Creatio non poteſt proprie dici paſſio. fo. 60. 2. a. Creatio ⁊ cōſeruatio quomodo diſtin fo. 60. 3. b. guuntur. Celum quomō mouetur localit̓ cuꝫ nō ſit in loco. fo. 57. i. c. 2. a. Celebrans nō oportet ꝙ actu memoriā habeat eorū pro quibus vult rogare. fo. ii..i. c. 2. a Cōtradictoria quō reſpiciunt idē ſignū nature ⁊ originis. fo. 19. i. c. Cōtradictorioꝝ affirmatō dꝫ ꝯꝑari ad negatōem ⁊ nō ambo ad 3ᵐ. ibidem. Cōtradictio nunꝙͣ implicat̉ intelligēdo aliquid in ꝯplexū. fo. 54. 4. a. Cōuerti pōt aliqͥd in aliud nulla nouitate in eo facta. fo. 55.i. a. Cōuerſio in aliquid p̄exiſtens quali cō uerſio ⁊ ꝙ n̄ ſit annihilatio. fo. 55. 2. b Cōuertendo aliquid in p̄ſens nō oportet ibi materiā eſſe tanꝙͣ eis cōmunē. fo. 56..i. b. Aliquid eſſe cōe terminis conuerſionis pōt eſſe triplex. fo. 56 i. b. Communicat̉ aliquid alicui multiplici ter. fo. 98. 4. c. Cōuerti aliquid in p̄exiſtens multipl̓r pōt intelligi. fo. 53. 3. c. Cauſa efficiens duplex ars ⁊ actum eliciens. fo. 44. i. c. Cauſe efficientes quomō habēt ſtatum fo. 39. 2. a. Cauſalitas cuiuſcūqꝫ cauſe eminentiuſ eſt in deo. fo. 37. 4. a. Cōmenſuratio quātitatis quō ſe habet ad equalitatem. fo. 33.i. a. Cōcluſio quō poteſt intelligi ſine intellectu ſui principij. fo. 29 4. b. Cōcretum qn̄ predicat̉ de cōcreto in pri mo mō dicendi ꝑ ſe tūc abſtractū pre dicatur de abſtracto. fo. 63. i. c. Cōſequentia iſta quō tenet: eſt omnipotens. gͦ pōt in hoc. fo. 40. 4. c. Cōmentator dicit deuꝫ nō poſſe immediate materiā trāſmutare: theologus aūt non. fo. 38. 4. a. Deus quomō eſt cauſa efficiens reſpu motus celi. ibidem. Deū eſſe infinitū in vigore pōt probari per ph̓m. fo. 39. per totū Deus ꝙ ſit infinitꝰ in vigore. ibidem. Deus ſi eſt v̓tutis infinite ꝙ nō poſſit ce lum mouere mediate uel immediate. ibidem. Deum eſſe infinitū in vigore ponitur a ph̓o. ibidem. Deus ꝙ ſit ſolū vnus. fo. 34. 2. a. Deū eē om̄ipotentē pōt demonſtrari ꝓpter quid ēt homini exiſtenti in via. fo. 35..3. b. Deus eſt om̄ipotens eſt ꝓpoſitio medi ata. fo. 35. i. c. Deus nō pōt immediate oēm effectum cauſare etiā ẜm theologos. fo. 37. i. c. Deus pōt immediate cāre oē cābile ſine cā ẜm theologos. fo. 37. 4. a. Deū poſſe immediate cauſare oēm effe ctum nō pōt demōſtrari. ibidem. Deus pōt entia ſuis actōibus pͥuare ẜm theologos. fo. 38. 2. c. Deum poſſe om̄ia ꝓducere mediate ul̓ immediate nō poteſt demonſtrari via tori. fo. 38. i. b. Deus ⁊ creatura nō ſunt plura bona ꝙͣ deus ſolus. fo..25..2. c. Deus pr̄ intelligit quecūqꝫ diſtincta ī ſe ut prior origine filio. fol̓. 5. 3. b. Deus q̄ neceſſitate velit quecunqꝫ vult fo. 83..i. a. Diſtantia int̓ extrema poteſt dupliciter ſumi. fo. 59 2. b. Depēdentia alicuiꝰ nō pōt a pluribꝰ in eodē ordine terminari. fo. 25. 3. aDepēdentia alicuiꝰ ut ab aliquo terminetur quot reqͥrunt̉. fo. 94. 4. ꝑ totū. Depēdentia duplex pōt inueniri. ibidē Depēdentia eēntial̓ dupl̓r ē. fo. 96. 3. c. Depēdentie triplex negatio. fol̓. 97.3. c. Depēdendi rō duplex. fo. 99. 2. b. c. Dilectio naͣlis quid ſit. fo. 96. i. a. b. Diſtinctio uel pluralitas duplex: intēſi ua ⁊ extenſiua. fo. 12.3. b.
