Seite
Beati Gregorij pape ſicut iucundus erat ⁊ vultu ⁊ anīo: vtrem vacuuꝫ ad prelū detulit laborāteſqꝫ lōgo bardos leto vultu ſalutauit. vtrē protulit ⁊ iubēdo potius ꝙͣ petēdo eū impleri ſibi dixit. Sed gētiles viri quia tota iam die fruſtra laborauerant atqꝫ ab oliuis exire oleū torquendo nō poterat: verba illius moleſte ſuſceperūt eumqꝫ iniurijs inſecta ti ſunt. quibus vir dn̄i letiori adhuc vul­tu rn̄dit: dicens. Sic ꝓmetis ſi iſtū vtre­Sanctulo impletis ⁊ ſic a vobis reuertit̉. Cūqꝫ illis ex oliuis oleū defluere nō cer­nerēt ⁊ virū dei ad implendū vtrē ſibi in­ſiſtere viderēt: vehemēter accenſi maiori bus hūc verborū cōtumelijs deteſtari ce­perūt. Uir autē dei vidēs ꝙ ex prelo ole­um nullomodo exiret: aquā ſibi dare pe­tijt quā cūctis vidētibus benedixit. atqꝫ ī prelū ſuis manibꝰ iactauit. Ex qua proti nus benedictiōe tāta vbertas olei erupit vt longobardi qui priꝰ diu incaſſuꝫ labo­rauerāt: nō ſolū ſua vaſcula oīa. ſed vtrē quoqꝫ quē vir dei detulerat īplētes: gra­tias agerēt qꝛ is qui oleū petere venerat: benedicēdo dedit qd̓ poſtulabat. Lio quoqꝫ tꝑe vehemēs ibi incu I buerat: fames ⁊ beati Laurentij martyris eccleſia fuerat a longo­bardis incēſa. Quā vir dei reſtaurare cu piens artifices multos ac plures ſubmini ſtrātes oꝑarios adhibuit: quibus neceſſe erat vt quotidiani ſumptꝰ laborātibus ſi­ne dilatiōe preberent̉. ſed exigente eiuſ­dē famis neceſſitate panis defuit: ceperūt qꝫ laborātes inſtāter victū querere qꝛ vi­res ad laborē per inopiā nō haberēt. Ꝙ vir dei audiēs eos verbis cōſolabat̉ foras promittēdo qd̓ deerat. Sed ipſe grauiter anxiebat̉ intus: exhibere cibū nō valens: quē ꝓmittebat. Cū vero huc illucqꝫ anxi us ꝑgeret: deuenit ad clibanū in quo vici ne mulieres pridie pͥmes coxerant. ibiqꝫ curuatus aſpexit ne forte panis coquenti­bus remāſiſſet. Tunc repente panē mire magnitudinis atqꝫ inſoliti candoris inue­uit: quem quidē tulit. Sed deferre artifi­cibus noluit. ne fortaſſe alienꝰ eſſet ⁊ cul paꝫ velut ex pietate perpetraret. Per vi cinas itaqꝫ hunc mulieres detulit eumqꝫ omnibus oſtendit ac ne cui earum reman ſiſſet: inquiſiuit: omnes autem que pridie panem coxerant. ſuū hunc eſſe negauerūt atqꝫ panes ſuos numero integro ſe a cli­bano retuliſſe profeſſe ſunt. Tunc letus vir domini perrexit ad multos artifices cum vno pane ⁊ vt omnipotenti deo gra­tias agerent admonuit: ⁊ quia eis anno­nam prebuerat indicauit eiſqꝫ ad refectio nem protinus inuitatis inuentuꝫ panem appoſuit. Quibus ſufficiēter pleneqꝫ ſa­tiatis plura ex eo ꝙͣ ipſe panis fuerit fra­gmenta collegit. Que die quoqꝫ altero eis ad refectionē intulit. Sed id quod ex fragmētis ſupererat. Ipſa quoqꝫ que ap­poſita fuerant fragmēta ſuꝑabant. factū­qꝫ eſt vt per dies decē omnes illi artifices atqꝫ operarij ex illo vno pane ſatiati. hūc ⁊ quotidie ederent ⁊ ex eo quotidie quod edi poſſet: in craſtinuꝫ quotidie ſupereſ­ſet ac ſi fragmenta panis illius per eſum creſcerent ⁊ cibum comedentiū ora ipſoꝝ repararent. Petrus. Ira res atqꝫ exemplum dominici operis vehementer omnibus ſtu­penda. Gregorius. Pſe Petre multos de vno pane per ſeruum qui ex quinqꝫ panibꝰ quinqꝫ milia hominū ſatiauit per ſemetipſum. Qui pauca ſeminis grana īnumera ſegetum frumenta multi­plicat. qui ipſa quoqꝫ ſemina produxit ex terra. ⁊ ſimul omnia creauit ex nihilo. Sed ne diutiꝰ mireris quid in virtute do­mini venerandus vir Sanctulus exteri­fecerit audi ex virtute domini qualis in­teritus fuit. Die etenim quadam a lon­gobardis captus quidam dyaconus tene batur ligatus. eūqꝫ ip̄i qui tenuerāt inter­ficere cogitabāt. Adueſꝑaſcēte auteꝫ di­