Tertie partis libri Paſtoralis curetenere nequaꝙͣ poſſunt. plerūqꝫ tamē perſonarum ordinē permutat qualitas morūvt ſit diues humilis ſit pauper elatus. vnde mox predicātis lingua cum audientisvita debet cōponi. vt tanto diſtrictius inpaupere elationē feriat: quanto euꝫ nec illica paupertas inclinat. Et tanto leuiꝰ humilitatē diuitum demulceat: quanto eosnec habundātia que ſubleuat exaltat.Nonnunꝙͣ tamen etiā ſuperbus diues exhortationis blandimento placādus eſt qꝛ⁊ plerūqꝫ dura vulnera per leuia fomentamolleſcunt. ⁊ furor inſanorū ſepe ad ſalutem medico blandiente reducitur. Cūqꝫeis in dulcedine condeſcenditur. languoriuſanie mitigatur. Neqꝫ enī negligenterintuendū eſt. qd̓ cum ſaulem ſpiritus aduerſus inuaderet. apprehenſa Dauid cythara. eius veſaniā ſe dabat ac temperabat. Qd̓ enim per Saulē niſi elatio potētium ⁊ quid per dauid innuitur niſi humilis vita ſanctorum. Cum ergo Saul ab īmundo ſpiritu arripit̉. Dauid canēte. eiꝰveſania temꝑatur: quia cum ſenſus potētium. per elationē in furorē vertitur. Dignum eſt vt ad ſalutē. mens quaſi dulcedine cythare. locutionis noſtre tranquillitate reuocet̉. Aliquādo autē cum huius ſeculi potentes arguunt̉. prius per quaſdāſimilitudines velut de alieno negocio requirendi ſunt. ⁊ cuꝫ rectā ſententiā quaſiin alterū pertulerint. tūc modis congruētibus de ꝓprio reatu feriēdi ſunt vt mēstemporali potētia tumida. contra corripientem nequaꝙͣ ſe erigat que ſuo ſibi iudicio ſuperbie ceruiceꝫ calcat. ⁊ in nulla ſuidefenſione ſe exerceat. quem ſentētia proprij oris ligat. Hinc eſt enī ꝙ Natan propheta arguere regem venerat. ⁊ quaſi decauſa pauperis cōtra diuitem iudiciū querebat. vt prius rex ſententiā diceret. ⁊ retum ſuū poſtmodum audiret quatenꝰ nequaꝙͣ iuſticie contra diceret ꝙͣ in ſe ipſeprotuliſſet. Uir itaqꝫ ſanctus ⁊ peccatorēconſiderans ⁊ regē miro ordine audacemreum prius per cōfeſſionē ligare ſtuduit:⁊ poſtmodū per iniectionem ſecare. Celauit paululū quē queſiuit ſed percuſſit repente quē tenuit. Pigrius enī fortaſſe incideret. ſi ab ipſo ſermonis ex ordio aperte culpam ferire voluiſſet. Sed premiſſaſimilitudine eam ꝙͣ occultabat exacuit increpationē. Ad egrū medicus venerat. ſecanduꝫ vulnus videbat. ſed de patientiaegri dubitabat. Abſcondit igitur ferrummedicinale ſubueſte ꝙ eductū ſubito fixitin vulnere. vt ſecātē gladiū ſentiret egeranteꝙͣ cerneret. ne ſi ante cerneret ſentirerecuſaret.¶ De diuerſo modo admonendi letos atqꝫ triſtes¶ Capitulum. IIII.Liter admonendi ſunt leti atqꝫ aliter triſtes. Letis videlicet inferenda ſunt triſtia que ſecuntur ex ſupplicio: triſtibꝰ vero inferenda ſunt leta. que promittunt̉ exregno. Diſcant leti ex minaruꝫ aſperitateqd̓ timeant. audiant triſtes premiorū gaudia. de quibus preſumant. Illis quippedicitur. ve vobis qui ridetis nunc. quoniam flebitis. Iſti vero eodē magiſtro audiant dicente. iterū videbo vos ⁊ gaudebicor veſtrū ⁊ gaudiū veſtruꝫ nemo tollet avobis. Nōnulli autem leti vel triſtes nōrebus fiunt. ſed conſperſionibus exiſtuntquibus profecto intimandū eſt. qd̓ quedāvitia quibuſdā conſperſionibus iuxta ſūtHabent enim leti ex propinquo luxuriamtriſtes vero iram. vnde neceſſe eſt vt nonſolum quiſqꝫ conſideret ꝙ ex conſperſione ſuſtinet ſed etiam ꝙ ex vitio ad deterius per vrget. ne dum nequaꝙͣ pugnat cōtra hoc qd̓ tollerat: ei quoqꝫ a quo ſe liberum eſtimat vitio ſuccūbat.¶ De diuerſo modo admonendi ſubditos atqꝫ prelatos.¶ Capitulum. V.
