De tempiatione do pͥncipis recuꝑanda ſa­nitate filie ſue. In ſcd̓a par­te declarat̉ fides magͣ muli eris duodecī ānis īfirme. qꝛ ſi tetigero dicebat fibriā. In tertia ꝑte declarat̉ gͣtitu do d̓bita recipientiū bn̄ficia qꝛ ieſū laudabāt. Hīc eſt qd̓ d̓r. Et exijt fama ⁊c̄. Et vt cla riꝰ hec pateāt videamꝰ hiſto riā. Declarate hiſtorie fru ctus erit viciū gule īfirma ta fuerat filia pͥncipis.i. aīa cuiuſlibet xp̄iani moral̓r lo­quēdo. Et ēt mulier paſſa erat fluxū ſanguīs duodeciꝫ ānis ſignificat actū pecca­ti diu retentum. Ad hꝰ vicij igit̉ extirpatōem loquendo tres ꝯcluſiōes cum tribꝰ du bijs more ſolito d̓clarabim Quaꝝ pͥma erit de ſua qͥd­ditate. Scd̓a de ſua qͣlitate Tertia de ſua qͣꝫtitate. Quit ē gula­cluſio igit̉ pͥma ſit tal̓ in or­dine gula d̓r dupl̓r.ſ ꝓprie ſic gula ē īmoderatꝰ appe titꝰ edēdi. ſic̄ dic̄ Hugo de ſacr̄o. li. 2. ꝑte. 13. ſic ē vt ciū capitale. ſed ſpēs eiꝰ eſt crapula. Alio d̓r cōit̓ Et ſic gula ē īmod̓ratꝰ appetitꝰ edēdi bibēdi. ſic ē viciū ca pitale ꝯp̄hendēs crapulā et ebrietatē. Et ex ptꝫ due ſūt ſpēs gule.ſ. crapula ꝯſi ſtit in īmoderato appetitu ē dendi. ebrietas ꝯſiſtit in īmoderato appetitu bibēdi Sic loquēdo de gula ī gn̓a­li q̄rit̉ an ſit pctm̄ mortale. Ad qd̓ rn̄det̉ ẜꝫ ſcm̄ tho īſe ſe. q. 148. viciū gule ſic̄ p̄t accipi ex ſuꝑiꝰ dictꝭ ꝯſiſtit ī ꝯcupiſcētia īordīata. Ordo aūt rōis ꝯcupiſcētiā ordinā tis dupl̓r p̄t tolli. Uno mo­do qͣꝫtū ad ea ſūt ad finem ꝓut.ſ. ſūt ita ꝯmenſurata vt ſint ꝓporcionata fini. alio qͣꝫtū ad ip̄m finē. ꝓut.ſ. ꝯcupiſcētia hoīem auertit a fine debito. Sigͣ īordinatio ꝯcupiſcētie accipit̉ ī gula ẜꝫ auerſionē a fine vltimo. Sic gula erit pctm̄ mortale. qd̓ ꝯtīgit qn̄ delectatōi gule inheret tāqͣꝫ fini ꝓpt̓ quā delectatōem deū ꝯtēnit ꝑa­tus.ſ. ꝯͣ p̄cepta dei agere. vt delectatōes hꝰ aſſeqͣt̉. Et ſc ītelligit̉ illd̓ Gre. ī paſto. vēter in gluuiē tēdit ꝟtutes aīe luxuriā deſtruūt̉. Et in zo mora. di. Dn̄ante gule vi cio qd̓ hoīes fortit̉ eger̄t ꝑdūt. vēter reſtringi tur ſil̓ cūcte ꝟtutes obruunt̉ Si ꝟo in vicio gule ītelliga tur iordinatio ꝯcupiſcentie