixa ē: ⁊ ve lut irrōnabilia iumēta diu̓ſis voluptatibꝰ ſua nutriūt corda. exiſtimātes ſe īmortales eē ī hͦ ſecl̓o vano. Qd̓ agis o hō: qͥd velut īſenſatuꝫ iumētū ꝟſarꝭ ī mūdo. Sapiētē ⁊ diſcretorē cre auit te deꝰ: nec aſſil̓arꝭ vl̓ illis qͥbꝰ deeſt prudē tia. Uigila o hō. miẜere tui. eſto qͣi ſapiēs. qꝛ propt̓ te d̓ cel̓ deꝰ excelſus aduenit: vt te a t̓re nis eleuaret ad celos. In nuptijs celeſt ſpōſi vocatꝰ es. curptēnis ⁊ īdignū te exhibes. qūo ītrab̓ ad nuptias. dicito mihi veſtē p̄cioſaꝫ nō hn̄s: nec lāpadē refulgētē: Sꝫ ſi forte ſpernēs ītroierꝭ. audies palā illā t̓ribilē vocē dn̄i dei dicētis. Amice qūo ītraſti ad nuptias vt īiuriaꝫ face̓s ꝑ tuā nuditatē tremēdo ꝯuētui. Tūc iu bet rex mīſtrꝭ ſuis dicēs. hūc ligatū manibꝰ et C 4
