Seite
Gregorij Beati pape. etiam mundus: velut ſub vno ſolis radio collectus: ante oculos eius adductꝰ eſt. Qui venerabilis pater dū intentā oculo rum aciē in hoc ſplendore choruſce lucis infigeret: vidit germani capuani epiſcopi animā in ſpera ignea ab angelis in celum ferri: tunc tāti ſibi teſtē volens adhibere miraculi: Seruandū dyaconū iterato bis terqꝫ eius nomine cū clamoris magnitu­dine vocauit. Cūqꝫ ille fuiſſet inſolito tā ti. viri clamore turbatus: aſcēdit: reſpexit ꝑtemqꝫ iā lucis exiguā vidit. Cui tantuꝫ obſtupeſcēti miraculū: vir dei ꝑ ordineꝫ: que fuerāt geſta: narrauit: Statimqꝫ īca­ſinuꝫ caſtrum religioſo viro Theoprobo mandauit vt ad capuanā vrbē ſub eadem nocte trāſmitteret ⁊ qͥd de Germano epi­ſcopo ageret̉: agnoſceret: ⁊ indicaret. Fa­ctūqꝫ eſt ⁊ reuerendiſſimū virū Germanū Epiſcopū: is qui miſſus fuerat: iaꝫ defun ctum repperit ⁊ requirēs ſubtiliter agno uit: eodē momento fuiſſe illiuſ obitū: quo vir dn̄i eius agnouit aſcenſum. Petrus. Ira res valde ⁊ vehemēter ſtupē da. Sed hoc qd̓ dictū eſt: qꝛ anteꝰ in oculos ipſius quaſi ſub vno ſolis radio collectus omnis mūdus adductus eſt: ſicut nunꝙͣ expertus ſum ita nec con­ijcere ſcio: quo ordine fieri poteſt vt mun­dus omnis ab homine vno videatur. Gregorius. Irum tene petre qd̓ loquor quia aīe videnti creatoreꝫ: anguſta eſt omīs creatura. Quālibet etenim parū de luce creatoris aſpexerit: breue ei ſit omne qd̓ creatū eſt: qꝛ ipſa luce viſiōis intime mētis laxat̉ ſinus. tantūqꝫ expādi­tur in deo vt ſuperior exiſtat mundo. Fit vero ipſa vidē tis aīa etiā ſuper ſemetip­ſam: cūqꝫ in dei lumine rapit̉: ſuper ſe ī in terioribus ampliat̉ ⁊ dū ſub ſe cōſpicit ex altata: cōprehendit ꝙͣ breue ſit: qd̓ cōpre hendere humiliata nō poterat. Uir ergo qui intueri globū igneuꝫ angelos quoqꝫ ad celū redeuntes videbat hec proculdu­bio cernere nō niſi in dei lumine poterat. Quid itaqꝫ mirū: ſi mundū ante ſe colle­ctū vidit: qui ſubleuatus in mētis lumīe extra mundū fuit. Ꝙ autē collectus mun dus ante eius oculos dicit̉: nō celū ⁊ ter­ra cōtracta eſt: ſed vidētis animꝰ dilata­tus. Qūo in deo raptus: videre ſine diffi cultate potuit omnē: qd̓ infra deū eſt. In illa ergo luce que exterioribus oculis ful ſit: lux interior in mēte fuit: que videntis animū: qꝛ ad ſuperiora rapuit: ei ꝙͣ angu ſta eſſent oīa inferiora: monſtrauit. De eo ꝙ regulā monachoruꝫ ſcripſit. Cap. XXXVII. Petrus. Ideor mihi vtiliter nō intellexiſ­ſe: que dixeras: quādo ex tardita­te mea tantū creuit expoſitio tua. Sed qꝛ hec liquide meis ſenſibꝰ infudiſti queſo vt ad narrationis ordinē redeas. Gregorius. Ibet petre adhuc de hoc venera­bili patre multa narrare: ſed que­dam eius ſtudioſe pretereo. Qꝛ ad aliorū geſta voluēdo feſtino. Hoc aūt nolo: te lateat qd̓ vir dei inter tot miracu­la: quibꝰ in mundo claruit: doctrine quo qꝫ verbo nō mediocriter fulſit. Nam ſcrip ſit monachorū regulā diſcretione precipu­am: ſermone luculentā. Cuiꝰ ſi quis velit ſubtilius mores vitāqꝫ cognoſcere: pōt ī eadē inſtitutione regule oēs magiſterij il lius actus inuenire: quia ſanctus vir nul lo modo potuit aliter docere ꝙͣ vixit. De prophetia ſui exitus fra­tribꝰ nūciata. Ca. XXXVIII. dem vero anno quo de hac vita erat exiturus: quibuſdā d̓i ſcipulis ſecū cōuerſantibus: qͥ­buſdā lōge manē tibus ſancti­ſimi ſui obitus denūciauit diē: preſentibꝰ indicēs vt audita ꝑ ſilentia tegerēt: abſen tibus indicās: qd̓ vel quale eis ſignū fie­ret: quādo eius aīa de corꝑe exiret. Ante ſextū vero ſui exitus diē aperire ſibi ſepul