Beati Gregorij pape Capi. vLiter admonendi ſunt ſubditiatqꝫ aliter prelati. Illoſ ne ſubiectio cōterat. Iſtos ne locꝰ ſuperior extollat. Illi ne minusque ſubent̉ impleāt. Iſti ne plus iuſto iubeant que non compleant̉. Illi vt humiliter ſubiaceant. iſti vt temꝑanter preſint.Nam ꝙ intelligi ⁊ figuraliter poteſt illisdicit̉. filij obedite parentibus veſtris ī domino iſtis precipitur. Et patreſ nolite adiracundiā prouocare filios veſtros. Illidiſcāt qūo ante occulti arbitri oculos ſuainteriora componāt. Iſti quomodo etiaꝫcōmiſſis ſibi exempla bene viuuendi exterius prebeant. Scire etenī prelati debēquia ſi ꝑuerſa vnꝙͣ perpetrant. tot mortibus digni ſunt. quot ad ſubditos ſuos ꝑditionis exempla tranſmittunt. Unde neceſſe eſt vt tanto ſe cautius a culpa cuſtodiant. quanto per praua que faciunt. nonſoli moriuntur. ſed aliorū animarū rei ſūtquas prauis exemplis deſtruxerūt. Ande admonēdi ſunt illi ne diſtrictius punistur ſed ſi abſoluti reperiri nequeunt ſaltēde ſe. iſti ne de ſubditorū erratibus iudicētur etiā ſi ſe iam de ſe ſecuros inueniunt.Illi vt tanto circa ſe ſollicitius iuuant.quanto eos alieua cura non implicat. iſtivero vt ſic aliorū curas expleant quatenꝰ⁊ ſuas agere non deſiſtāt ⁊ ſic in ꝓpria ſollicitudine ferueant. vt a cōmiſſoruꝫ cuſtodia minime torpeſcant. Illi enim ſibimetvacanti dicitur. Uade ad formicā o piger⁊ conſidera vias eius: ⁊ diſce ab ea ſapientiam. Iſte autē terribiliter admonet̉ cumdicitur. Fili mi ſi ſpōpōderꝭ ꝓ amico tuodefixiſti apud extraneū manum tuam. illaqueatus es verbis oris tui. ⁊ captus ꝓprijs ſermonibus. Spōdere nāqꝫ ꝓ amico eſt. alienā animā in periculo ſue cōuerſationis acciꝑe. Un̄ ⁊ apud extraneū manus defigitur qꝛ apud ēt. ſollicitudinis q̄ante deerat mens ligat̉. Uerbis vero orisſui illa queatꝰ eſt. ac ꝓprijs ſermonibuscaptꝰ. qꝛ dū cōmiſſis ſibi cogitur bona dicere. ipſum prius neceſſe ē que dixerit cuſtodire. Illa queat̉ igitur verbis oris ſui.dum ratiōe exigēte conſtringit̉. ne eiꝰ vita ad aliquid aliud ꝙͣ qd̓ admonet relaxetur. Unde apud diſtrictū iudicē cogit̉ tāta in opere exoluere. quanta eum conſtatalijs voce precepiſſe. vbi ⁊ bene mox exhortatio ſubditur vt dicitur in ꝓuerbijs.Fac ergo qd̓ dico fili mi ⁊ temetipſum libera. quia in manus proximi tui incidiſtiDiſcurre feſtina ſuſcita amicū tuum ne dederis ſomnū oculis tuis nec dormitēt papebre tue. Quiſquis enī ad viuuendū alijin exemplū preponit̉. nō ſolū vt ipſe vigilet: ſed etiā amicum ſuſcitet admonetur.Ei nāqꝫ vigilare bene viuuendo non ſufficit. ſi non ⁊ illum cui preeſt a peccati corpore diſiungit. Bene autē dicit̉ ne dederis ſomnū oculis tuis nec dormitent palpebre tue. Somnū quippe oculis dare eſtintentione ceſſante ſubditorū curam omnino negligere. Palpebre vero dormitātcum cogitationes noſtre ea que in ſubditis arguenda cognoſcunt pigredine deprimente diſſimulant. Plene enim dormire eſt. commiſſoruꝫ acta neſcire nec conrigere. non autem dormire ſed dormitare eſt. que quidem reprehendenda ſūt cognoſcere ſed tamen propter mentis tedium dignis ea increpationibus non emendare. Dormitādo vero oculus ad pleniſſimum ſomnum ducitur quia dum plerumqꝫ qui preeſt malum quod cognoſcitnon reſecat. ab hoc quādoqꝫ negligentieſue merito ꝑuenit. vt qd̓ a ſubiectis delinquitur non cognoſcat. Admonendi ſuntitaqꝫ qui preſunt vt per circūſpectiōis ſtudium ꝑuigiles intus ⁊ in circuitu oculoshabeāt celi animalia fieri ꝯtendāt. Oſtenſa qͥppe celi aīalia in circuitu ⁊ ītus oculiſplena habent̉ ⁊ ſic deſcribunt̉. Dignū qͥppe ē vt cūcti qͥ preſūt intꝰ atqꝫ in circuituoculos habeāt qͣtenꝰ ⁊ īterno iudici in ſemetipſis placere ſtudeāt. ⁊ exēpla vite exterius prebentes. ea etiā que in alijs ſuntcorrigenda deprehendant. Admonendiſunt ſubditi. ne prepoſitorum ſuorum vitam temere iudicent. ſi quid eos fortaſſeagere reprehenſibiliter vidēt. ne vnde reC 4
